Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα
Ιωάννης Μιχ. Δογάνης
Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος
Φωτογραφία του Δ. Τριανταφύλλου (1958).
Από το βιβλίο του Γιάννη Σπανδάγου
Ρέθυμνο - Λιμάνι και προκυμαία.
Το έγκλημα που διεπράχθη είς βάρος του Ρεθύμνου,απεκαλύφθη σε όλη του την έκταση.Πρώτη η εφημερίδα αυτή δεν εδίστασε να το καταγγείλη.Με την αποκορύφωση του ο τοπικός τύπος θεώρησε υποχρέωση του να φέρη σε φως και να αποκαλύψη όλες τις πτυχές και τις λεπτομέρειες του διαπρεχθέντος εγκλήματος.
Με το συναίσθημα της ευθύνης,με πλήρη συνείδηση της σοβαρότητος και της κρισιμότητος της καταστάσεως που έχει δημιουργηθεί, οι τοπικές εφημερίδες δεν εδίστασαν να καταλογίσουν τις ευθύνες και να απαιτήσουν την επανόρθωπη του διαπραχθέντος εγκλήματος.
Τραγικά ερωτηματικά προβάλλουν τώρα στο Ρεθυμνιώτικο λαό και κάθε Ρεθεμνιώτης καλείται να πάρη θέση ενώπιον του τραγικού διλημματος.Θα αποκτήση επί τέλους το Ρέθυμνο λιμάνι ή πρέπει να εγκαταλείψωμε κάθε τέτοια ελπίδα και να το πάρωμε απόφαση οτι το όνειρο τόσων γενεών θα μείνη τελικά ανεκπλήρωτο?
Η γενική διαπίστωση είναι οτι το λιμάνι εκεί που είναι σήμερα,δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πραγματικό λιμάνι.Όσα και να μας πουν οι διάφοροι λιμενολόγοι και οι μεγάλοι εγκέφαλοι,οι ειδικοί τεχνικοί και σοφοί επιστήμονες,ο κοινός νους αντιλαμβάνεται οτι λιμάνι της προκοπής δεν πρόκειται ποτέ να δούμε στο ανατολικό μέρος της πολεως.
Εκεί που μπορουσε να γίνει λιμάνι "σιγουρο" και "εξασφαλισμένο",απόλιτα συγχρονισμένο και με ευρύτατες προοπτικές αναπτύξεως στο προσεχές μέλλον,είναι το δυτικό μέρος της πόλεος.Γιατί είναι σχεδόν φυσικό λιμάνι και με τα υπάρχοντα σήμερον τεχνικά μέσα θα μπορούσε να γίνει ένα ιδεώδες λιμάνι,το καλύτερο λιμάνι της Κρήτης.
Αντί επομένως να πελαγοδρομούμε και να χτίζωμε πύργους στην άμμο,αντί να πετάμε τα λεπτά μας στη θάλασσα και να ενταφιάσωμε μια για πάντα την υπόθεση του λιμένος μας,καλά θα κάνωμε να σκεφθούμε σοβαρά και να το πάρωμε απόφαση οτι εαν θέλωμε να αποκτησωμε λιμάνι,πρέπει να στραφούμε προς δυσμάς και να εγκαταλείψωμε τη σημερινή θέση του λιμανιού,αφου δεν πρόκειται ποτέ να γίνη λιμάνι στο μέρος τούτο,γιατί τα βαπόρια δεν μπορούν να προσεγγίσουν σ" ενα τέτοιο επικίνδυνο σημείο και οι πλοιοκτήτες δεν έχουν καμμιά όρεξη να πετάξουν τα λεπτά τους στη θάλασσα,όπως εμείς.
Ίσως μερικοί θεωρούν ακατόρθωτο και απραγματοποίητο και χαρακτηρίζουν ως χίμαιρα και ουτοπία τη μεταφωρά του λιμανιού από το ανατολικό,στο δυτικό τμήμα της πόλεως.Αλλά όταν σκεφθούν ότι όσα χρήματα και αν ξοδευθουν,δεν προκειται ποτε να γίνη πραγματικο λιμανι στο ανατολικο,τοτε θα συμωνήσουν οτι είναι προτιμότερο και ευκολότερο να μεταφερθούν οι ογκόλιθοι που έχουν ποντισθή στη σημερινή θέση του λιμανιού,στο μέρος εκείνο που είναι η μόνη ενδεδειγμένη θέση του λιμανιού της Ρεθύμνης,από οποιαδήποτε άλλη λύση.
Αλλά η υπόθεση του λιμανιού δεν είναι οικογενειακή υπόθεσις των ολίγων.Είναι υπόθεσις που ενδιαφέρει ολόκληρο το Ρεθυμνιακό λαό και πρέπει να πάρη στα χέρια του και μόνος του να δώση τη λύση που επιβάλεται.Γι΄αυτό πρέπει να συγκροτηθή ένα Παρρεθυμνιακό συλλαλητήριο κι όλες οι οργανώσεις και τα σωματεία του Ρεθύμνου να πάρουν σχετική πρωτοβουλία και να τους εξισιουδοτήση ο λαός να δώσουν μιά λύση στο λιμενικό μας ζήτημα.Την πιο σωστή και συμφέρουσα λύση,που θα εξυπηρετή το γενικό συμφέρον και όχι τα συμφέροντα των ολίγων.
Εκείνο που πρέπει να γίνει,ας γίνει το συντομώτερο για να δη επι τέλους και το Ρέθυμνο μια προκοπή και να μπορέση να επιβιώση,έπειτα απο τόσα πλήγματα και τόσες συμφορές που υπέστη,γιατί ο Ρεθυμνιακός λαός δεν αντέχει πια και δεν ανέχετε να πληρώνη τις αμαρτίες,τα σφάλματα και τα εγκλήματα του κακού παρελθόντος.''Η τραγωδία που παίζεται τόσα χρόνια εις βάρος του είναι καιρός να πάρει πια τέλος''.
Πηγή:Τοπικές εφημερίδες της δεκαετίας του '60
Ιωάννης Μιχ. Δογάνης
Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος
Φωτογραφία του Δ. Τριανταφύλλου (1958).
Από το βιβλίο του Γιάννη Σπανδάγου
Ρέθυμνο - Λιμάνι και προκυμαία.
Το έγκλημα που διεπράχθη είς βάρος του Ρεθύμνου,απεκαλύφθη σε όλη του την έκταση.Πρώτη η εφημερίδα αυτή δεν εδίστασε να το καταγγείλη.Με την αποκορύφωση του ο τοπικός τύπος θεώρησε υποχρέωση του να φέρη σε φως και να αποκαλύψη όλες τις πτυχές και τις λεπτομέρειες του διαπρεχθέντος εγκλήματος.
Με το συναίσθημα της ευθύνης,με πλήρη συνείδηση της σοβαρότητος και της κρισιμότητος της καταστάσεως που έχει δημιουργηθεί, οι τοπικές εφημερίδες δεν εδίστασαν να καταλογίσουν τις ευθύνες και να απαιτήσουν την επανόρθωπη του διαπραχθέντος εγκλήματος.
Τραγικά ερωτηματικά προβάλλουν τώρα στο Ρεθυμνιώτικο λαό και κάθε Ρεθεμνιώτης καλείται να πάρη θέση ενώπιον του τραγικού διλημματος.Θα αποκτήση επί τέλους το Ρέθυμνο λιμάνι ή πρέπει να εγκαταλείψωμε κάθε τέτοια ελπίδα και να το πάρωμε απόφαση οτι το όνειρο τόσων γενεών θα μείνη τελικά ανεκπλήρωτο?
Η γενική διαπίστωση είναι οτι το λιμάνι εκεί που είναι σήμερα,δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πραγματικό λιμάνι.Όσα και να μας πουν οι διάφοροι λιμενολόγοι και οι μεγάλοι εγκέφαλοι,οι ειδικοί τεχνικοί και σοφοί επιστήμονες,ο κοινός νους αντιλαμβάνεται οτι λιμάνι της προκοπής δεν πρόκειται ποτέ να δούμε στο ανατολικό μέρος της πολεως.
Εκεί που μπορουσε να γίνει λιμάνι "σιγουρο" και "εξασφαλισμένο",απόλιτα συγχρονισμένο και με ευρύτατες προοπτικές αναπτύξεως στο προσεχές μέλλον,είναι το δυτικό μέρος της πόλεος.Γιατί είναι σχεδόν φυσικό λιμάνι και με τα υπάρχοντα σήμερον τεχνικά μέσα θα μπορούσε να γίνει ένα ιδεώδες λιμάνι,το καλύτερο λιμάνι της Κρήτης.
Αντί επομένως να πελαγοδρομούμε και να χτίζωμε πύργους στην άμμο,αντί να πετάμε τα λεπτά μας στη θάλασσα και να ενταφιάσωμε μια για πάντα την υπόθεση του λιμένος μας,καλά θα κάνωμε να σκεφθούμε σοβαρά και να το πάρωμε απόφαση οτι εαν θέλωμε να αποκτησωμε λιμάνι,πρέπει να στραφούμε προς δυσμάς και να εγκαταλείψωμε τη σημερινή θέση του λιμανιού,αφου δεν πρόκειται ποτέ να γίνη λιμάνι στο μέρος τούτο,γιατί τα βαπόρια δεν μπορούν να προσεγγίσουν σ" ενα τέτοιο επικίνδυνο σημείο και οι πλοιοκτήτες δεν έχουν καμμιά όρεξη να πετάξουν τα λεπτά τους στη θάλασσα,όπως εμείς.
Ίσως μερικοί θεωρούν ακατόρθωτο και απραγματοποίητο και χαρακτηρίζουν ως χίμαιρα και ουτοπία τη μεταφωρά του λιμανιού από το ανατολικό,στο δυτικό τμήμα της πόλεως.Αλλά όταν σκεφθούν ότι όσα χρήματα και αν ξοδευθουν,δεν προκειται ποτε να γίνη πραγματικο λιμανι στο ανατολικο,τοτε θα συμωνήσουν οτι είναι προτιμότερο και ευκολότερο να μεταφερθούν οι ογκόλιθοι που έχουν ποντισθή στη σημερινή θέση του λιμανιού,στο μέρος εκείνο που είναι η μόνη ενδεδειγμένη θέση του λιμανιού της Ρεθύμνης,από οποιαδήποτε άλλη λύση.
Αλλά η υπόθεση του λιμανιού δεν είναι οικογενειακή υπόθεσις των ολίγων.Είναι υπόθεσις που ενδιαφέρει ολόκληρο το Ρεθυμνιακό λαό και πρέπει να πάρη στα χέρια του και μόνος του να δώση τη λύση που επιβάλεται.Γι΄αυτό πρέπει να συγκροτηθή ένα Παρρεθυμνιακό συλλαλητήριο κι όλες οι οργανώσεις και τα σωματεία του Ρεθύμνου να πάρουν σχετική πρωτοβουλία και να τους εξισιουδοτήση ο λαός να δώσουν μιά λύση στο λιμενικό μας ζήτημα.Την πιο σωστή και συμφέρουσα λύση,που θα εξυπηρετή το γενικό συμφέρον και όχι τα συμφέροντα των ολίγων.
Εκείνο που πρέπει να γίνει,ας γίνει το συντομώτερο για να δη επι τέλους και το Ρέθυμνο μια προκοπή και να μπορέση να επιβιώση,έπειτα απο τόσα πλήγματα και τόσες συμφορές που υπέστη,γιατί ο Ρεθυμνιακός λαός δεν αντέχει πια και δεν ανέχετε να πληρώνη τις αμαρτίες,τα σφάλματα και τα εγκλήματα του κακού παρελθόντος.''Η τραγωδία που παίζεται τόσα χρόνια εις βάρος του είναι καιρός να πάρει πια τέλος''.
Πηγή:Τοπικές εφημερίδες της δεκαετίας του '60
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου