tag:blogger.com,1999:blog-36552937605162756672024-02-20T20:52:08.631-08:00ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.comBlogger51125tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-30126090275304825472014-04-21T06:55:00.000-07:002014-04-21T07:31:40.147-07:00Η ΑΚΤΟΠΛΟΟΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΡΕΘΥΜΝΟ-ΠΕΙΡΑΙΑΣ (ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όλη η Κρήτη ξέρει ότι, όσο πάλεψαν οι Χανιώτες για την δημιουργία της ΑΝΕΚ, άλλο τόσο πάλεψαν και οι Ρεθεμνιωτες για την δημιουργία μιας Ρεθεμνιωτικης εταιρίας.<br />
Παρακάτω παραθέτω ένα τμήμα τοπικής εφημερίδας της εποχής εκείνης που επαληθεύουν όλα τα παραπάνω.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTknv0yjzj8In9RyE-C2jjvpcbkupfshZmi6Ie7YABl418B8PZq77ekOexbNopluWJk2Ie9vdAaSDgMgb5UK863hfKdq_0uT4EolJCNpSDpW_JgKEtTCmQtu3r3l-8y-nX77qtQ5sjKCQ/s1600/20140421_162802OK.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTknv0yjzj8In9RyE-C2jjvpcbkupfshZmi6Ie7YABl418B8PZq77ekOexbNopluWJk2Ie9vdAaSDgMgb5UK863hfKdq_0uT4EolJCNpSDpW_JgKEtTCmQtu3r3l-8y-nX77qtQ5sjKCQ/s1600/20140421_162802OK.jpg" height="400" width="393" /></a></div>
<br />
Οι Διοικούντες της ΑΝΕΚ σήμερα έχουν αποσύρει τα βαπόρια της για τους παρακάτω λόγους...<br />
1) Όταν έχει αέρα δυνατό το βαπόρι δεν μπορεί ούτε καν να πλησιάσει το Ρεθεμνιωτικο λιμάνι.<br />
2) Το λιμάνι μας έχει πρόβλημα στην μπούκα και ξεμπουκα του φερι-μποουτ από το Ρεθεμνιωτικο λιμάνι.<br />
3) Οι καλές και κερδοφόρες εποχές για τις ναυτιλιακές εταιρίες έχουν πλέον χαθεί.<br />
Έτσι θεωρήθηκε άγονη γραμμή και ζημιογόνα η ακτοπλοϊκή γραμμή Ρέθυμνο - Πειραιάς.<br />
Όλα αυτά τα απορρίπτομε ως εξής...<br />
α) Τις κακοκαιρίες του χειμώνα το βαπόρι δεν θα έρχεται στο Ρεθεμνιωτικο λιμάνι.<br />
β) Την άγονη γραμμή την αντιμετωπιζουμε με το να έρχεται το φέρι-μποουτ από τα Χανιά με τους επιβάτες για Πειραιά.<br />
Δηλαδή θα ξεκινάει κανονικά το ταξίδι από τα Χανιά και πριν βγει μεσοπελαγα κάνει στροφή και θα μπαίνει στο Ρεθεμνιωτικο λιμάνι.<br />
Εδώ υπάρχει το πρόβλημα στην καθυστέρηση που θα δημιουργήσει για τους επιβάτες από τα Χανιά η στάση στο λιμάνι του Ρεθύμνου.<br />
Γι"αυτό μόλις το βαπόρι μπαίνει στο λιμάνι μας θα δένει δυο κάβους μόνο, κούρσες και φορτηγά δεν θα παίρνει καθόλου, αλλά μόνο επιβάτες πεζούς από την πόρτα των επιβατών και το καραβι θα λύνει τους κάβους και θα συνεχίζει το ταξίδι του για Πειραιά.<br />
Για να είμαι πιο συγκεκριμενος τα δρομολόγια Χανιά - Ρέθυμνο - Πειραιάς θα αρχίζουν τον Μάιο και θα ολοκληρώνεται αυτό το προγραμμα με ενδιάμεσο σταθμό το Ρέθυμνο στα τελη Σεπτεμβρη.<br />
Το ίδιο δρομολόγιο θα ακολουθείται και από την γραμμή Πειραιά - Ρέθυμνο - Χανιά.<br />
<br />
Αυτό είναι και το τελευταίο δημοσίευμα μου, για λόγους υγείας.<br />
Έγραφα από το 1982 στην εφημερίδα "Κρητική Επιθεώρηση" - "Βήμα Ρεθύμνης" - "Ρέθυμνο" και τελευταία στο "Ρεθεμνος". Και τέλος στην αθλητική εφημερίδα "Αθλητικό Ρέθυμνο".<br />
<br />
Ευχαριστώ<br />
Ι.Μ.ΔΟΓΑΝΗΣ</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-64894971765952549292014-04-10T09:25:00.000-07:002014-04-10T09:25:55.491-07:00Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b> <u>ΠΑΛΙΟΙ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΕΣ</u></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvMv_rX5Yigdla8pRIdD4FWNi0lGr6lCmlUxAzP1EQO00jR_hwBawNCOrnYASA86AubUeGAK2WjmEgl_eaoBsWnv0DX8rDXYXtbYCLNz-wodUWaNLjYjc6FDS1YNruYxnZ3q0TOC3Iyw/s1600/DSC00962A1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUvMv_rX5Yigdla8pRIdD4FWNi0lGr6lCmlUxAzP1EQO00jR_hwBawNCOrnYASA86AubUeGAK2WjmEgl_eaoBsWnv0DX8rDXYXtbYCLNz-wodUWaNLjYjc6FDS1YNruYxnZ3q0TOC3Iyw/s1600/DSC00962A1.jpg" height="400" width="336" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTX63OBLOICq-uwDAX3srf0A4yBF-hVL3BxZrBu9egi6LS58XZbPUl-0ulTvqlVaZxJWQZXUOPKzUPOVKKrxeHkDvFd8IWd0azLikIzVFLgIyahSc7vLF55kyyMPUUShHXOaHRkJkDl8E/s1600/DSC00962A2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTX63OBLOICq-uwDAX3srf0A4yBF-hVL3BxZrBu9egi6LS58XZbPUl-0ulTvqlVaZxJWQZXUOPKzUPOVKKrxeHkDvFd8IWd0azLikIzVFLgIyahSc7vLF55kyyMPUUShHXOaHRkJkDl8E/s1600/DSC00962A2.jpg" height="400" width="327" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLd7z5BgTPlV9-x0K_t1VNj07PFTRgA_CH1AuF99D5IBjXGspeFO2AzT2pXjozQfWRLQ_s6G-EefTS__Safk3jGIgXVm1oPqtmba8Q43b-_pSdFqNsuVPFC028_y3PKdZu_i7TngqvI_Q/s1600/DSC00963A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLd7z5BgTPlV9-x0K_t1VNj07PFTRgA_CH1AuF99D5IBjXGspeFO2AzT2pXjozQfWRLQ_s6G-EefTS__Safk3jGIgXVm1oPqtmba8Q43b-_pSdFqNsuVPFC028_y3PKdZu_i7TngqvI_Q/s1600/DSC00963A.jpg" height="400" width="395" /></a></div>
<b>Του Δικηγόρου</b><br />
<b>κ. Μιχάλη Μ. Παπαδάκη</b><br />
<b><br /></b>
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b><br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-90349608196062847882014-04-06T06:41:00.000-07:002014-04-06T06:41:28.800-07:00ΑΠ"ΟΣΑ ΘΥΜΟΥΜΑΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<u>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ </u><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidxPar6CgT6Bg8b5AyOXtuUgmmb_axli8D5e_gEGonZvVcVar2MUW3IeEVO9Cjrp2R-iVqbiLHlsrKjGZZ3evSdRsjgyVUFAGTBSWaiDO7vdY5-0n8dUgDdgIwz79cVnmzIwlQneTHCuo/s1600/P1000010A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidxPar6CgT6Bg8b5AyOXtuUgmmb_axli8D5e_gEGonZvVcVar2MUW3IeEVO9Cjrp2R-iVqbiLHlsrKjGZZ3evSdRsjgyVUFAGTBSWaiDO7vdY5-0n8dUgDdgIwz79cVnmzIwlQneTHCuo/s1600/P1000010A.jpg" height="640" width="404" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hmk0dp5RSSSxEhIUYH2g7Q1RBSuJsQFQzl752supYTB6uzqb92FfYzNC9GXT-_w1HmHH3QWeSfmTwjPwq6Czf2oEUtBlm9u4uZodvrR9MN5Z6-B6a9BEsQhDVF_Cr8DVP-ZtOAr7tIQ/s1600/P1000043AA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_hmk0dp5RSSSxEhIUYH2g7Q1RBSuJsQFQzl752supYTB6uzqb92FfYzNC9GXT-_w1HmHH3QWeSfmTwjPwq6Czf2oEUtBlm9u4uZodvrR9MN5Z6-B6a9BEsQhDVF_Cr8DVP-ZtOAr7tIQ/s1600/P1000043AA.jpg" height="640" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN-4Rz7-f2VKvRzb2MQiQI3dglU-dlMB_R8jtz5BLL9yDyKAqOgSjAoTd2yMVCsNO_g5CyXmCN0QJ9gUjaXnNtJEsVYbA5sfVO8KRNO50bE-R1j02N2-Qaz7CXZ21YwgbWfv6xlSgMKig/s1600/P1000044A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN-4Rz7-f2VKvRzb2MQiQI3dglU-dlMB_R8jtz5BLL9yDyKAqOgSjAoTd2yMVCsNO_g5CyXmCN0QJ9gUjaXnNtJEsVYbA5sfVO8KRNO50bE-R1j02N2-Qaz7CXZ21YwgbWfv6xlSgMKig/s1600/P1000044A.jpg" height="400" width="320" /></a></div>
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b><br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-78067314149569830882014-03-31T03:13:00.000-07:002014-03-31T03:13:14.782-07:00Ο ΚΗΠΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAlGeM7KlGPld8M4LyK1rLoxVSn1_pgPMhcCZmOI4fuUkgxvqV4KQ5FkRTd0HGvSIa3Y2SA2Yk2JAaqUKtCyvIvimxC93fLivL6i6GchwsLcuuQ3Yt_AIVJqoVGrkHV936ZoMcPcrrjNU/s1600/P1000045A.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAlGeM7KlGPld8M4LyK1rLoxVSn1_pgPMhcCZmOI4fuUkgxvqV4KQ5FkRTd0HGvSIa3Y2SA2Yk2JAaqUKtCyvIvimxC93fLivL6i6GchwsLcuuQ3Yt_AIVJqoVGrkHV936ZoMcPcrrjNU/s1600/P1000045A.jpg" height="640" width="420" /></a></div>
<b><br /></b>
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b><br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-85565190412607697032014-03-27T11:35:00.000-07:002014-03-27T11:43:12.960-07:00ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<u style="text-align: left;">ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ </u></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitouAXVrS0Mx4JquW67nZZth6I3B99Vv_uxz-gd4TJZC7ncXmKlAL-lXkWl1JAs5L8ITO8wFuHJMrzat16BxQH1Q4LYGhxgEyvdrlCuTmzxsrLQh2eVQ5bd_rEQ733Eo_u2SIOA-R97aU/s1600/P10000282.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitouAXVrS0Mx4JquW67nZZth6I3B99Vv_uxz-gd4TJZC7ncXmKlAL-lXkWl1JAs5L8ITO8wFuHJMrzat16BxQH1Q4LYGhxgEyvdrlCuTmzxsrLQh2eVQ5bd_rEQ733Eo_u2SIOA-R97aU/s1600/P10000282.jpg" height="57" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicC58sl-tVBqWW2Ur10SlPMf-KMTv4Fgl4LQinbu10LMBZZ-2jYpvSCLEN7o13Ouawp14QKw5dd-5PmNRQizFeUut4WTu2FXP-9VZZthWZ0qBOQRPBSc5iUEC5zSbFJvIvJdBfTNAPA3M/s1600/P10000281.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicC58sl-tVBqWW2Ur10SlPMf-KMTv4Fgl4LQinbu10LMBZZ-2jYpvSCLEN7o13Ouawp14QKw5dd-5PmNRQizFeUut4WTu2FXP-9VZZthWZ0qBOQRPBSc5iUEC5zSbFJvIvJdBfTNAPA3M/s1600/P10000281.jpg" height="640" width="138" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKXRKLLQyhDiirtQeeSnq3nhRDPrca5H2Cn-BQBYEKYPxpWFmcMvjha-89NexFAyTLlw_0wbIZyG05VILgw_Ugvi5QIdicM2BuXdm6NjqV9Cyvq19ZGM8Li1sj4EHKw4XIaZbM-zN7y2I/s1600/P10000293.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKXRKLLQyhDiirtQeeSnq3nhRDPrca5H2Cn-BQBYEKYPxpWFmcMvjha-89NexFAyTLlw_0wbIZyG05VILgw_Ugvi5QIdicM2BuXdm6NjqV9Cyvq19ZGM8Li1sj4EHKw4XIaZbM-zN7y2I/s1600/P10000293.jpg" height="320" width="171" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyHj8lQLo6daLf5z67IGD9Lc7GsqttLzlpu5cmA6I2sTwl9xNtCtQQ14afjg-MNCWcR186TsKE6rDIMpU_VnX69OcTzJOWpcOep-tQUJ9EWhtf7SWXBpOMiz1Wgf_lRhdBf5LaJLdeGp4/s1600/P10000284.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyHj8lQLo6daLf5z67IGD9Lc7GsqttLzlpu5cmA6I2sTwl9xNtCtQQ14afjg-MNCWcR186TsKE6rDIMpU_VnX69OcTzJOWpcOep-tQUJ9EWhtf7SWXBpOMiz1Wgf_lRhdBf5LaJLdeGp4/s1600/P10000284.jpg" height="640" width="148" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3ZYhTp5ZCw6eSYvvBra-23S0h__eLgMpaojm0NnqVs-GqyJV_9n24ZcijpX66S6btmwjslrIa6RRmQ0-NwlyO25nkgJpsyIARMNrrf1jBPsh5-9IZBv-bWu90pzNVCbCIf0QyC6dBc1I/s1600/P10000295.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3ZYhTp5ZCw6eSYvvBra-23S0h__eLgMpaojm0NnqVs-GqyJV_9n24ZcijpX66S6btmwjslrIa6RRmQ0-NwlyO25nkgJpsyIARMNrrf1jBPsh5-9IZBv-bWu90pzNVCbCIf0QyC6dBc1I/s1600/P10000295.jpg" height="400" width="147" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj_5awi6eZWIM7MVEeGaqOILZSobuukJY1fw7cTWudVbtMx6-6UytepZoN5qWFw5kFoB_out2mt-7JZpfuzsMU1jGJEBOU4xrLTsc3Yo0RgfXjINAL-BHWKs5tvZimVFJeSMhWklGeRzc/s1600/P10000296.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjj_5awi6eZWIM7MVEeGaqOILZSobuukJY1fw7cTWudVbtMx6-6UytepZoN5qWFw5kFoB_out2mt-7JZpfuzsMU1jGJEBOU4xrLTsc3Yo0RgfXjINAL-BHWKs5tvZimVFJeSMhWklGeRzc/s1600/P10000296.jpg" height="320" width="173" /></a></div>
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b><br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<br /></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-64480352605281350592014-03-26T05:42:00.000-07:002014-03-26T05:42:19.975-07:00ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ </b><br />
<b>ΑΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΡΙΓΟΛΟΓΟΣ</b><br />
<b> ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΕ</b><b> </b><br />
Ο Πλατανές (όχι Πλατανιάς) μια ώρα με τα πόδια ανατολικά του Ρεθύμνου είναι σήμερα πολυσύχναστο μέρος. Κόσμος πολύς, περνά, κάθεται στα κέντρα του, διασκεδάζει και χαίρεται τη ζωή. Πριν πενήντα χρόνια ήταν μοναξιά κι" ερημιά. Διάβαιναν Μυλοποταμιτες, Αμαριωτες και Κατωμερίτες και πήγαιναν η ηρχονταν από το Ρέθυμνος. Πότιζαν τα ζώα των στο πηγάδι του κουμπέ που ήταν εκεί και φεύγαν τρεχάτοι. Ο ποταμός Πλατανές είχαν όλο το καλοκαίρι κολύμπες και βρόμικα νερά, βορθακους και κουνούπια που έκαναν νέφελο.<br />
Καταραμένος τόπος, όξω από τη Χάρη του Αγίου Ιωάννου του Ριγολογου που εορτάζει κάθε χρόνο στις 29 του Αυγούστου γιατί εκτός απου ταλλα, οποίος έπινε νερό η εμενεν έστω και λίγη ώρα, τον έπιανε ξεφανερωτος ρίγος. Έτρεμε πολύ στην αρχή κι" ύστερα του έμπαινε θέρμη Αλίμονο του αν κοιμότανε κιόλας. Και τρισαλίμονο του αν έτρωγε και πεπόνι απ" εκείνα που καλλιεργούνταν εκεί Ονοστιμα τα παντέρμα μα ήντα το θες!<br />
Μεγάλος νοικοκύρης του τόπου ήταν ο λεγόμενος Καρατζεδομπεης ο Αλφαθιανος.<br />
Αυτός εξουσίαζε όλη την έκταση απου το ανατολικό πόδα τση καμάρας του Κουμπέ να κατέβει στη θάλασσα και να βγει στα Μαρουλιανα αμπέλια.<br />
Κι" από την άλλη μεριά, το σύνορο του ήτανε ο Τζαγκαροποταμος πάλι ως τη θάλασσα.<br />
Τις ελιές του ο Καρατζεδομπεης μάζευε με μαζοχτρες. Τα ξωχωραφα και τα περβόλια έδιδε "Τριτάρικα" που θα πει ότι έπαιρναν ο ιδιοκτήτης τα δυο τρίτα από το εισόδημα και το τρίτο που απόμενε ο καλλιεργητής.<br />
Την εποχή που διηγούμαι, ο Μπέης είχε δυο Τριταρους στο Πλατανέ...<br />
Το Στελη Ετριφαδορακη από τον Αη Βασίλη και το Μουσταφα Σαμαμιθακη απου τα Σκουλούφια. Ο Στελης είχε γυναίκα του τη Ζαμπια απου το Θρόνος. Και παιδιά εννιά Κι ο Μουσταφας τη Ζεχριε χανουμη και παιδιά έντεκα! Όλοι κατοικούσαν σε δυο χαμόσπιτα κολλητά και λίγο παρά πέρα ήταν ο στάβλος για τα δυο ζευγάρια βόδια που ήσαν στο μετόχι, τα δυο μουλάρια και τα 10-12 πρόβατα, ιδιοκτησία του Μπέη κι αυτά. <br />
Τούτοι οι λεβέντες οι Τριταρηδες, είχαν πολλές διαφωνίες. Μα συμφωνούσανε αδερφικά και κλεφτανε τον Αφεντικό. Τα δέκα πρόβατα για να πούμε παράδειγμα, γεννούσανε από δυο αρνιά το καθένα και γινόταν είκοσι. Αυτοί του παρουσιάζαν εννιά κι απ" αυτά κρατούσαν τρία και τα εξε του έδιδαν! Όσο για τα όσπρια και τα δημητριακά, τα ρήμαζαν.<br />
Από οκτώ χιλιάδες οκάδες που έβγαναν τα δυο ζευγάρια, παρουσιαζαν εξε. Κρατουσαν τις δυο και τεσσερις επερνε ο Μπεης!<br />
Αυτός τα καταλάβαινε όλα. Αλλά ήταν καλός άνθρωπος, δεν είχε παιδιά μόνο μια μάνα, κι έκανε πως δε νιώθει. Καλοθελητές που πάντα βρίσκονται του καταγγέλλαν τις κλοπές. Αυτός γελούσε κι " έλεγε...<br />
-Μαχιαλλα-ν-τωνε μωρέ. Και δεν έδινε συνέχεια στη συζήτηση.<br />
Καλά πήγαιναν τα πράγματα ως επα. Μα έλα που άλλαξεν η φυλλάδα γιατί τα κοπέλια αρρωστήσανε με ριγο και προπαντω τα Τουρκάκια του Μουσταφα. Το ένα εθετενε και τ" αλο σηκωνεντονε για πολύ καιρό Και ξεφτενεψανε του θανατά Η κακομοίρα η Ζεχριε, έλεγεν του αγά τζη...<br />
-Η γι"αμαρτία απου τσι κλεψες απου κάνεις του Μπέη αρρωστήσανε τα κοπελια μας. Γρικάς το πως σ" το λέω?<br />
Κι ο Μουσταφας απηλογατονε...<br />
-Κια για ντα μωρή σαν αρρωστούνε οι κλεψες δεν αρρωστούνε τα κοπέλια του Στελη απου αυτός είναι χίλιες φορές πλια κλέφτης παρά μένα?<br />
Λέει η Ζεχριε...<br />
-Γιατι αυτοί έχουνε του τονε τον Αη Γιάννη το Ριγολογο και τονε βοηθά. Μονο-μονο να πη κιανένας πως πονει η κεφαλη-ν του, γλακα η μανα-ν-τωνε στην εκκλησιά, λιβάνι λάδι κι αφει τα καντήλια, λιβάνι και θυμιάζει κεριά τάξιμο. Κάνει προσφορο-ν-οντε λειτουργά ο Παπάς, κι άρτο στην εορτή. Κι ο Άγιος που κατέχει πως ούλα είναι από κλεψες, κάνει οξωνου και γιατρεύγει το κοπέλι. Κι εμείς έχομε τον Τούρκο Αγιο τον Εντρελεζη, δε γατεω πως τονε λένε... Κάθεται στον παράδεισο του Μουχαμέτη μας, τρώει πιλάφια, αχιουρεδες, μουχαλεμπια, κεμπαπια,παστρουμαδες, περνά και την ωρα-ν-ντου με κοπελιές απου φέγγουνε σαν τον ήλιο και φχιου μας και εμάς!<br />
Έκαμε ο αγάς να του κακοφανεί μα πάλι εδωκενε τόπο στην οργή .Και σκέφτηκενεν...<br />
-Τρωζη"ναι, μα μπορεί ναχη κι ένα ψιχαλι δίκιο!<br />
Στο μεταξύ το μικρό παιδί του Μουσταφα, το Μπραιμακι αρρωστήσανε πολλά βαρε, καβαλίκεψεν ο πατέρας του ένα δυνατό κι ογλήγορο μουλάρι που τοχανε στο μετόχι, μπήκε στο Ρέθεμνος κι έφερε το γιατρό τον Πισκοπακη,καλο γιατρό και καλον άνθρωπο, φτωχομάνα τον ελέγανε.<br />
Με το ζώο τον έφερε και με το ζώο τον γύρισε. Τοτες δεν ήταν άλλη συγκοινωνία.<br />
Από την καλοσύνη του γιατρού πήρε θάρρος ο Μουσταφας και καθώς ήτανε πεζός πλησίασε τον καβαλάρη γιατρό και τον ρωτηξεν, όταν γυρίζανε στο Ρέθυμνο.<br />
-Κυριε γιατρέ, τουτοσες ο Άγιος απουχετε ελλογου σας οι Χριστιανοί επαε στον Πλατανέ βοηθά στην αρρώστια του κοπελιού μου?<br />
Ο γιατρός μετά από σκέψη απάντησε...<br />
-Ναι βοηθά Μα τα γιατρικά που θα σου δώσω πρέπει να πιει το κοπέλι ομπρός. Ύστερα θα βοηθήσει κι ο Άγιος.<br />
Λέει ο Μουσταφας...<br />
-Και βοηθά και τσοι Τούρκους γη μόνο τσοι Χριστιανούς?<br />
Απαντά ο γιατρός...<br />
-Εκεια δε-ν-κατεω να σου ξεκαθαρίσω. Μα θαρρώ πως βοηθά όποιον τονε παρακαλέσει!<br />
Σκεφτικοί προχώρησαν κι οι δυο στο δρόμο τους.<br />
Κι όταν ο Μουσταφας γύρισε στο σπίτι του με τα γιατρικά, διηγήθηκε στη χανουμη του την κουβέντα του με το γιατρό.<br />
Τα φάρμακα δεν έδειξαν πως ωφελήσανε γρήγορα, όπως περίμεναν οι γονείς του, το Μπραιμακη. Και το καημένο έλιωνε κι εχανοντονε καθημερινά. Ο πόνος της μάνας δίδει ανυπολόγιστη δύναμη στην εφευρετικότητα της για τη σωτηρία του παιδιού της. Κι αποφάσισε, Τούρκισσα αυτή, να καταφύγει στη βοήθεια του γείτονα του Αη Γιάννη του Ριγολογου. Δεν τόπε στον αγά της γιατί τον φοβήθηκε. Αυτός ήτανε φανατικός μουσουλμάνος, πήγαινε ταχτικά σε ούλους τσοι ντοαδες και τσοι μουκαμπελεδες, γιατί εθαρριενε πως με τουτανα θα του συχωρέσει ο Μουχαμέτης τσοι κλεψες.<br />
Ξεμυστηρευθηκεν όμως στην αδερφική της φίλη τη Ζαμπια. Και άμα βράδιασε, θατανε μια ώρα νύχτα, οι δυο γυναίκες προχωρήσανε, περάσανε τον ποταμό και μπήκανε στην εκκλησιά χωρίς να τις ιδη κανείς. Μανταλώσανε πίσω τους την πόρτα για κάλο και για κακό, εφκαιρεσανε το λάδι που βαστούσανε στη κουρούπα του Αγίου και πλησιάσανε στο Προσκυνητάρι.<br />
Δυο ζάλα γύρισεν οπίσω η Ζεχριε μόλις είδε το κατάντημα του Αγίου. Κι είπε στην άλλη...<br />
-Θαρρω πως τουτοσες ο άγιος αν εμποριενε να καμη κάλο θελα καμη τ" απατου-ν-του. Γδυμνό και ξυπόλυτο τονε θωρώ και θαχη και σα δυο χρόνους να ιδη ψωμί!<br />
Η Ζαμπια τη μάλωσε...<br />
-Αυτος μωρή κουζουλή είναι του θεού κομμάτι. Δεν τρώει μουδε πίνει. Μονό ζει με το δρόσος τση ταχινής. Λένε πως τρώει και τσ" ακρίδες τουτεσες απου λακούνε στα χωράφια, άλλες μα δεν κατεω μουδ" εγώ ήντα λοης είναι Τρώει και αγριογιομελο. Κι αυτά αδυνατίζουνε. Δεν παχαίνουνε. Μόνο πεσε να του ζητηξης συχωρεση!<br />
Άκουσε με προσοχή η Ζεχριε, εκαμεν ότι της ειπε η φίλη της παρακάλεσε τον Άγιο να γιατρέψει το παιδί της κι" αυτή θα φέρει στη χαρη του δέκα οκάδες λάδι στη βεντεμα, έναν άρτο στην εορτή του, μισή οκά λιβάνι και μια λαμπάδα όσο μάκρος έχει το κορμακι-ν-του.<br />
Θαύμα έγινε! Μέχρι να γυρίσουνε στο σπίτι, το παιδί είχε πάρει μεγάλη βελτίωση. Δέκα πέντε ημέρες έπινε πικρό κινίνο και κανένα καλό δεν τουκαμε. Κι αης Γιάννης ο Ριγολογος με μιας κιόλας το γιάτρεψε!<br />
Σε λίγο καιρό αρρώστησε κι η Φατμε, η μεγάλη κόρη της Ζαχριε. Μεταχειρίστηκαν γιατρούς και φάρμακα. Μα η μάνα της έπεσε πάλι στα πόδια τ" Αη Γιάννη και στη χάρη του χρωστά τη σωτηρία της κόρης της.<br />
Το τι ακολούθησε σου εκθέτω στη συνέχεια αγαπητέ μου αναγνώστη. Είδαν η Ζεχριε πως οι μπουταλοτουρκοι έχουνε θρησκεία απου ισα-ισα τονε μοιάζει. Δεν έχει εκκλησιές, δεν έχει εικόνες, δεν έχει κερί ούτε λιβάνι και το σπουδαιότερο δεν έχει Αγίους να βοηθούνε φως φανερό πως οι Χριστιανοί έχουνε από όλα Και προπαντός Άγιους να τρέξουνε σε ώρες δυστυχίας. Κι αποφάσισε να αλλαξοπιστήσει. Να γίνει Χριστιανή. Τόπε στη Ζαμπια και με την αφορμή που θα μαζώξουνε μουρμούρες, πρωτοβρεξια ήταν και χοχλιούς ανεβήκανε στο Θρόνος, το χωριό τζη. Απ" εκεί στο Μοναστήρι του Ασωμάτου, βρήκαν τον ηγούμενο και του είπαν τι θέλουν...<br />
-Να βαφτίσει τη Ζεχριε, αυτός στάθηκε διστακτικός, τις πήρε όμως και πήγανε στ" Αγίου Πνευματου το Μοναστήρι οπού έμενεν ο Δεσπότης. Εκείνος άμα άκουσε την επιθυμία της Ζεχριε της είπε πως η πράξη της είναι καλή, θεάρεστη και σωτήρια της ψυχής της. Αλλά ο αγάς της δεν θα το δεχτή, θα διαλυθεί η οικογένεια και τι θα γίνουν τα έντεκα παιδιά της.<br />
Η Ζεχριε απάντησε...<br />
-Δεν λεμενε σε κιανένα πράμα. Μήδε σεις, μηδ" εγώ. Θα για"υρω στο σπίτι μου, θαμαι κρυφτοχριστιανη, όπως είναι χιλιάδες γυναίκες στην Κρήτη και θα κάνω την προσευχή μου να με θωρεί μόνο ο Θεός.<br />
Νύχτα μεσάνυχτα έστειλεν ο Δεσπότης, Παπά και την εβάφτισε στο ρημοκκλήσι του Θεολόγου που είναι στο οροπέδιο του Όρους Κεντρους, Γηους- Κάμπος. Ανάδοχος ήταν η Ζαμπια και της έδωσε το όνομα Ειρήνη. Ύστερα βρήκαν οι γυναίκες Κεντριανους χοχλιούς και γυρίσανε στον Πλατανέ.<br />
Το πράμα πολύ καιρό κρατήθηκε μυστικό. Είδε όμως ο Μουσταφας παράξενα πολλά να γίνονται στο σπίτι -ν-του. Τα κοπέλια οντε-θελα-φανε, γι οντε θελα-κοιμηθουνε μουρμουρίζανε και κουνούσανε παράξενα τα χερια-ν-τωνε. Πηγαίνανε και στην εκκλησιά τ"Αη Γιάννη με τη μανα-ν-τωνε και στέκαν απ" όξω πολλή ώρα. Ζήτησε το λόγο. Μα του λέγανε πως δεν είναι κακό αυτό που κάνανε. Το πράμα ξεφανερώθηκαν όταν ένας Τούρκος από το χωριό Ατσιπάδες τ"Αη Βασίλη είπεν ομπρός σε πολλούς, στο Μουσταφα...<br />
-Ιντα κάθεσαι μωρέ βουι, η χανουμη σου ερωμηεψε κι αυτή ερωμηεψενε και τα κοπέλια σου. Κι αυτά σου τακαμεν η Στριφαδορενα. Και δεν πως να τσοι σφάξεις ούλους.<br />
Ακουσε-ν-το κιανεις χριστιανός κι ετρεξενε και τωπενε στο Στελη Στριφαδορακη. Κι αυτός μόλις εβράδιασε επήρανε τα κοπελια-ν-του, τα κοπέλια του Μουσταφα και τσοι γυναίκες κι εξαφανίστηκεν από τον Πλατανέ. Μετά δυο μέρες ευρεθήκανε ούλοι στο Μοναστήρι του Πρέβελη. Οι καλογέροι τσοι φιλοξενήσανε μερικές ημέρες κι ύστερα με κι" άλλα γυναικόπαιδα τσ" αποβγάλανε στο Ελεύθερο Βασίλειο. Από εκεί δεν ήλθε καμιά πληροφορία ποια ήταν η ζωή και ποιο το τέλος των.<br />
Εδώ μόνο έμεινε σε κατόπι δικό της, το όνομα της Τουρκορηνης όπως παρανομιασαν οι Κρητικοί τη Ζεχριε, οταν χριστιανεψε. Κι έτσι γρικάτε και σήμερα. Το χωράφι τση Τουρκορηνης!<br />
<br />
Μιχάλης Μ. Παπαδάκης<br />
Ε. Δικηγόρος<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<div class="yiv8567605002separator" id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4060" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4057" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
</div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-76404458455065257462014-03-20T10:48:00.001-07:002014-03-20T10:49:23.784-07:00ΚΤΕΛ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
ΚΤΕΛ</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY35CsXLtBirDm50-Mr1LOYQncL3MHwHWra2l1l-WgGewDnoeM1i227Jdgv3A9JllT16-62e-fOCcA38dokv-UFMc8MXZ67FJ7r7JcsVm8dUDwoh9WS7tC8JurZVkLbHl9YMQX-t1yF3I/s1600/P1000491.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY35CsXLtBirDm50-Mr1LOYQncL3MHwHWra2l1l-WgGewDnoeM1i227Jdgv3A9JllT16-62e-fOCcA38dokv-UFMc8MXZ67FJ7r7JcsVm8dUDwoh9WS7tC8JurZVkLbHl9YMQX-t1yF3I/s1600/P1000491.jpg" height="171" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTT5qVBguTwtWhIqdFr-Vin9rSMahbnSEGpclExWgU6OSJSWzz0ALVQ0uaHLZeCgETVvNXNynvtTZUqy2qNLcMR2RVyLabo5p5OAEPxeVLwKYNrSNIAcrx4zDrC2ocxSRgqNH__uz1_s/s1600/P1000490.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTT5qVBguTwtWhIqdFr-Vin9rSMahbnSEGpclExWgU6OSJSWzz0ALVQ0uaHLZeCgETVvNXNynvtTZUqy2qNLcMR2RVyLabo5p5OAEPxeVLwKYNrSNIAcrx4zDrC2ocxSRgqNH__uz1_s/s1600/P1000490.jpg" height="185" width="320" /></a></div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-17546096216291248792014-03-18T04:55:00.000-07:002014-03-18T04:55:08.519-07:00ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΩΣΣΟΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<u>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ </u> <br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipGN66WOEtXR7p8OMJI2-k7vJdxFBAxIV9yE-jJmI7nMybl-MtLxHbN_voEY-tDJtojJd2TPzsxe3ucSjjh0nMLCv8bOMvvRUGukQWW7g8HyF4QftFYq5QL-J48IzdRWPtIl13ViGFWpc/s1600/220458_1336068978166_1724356587_586953_4667747_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipGN66WOEtXR7p8OMJI2-k7vJdxFBAxIV9yE-jJmI7nMybl-MtLxHbN_voEY-tDJtojJd2TPzsxe3ucSjjh0nMLCv8bOMvvRUGukQWW7g8HyF4QftFYq5QL-J48IzdRWPtIl13ViGFWpc/s1600/220458_1336068978166_1724356587_586953_4667747_o.jpg" height="201" width="320" /></a></div>
<br />
Εννιά χρόνια, έμεινε ο Ρώσικος Στράτος στο Ρέθυμνο.<br />
Βουτηγμένος στη Χριστιανική Ορθόδοξο Θρησκεία, διοικημένος από Αξιωματικούς τιτλούχους της Ρωσικής Ευγενίας, από την πρώτη στιγμή που πάτησε στο Ρέθυμνο το πόδι του, μέχρις ότου έφυγε, άφησε τις καλύτερες αναμνήσεις στη Ρεθυμνιώτικη κοινωνία. Φιλόπτωχος, ελεήμων, εξοικονομούσε πολύ φτώχεια της εποχής εκείνης από το συσσίτιο του καθημερινά. Φτωχά παιδιά, φτωχοί γονείς, με το "χρειασίδι" στο χέρι, περίμεναν στη Σοχωρα μπροστά στα σημερινά μαγειρειά του Στρατού, να πάρουν το συσσίτιο οι Ρώσοι στρατιώτες και ύστερα να πάρουν και αυτοί σειρά.<br />
"Χλιεμπαι" όπως λένε Ρώσικα το ψωμί, ζητούσαν οι φτωχοί από τους Ρώσους και τα απομεινάρια, το περίσσευμα εδιδοντο χωρίς διάκριση σε φύλο και θρησκεία. Και ήταν πλούσιος ο Ρώσικος Στρατός.<br />
Με μπόλικο άσπρο αλεύρι, ωραίο τσάι και τετράγωνη ζάχαρη. Βοδινά κρέατα, φρέσκα και με ανοιχτοχέρα διαχείριση. Κι" έτσι άλλοι από τα περισσεύματα του καζανιού, κι" άλλοι από το περίσσευμα του μάγειρα, κι" άλλοι από το περίσσευμα του Διαχειριστή, εξοικονομούνταν και ως φτωχοί, μα και πολλές φορές σαν έμποροι!<br />
Λένε πως πολλές φορές το κάρο της Επιμελητείας, φορτωμένο με ζάχαρη σακιά, ξεκινούσε με είκοσι τσουβάλια ζάχαρη από το λιμάνι κι" έφτανε στη Σοχωρα με δέκα μόνο.<br />
Στο δρόμο μεσολαβούσε το φιλικό εμπορικό.<br />
Φιλόθρησκοι όπως ήταν λειτουργιούνταν στην Αγια Βαρβάρα.<br />
Με ωραία τετραφωνία που ξεχώριζε, επιβλητικό το μπάσο, έψαλλαν κατανυκτικά τη λειτουργιά.<br />
Κι" από έξω στον περίβολο της Αγιάς Βαρβάρας , ήσαν στημένα στο ανάστημα ανθρώπου εννιά καμπανάκια μικρά μουσικοτατα, διδον τα τους ήχους της Βυζαντινής μουσικής κλίμακος συν ένα και που τα έπαιζε ένας μόνος στρατιώτης, σέρνοντας τα σχοινάκια τους.<br />
Σωστό πιάνο στη μουσική τους, δυναμικότητα τα συμπαθητικά καμπανάκια και βιοτινοζος πιανίστας με το χαδιάρικο παίξιμο του, ο Ρώσος παίκτης τους.<br />
Ήσυχοι, συμπαθητικοί ήχοι που δεν ακούγονταν πέρα από εκατό μέτρα, γεννούσαν μια συμπάθεια προς την Εκκλησία. Ο Ρώσος παπάς, γνωρίζονταν από τους δικούς μας από το ντύσιμο του.<br />
Ένας κλειστός χιτώνας από κρεμ μετάξι χωρίς φαρδομάνικα. Ένα εγκόλπιο πλούσιο στο στήθος κρεμασμένο με χονδρή αλυσίδα. Μαλλιά κομμένα πόλκα. Γενάκι περιποιημένο. Και ρεπούμπλικα μαύρη πλατύγυρη, τσακισμένη απάνω σε σχήμα αλωνιού. Και μπαστούνια με αργυρή λαβή.<br />
Ευγενείς και φιλοδωροι οι Ρώσοι μας έχτισαν το σημερινό Δεσποτικό και το Νοσοκομείο. Και φρόντισαν για τον εξοραισμο της πόλεως.<br />
<div>
Διατηρούσαν μια πλούσια Στρατιωτική Λέσχη (Σομπανιε) στην οποία έρρεε τακτικά η βότκα και η σαμπάνια σε ολονύκτια πάρτι, σκανδαλιάρικα γλέντια με ξένες καλλιτέχνιδες του τραγουδιού.<br />
Αξίζει ακόμα να αναφέρουμε μια πρόταση τον Ρώσων κατά την διάρκεια παραμονής τους στο Ρέθυμνο, χάριν στην οποία το μικρό Ρεθυμνακι, θα έπαιρνε πρώτη θέση στα λιμάνια της Μεσογείου.<br />
Ο Ρώσος Στρατηγός Χροστακ κάλεσε λέει η παράδοση τους προύχοντας (Δημογέροντες τότε τους έλεγαν) της πόλεως και τους είπε...<br />
Θα χτίσω απάνω στη Φορτετζα ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Θα κάμω και Καζίνο. Ο Ρώσος Αυτοκράτορ θα διατάξει όλα τα Ρώσικα εμπορικά πλοία που θα πηγαίνουν προσκυνητές στα Ιεροσόλυμα να περνούν από το Ρέθυμνο και να σταματούν μια μέρα.<br />
Έτσι θα δώσω στο Ρέθυμνο μεγάλη κίνηση και πλούτο. Κουβέντα δεν σηκώνει πως Λιμάνι θα γινόταν κατ" ανάγκη κι" η αμμουδιά μας θα γινόταν σπουδαία πλαζ.<br />
Τότε η Ρωσία ήταν θρησκόληπτος και η μονέδα της χρυσάφι.<br />
Αν πούμε λοιπόν πως θα περνούσαν τριάντα χιλιάδες προσκυνητές το χρόνο δεν θα πούμε καμιά υπερβολή.<br />
Σιγά σιγά θα έπιαναν στο λιμάνι και άλλα εκδρομικά βαπόρια κι" η δουλειά θα μεγάλωνε παραπάνω.<br />
Ο Ρώσος Στρατηγός ζήτησε την συγκατάθεση των προυχόντων.<br />
Κι" εκείνοι απάντησαν πως θα το σκεφθούν.<br />
Την άλλη μέρα έδωσαν απάντηση αρνητική, με την δικαιολογία πως αν γίνει αυτό το Καζίνο τα παιδιά τους θα γίνουν χαρτοπαίκτες.<br />
Λέγεται πως ο Ρώσος Διοικητής θύμωσε και απάντησε πως δεν ανακατεύεται πια στις δουλειές του Ρεθύμνου.<br />
Έτσι χάθηκε μια ευκαιρία να γίνει το Ρέθυμνο εκδρομικός σταθμός στη Μεσόγειο.<br />
Κι" έτσι κόπηκε και ο ζήλος τον Ρώσων να βοηθήσουν το Ρέθυμνο στην πρόοδο του.<br />
Και κερδίσαμε μόνο το Δεσποτικό και το Νοσοκομείο.<br />
Κι" ακόμα ότι δεν γινήκαμε χαρτοπαίκτες.<br />
Μα άραγε οι κάτοικοι του σημερινού Μοντε - Καρλο παίζουν όλοι χαρτιά.<br />
Αλλά ας το αφήσουμε αυτό και ας γυρίσουμε πίσω στην μέρα που ήρθε η Διαταγή να αποσυρθεί οριστικά ο Ρώσικος Στρατός από την Κρήτη.<br />
Και επειδή αυτό σήμαινε πως πλησίαζε η μεγάλη μέρα της Ενώσεως με την Ελλάδα, η είδηση χαροποίησε τους Ρεθυμνιώτες.<br />
Για την κατευόδωση τους οργανώθηκε Δημοτική εορτή, που μπέρδευε στο ότι ο Δήμαρχος Ρεθύμνης ητο Τούρκος και δεν θα μπορούσε να προσφωνήσει και να κατευοδώσει τους Ρώσους ως Ελευθερωτές.<br />
Αποφασίστικε γι" αυτό να μιλήσει στο λιμάνι ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.<br />
Αλλά το βαπόρι άργησε να έρθει και η νύχτα πλάκωσε.<br />
Όμως τότε δεν υπήρχε ηλεκτρικό και μπέρδεψε το πράγμα της κατευοδώσεως.<br />
Και η νύχτα προχώρησε πέραν από τα μεσάνυχτα και το βαπόρι δεν φαινόταν. Λίγος λίγος ο κόσμος πήγαινε σπίτι του.<br />
Μέσα στα χαράματα ακούστηκε στην αγορά η Ρώσικη Στρατιωτική Μουσική να παίζει το εμβατήριο της Πλευνας.<br />
Καμπόσα παράθυρα κρυφάνοιξαν.<br />
Ο Ρώσικος Στρατός με το μαύρο κουστούμι του, τις μαύρες ψηλές μπότες του με το όπλο επ" ώμου και με τη ξιφολόγχη με τη θήκη της μαζί απάνω στο όπλο, σε τετράδες περνούσε από την αγορά και έφευγε.<br />
Σε λίγο η μουσική του έπαιζε στο λιμάνι και ύστερα έπαυσε.<br />
Λέω πως δεν θα ήταν πάρα πάνω από ένα λόχο.<br />
Στο λιμάνι ήταν λιγοστοί Ρεθυμνιώτες.<br />
Η καθυστέρηση του βαποριού και η άφιξη του μέσα στα ξημερώματα έγινε αφορμή να φύγει από το Ρέθυμνο ο Ρώσικος στρατός χωρίς να τον κατευόδωση όπως του άξιζε το Ρέθυμνο.<br />
Ήταν μια κακή σύμπτωση που εμπόδισε μια πόλη να δείξη όλη τη μεγάλη της ευγνωμοσύνη προς ένα Στρατό, που με την ενεργό επέμβαση του την έσωσε από την Τούρκικη σκλαβιά.<br />
<br />
Κ.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 15.600000381469727px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/03/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CF%81%CF%8E%CF%83%CF%83%CE%BF%CE%B9-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%81%CE%AD%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%AC/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CDIQqQIwAA&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F03%2F%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD-%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD-%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF-%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B8%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25BD%25CE%25BF-%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585-%25CE%25B9%25CF%2589%25CE%25AC%2F&ei=8jMoU9LUGKX80QWP9oCABA&usg=AFQjCNEWWb8X_8AfdCOyVaWkQ1Pw70SFUg&sig2=NDVdv4pQktu0R8fTluou-w&bvm=bv.62922401,d.d2k" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 13px; text-decoration: none;"><span style="font-weight: bold;">Όταν</span> οι Ρώσσοι <span style="font-weight: bold;">ήταν</span> στο <span style="font-weight: bold;">Ρέθυμνο</span> του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span></a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 18px !important; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite></div>
<br /></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-50182039780461355172014-03-16T10:47:00.000-07:002014-03-16T10:47:02.668-07:00Ο ΕΞΩΡΑΪΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Προτείνω...<br />
Στην μια πλευρά της πλατείας των Τεσσάρων Μαρτύρων να κατασκευαστεί στην μια νησίδα ένα λουλουδένιο Ρολόι.<br />
Αυτό το ρολόι υπάρχει και κοσμεί κεντρικές πλατείες, όπως την πλατεία των Τριών Συμμάχων της Πάτρας, την πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, υπάρχει ακόμα στην Γενεύη της Ελβετίας και πιθανόν και σε άλλες χώρες του κόσμου.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGy0e8wWmBOl-gI9-Abpc65Jww6-v0KdZCFRJKSJl65GXZD_Ht1nxsaevHvB_s7QFjtxcjZ2TrhrpnUjhO26ywyvkxa1jc0VWJQDlxknctOjMncjpYmxnU8XapZF-OTmK2aBbb_LRQr28/s1600/15791561.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGy0e8wWmBOl-gI9-Abpc65Jww6-v0KdZCFRJKSJl65GXZD_Ht1nxsaevHvB_s7QFjtxcjZ2TrhrpnUjhO26ywyvkxa1jc0VWJQDlxknctOjMncjpYmxnU8XapZF-OTmK2aBbb_LRQr28/s1600/15791561.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmjlBYFGsnNyxKI_71fjKGRLNebf1eBHrWCmu2L3N0KAhjgX2XUZZL_Nt0IgGJUUiEcUlRPUlhyphenhyphens8T9T0q4DWTJ9aZA5tZ-rRAGQJBTi6paiBXRIn8pGlUJTc4d4eKYajxWwCaIQ03gr4/s1600/pl_trion_simaxon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmjlBYFGsnNyxKI_71fjKGRLNebf1eBHrWCmu2L3N0KAhjgX2XUZZL_Nt0IgGJUUiEcUlRPUlhyphenhyphens8T9T0q4DWTJ9aZA5tZ-rRAGQJBTi6paiBXRIn8pGlUJTc4d4eKYajxWwCaIQ03gr4/s1600/pl_trion_simaxon.jpg" height="213" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib4l8S7IflmKIJKDudbQLRn_zSgJ40mqfhirWiOpZe67b8b5IhgsKPVwmqEXUvNvo_MTXMgTfPxf7B_0y3EfBpBUogjhXGic58gZtXXlEFUjK7vGwiL7SnsjnPsZGV-8UfShBIL6wr6do/s1600/242958.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEib4l8S7IflmKIJKDudbQLRn_zSgJ40mqfhirWiOpZe67b8b5IhgsKPVwmqEXUvNvo_MTXMgTfPxf7B_0y3EfBpBUogjhXGic58gZtXXlEFUjK7vGwiL7SnsjnPsZGV-8UfShBIL6wr6do/s1600/242958.jpg" height="157" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Στην άλλη πλευρά της πλατείας θα μπορούσε να κατασκευαστεί ομοίωμα της αρχαίας τριήρης του Μεγάλου Αλεξάνδρου.<br />
Η τριήρης θα μπορούσε να φιλοτεχνηθεί από Ρεθυμνιώτες καλλιτέχνες και σε διαστάσεις που να μην είναι δαπανηρές.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv22Zu-WvzaSLGepJC9og0mJ7MUlcMh1i6jUZs-9aJjIJ4wXQFrI_yCEY7RB_Pz-M3IsDJQH-cQ-7Dx1fUhVsr5PJdR8eMUZfnC__lrxYX9gJWMWZdK-ZFDysPSLCdj-4QqzSTdfDrEKs/s1600/20140226_153249ok.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv22Zu-WvzaSLGepJC9og0mJ7MUlcMh1i6jUZs-9aJjIJ4wXQFrI_yCEY7RB_Pz-M3IsDJQH-cQ-7Dx1fUhVsr5PJdR8eMUZfnC__lrxYX9gJWMWZdK-ZFDysPSLCdj-4QqzSTdfDrEKs/s1600/20140226_153249ok.jpg" height="219" width="320" /></a></div>
Το κόστος του όλου εγχειρήματος είναι πολύ μικρό και ο Δήμος έχει την δυνατότητα να το χρηματοδοτήσει.<br />
Αυτές οι δυο προτάσεις θα μπορούσαν να κοσμήσουν την πολυσύχναστη πλατεία του Ρεθύμνου και να αποτελούν πόλο έλξης περαστικών και ξένων επισκεπτών προάγοντας τον πολιτισμό μας, μέσο της αισθητικής τους στην πόλη μας.<br />
<br />
<br />
Προσεχώς...<br />
Η χρυσή τομή της ακτοπλοϊκής σύνδεσης του Ρεθύμνου με τον Πειραιά.<br />
<br />
Του Ιωάννη Μιχαήλ Δογάνη<br />
Σκέψεις και γνώμες<br />
ενός παλιού Ρεθυμνιώτη<br />
http://topaliorethemnos.blogspot.gr/<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-49450420494796731722014-03-11T12:25:00.000-07:002014-03-11T12:25:22.889-07:00 "ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ ΡΕΘΥΜΝΟΥ"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><u><span style="color: red;">ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΛΥΣΗ</span></u></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYyz-6sKMnfGlPhpMHuRDOr9nE-3O4c8IOHvGZlvHBk3eca5dY-CBNqkvFus3C7MBz_CF5KJHTwK1pw0G-Q9sZsKflN5cVWZLU7IyA71m_Zoxl5EbcNxlOp7P28eZ3x5L5DMJlLvDkyY/s1600/laiki_agora.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrYyz-6sKMnfGlPhpMHuRDOr9nE-3O4c8IOHvGZlvHBk3eca5dY-CBNqkvFus3C7MBz_CF5KJHTwK1pw0G-Q9sZsKflN5cVWZLU7IyA71m_Zoxl5EbcNxlOp7P28eZ3x5L5DMJlLvDkyY/s1600/laiki_agora.jpg" height="188" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX1JXTOVDc19P6tOqDGuJOphuLGzR_9MBehHGgv23p4nOzsBahkY_wHxpHFKrTGIFP6vKFcKZ1s1WhpjUpeNsDL4ayp1iRsosPjpLTKmABMLn6vHrfPiJ_15f6JJCS9YRXDXvMLEGOqNE/s1600/assets_LARGE_t_420_54301904.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgX1JXTOVDc19P6tOqDGuJOphuLGzR_9MBehHGgv23p4nOzsBahkY_wHxpHFKrTGIFP6vKFcKZ1s1WhpjUpeNsDL4ayp1iRsosPjpLTKmABMLn6vHrfPiJ_15f6JJCS9YRXDXvMLEGOqNE/s1600/assets_LARGE_t_420_54301904.JPG" height="165" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Ένα θέμα που απασχολεί για χρόνια το Δήμο και τους δημότες του είναι το θέμα της ευρέσεως μόνιμης θέσης για τη λαϊκή αγορά μας.<br />
Η λαϊκή αγορά αποτελεί παράδοση για την πόλη μας, αλλά και για πολλές πόλεις ανά την Ελλάδα. Εκεί ο καταναλωτής μπορεί να προμηθευτεί τα προϊόντα που διατίθονται φρέσκα και κατευθείαν από τον παραγωγό χωρίς μεσάζοντες μέσα από αυτό το ιδιόρρυθμο παζάρι.<br />
Η λαϊκή αγορά Ρεθύμνου αποτελεί και θα αποτελεί ένα όπλο για τον καταναλωτή να βρει φθηνά και ποιοτικά προϊόντα και δίνει στον παραγωγό την ευκαιρία να πουλήσει απευθείας τα προϊόντα του (χωρίς μεσάζοντες) , αποκομίζοντας και οι δυο κέρδος ταυτόχρονα.<br />
Εδώ και λίγο καιρό έχει ανοίξει και λειτουργεί η πρώτη στεγασμένη λαϊκή αγορά στον Άγιο Στέφανο αττικής.<br />
Η αγορά λοιπόν αυτή βρίσκεται σε ένα χώρο 1200 τ.μ και είναι ανοικτή για το κοινό κάθε Σάββατο, ενώ στον ίδιο χώρο λειτουργεί καθημερινά παντοπωλείο στα ράφια του οποίου βρίσκει κανείς μια τεράστια ποικιλία από ελληνικά συσκευασμένα βιολογικά προϊόντα.<br />
«Το Farmers Republic είναι αυτό ακριβώς που μαρτυρεί ο τίτλος του, μια δημοκρατία των αγροτών στην οποία παραγωγοί και καταναλωτές έχουν τον πρώτο λόγο. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη στη χώρα στεγασμένη λαϊκή αγορά βιολογικών ελληνικών προϊόντων, όπου οι παραγωγοί έχουν τη δυνατότητα να συστήσουν οι ίδιοι τα προϊόντα τους στους πελάτες, να αναπτύξουν μαζί τους μια σχέση εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού, ενώ σύντομα θα μπορούν να κάνουν και τη μαναβική τους 24 ώρες το 24ωρο με ένα… κλικ μέσω του e-shop, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.farmersrepublic.gr».<br />
Συνεπώς, άραγε θα μπορούσαμε και εμείς να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο πολυχώρο, που να ταιριάζει στην αισθητική μας και που μέσα από εκεί να εξυπηρετείτε ο κόσμος βρέξει χιονίσει και τέλος τέλος να αποτελεί και πόλο έλξης για τους ξένους επισκέπτες μας.<br />
Ας γίνει μια σκέψη για αυτή την ιδέα, ας ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά, ας κάνουμε μια μελέτη για την εξεύρεση χώρου.<br />
Μια ιδέα είναι εάν δεν δημιουργηθεί το υπόγειο πάρκινγκ στους Τέσσερις Μάρτυρες, στη θέση αυτού του πάρκινγκ που έχουμε τώρα, αν θα μπορούσαμε να έχουμε και εμείς μια Αγορά στεγασμένη που πολλές πόλεις ανά την Ελλάδα έχουν.(Μην πάμε μακριά στα Χάνια για παράδειγμα)<br />
Και μια άλλη πιο ριζοσπαστική σκέψη είναι ο χώρος του Εθνικού Στάδιου της Σοχωρας, τώρα και με την ενδεχόμενη ανάπλαση της περιοχής, άραγε θα ήταν ιεροσυλία στη θέση του μαζί με την ανάπλαση της περιοχής, να εκμεταλλευόμασταν πιο ορθολογικά εκείνη την πολύπαθη μεριά του Ρεθύμνου.<br />
Τέλος πάντων, αυτά που αναφέρω είναι σκόρπιες σκέψεις, χωρίς προϋπολογισμούς, πολεοδομικές διατάξεις, αντιδράσεις από τους διάφορους κλάδους και γενικά όλα αυτά που χρειάζονται για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο έργο.<br />
Αλλά νομίζω ότι σαν σκέψεις, θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε μια τέτοια κίνηση που μόνο καλό θα έκανε στον τόπο μας, να έχουμε μια όμορφα χωροθετημένη στεγασμένη λαϊκή αγορά, που να εξυπηρετεί το Ρεθυμνιώτη και συγχρόνως να γίνει ένας μαγνήτης για τον τουριστικό κόσμο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFBvbm-qNLBpOPTWu6d7TZmFk9WKOiA9znKXD_M330BSaCzjDlSBSDl0lOhdNZfNY6-TMGQA8nR81ZhxilXR3jlyyrpJLqPX73CJgKeUaaZdOcJk4itL3hPdERaH_wFiTe-fF0br_sGDM/s1600/logo-farmers-republic-5d876938739a9da3f8fc3864e9acceab.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFBvbm-qNLBpOPTWu6d7TZmFk9WKOiA9znKXD_M330BSaCzjDlSBSDl0lOhdNZfNY6-TMGQA8nR81ZhxilXR3jlyyrpJLqPX73CJgKeUaaZdOcJk4itL3hPdERaH_wFiTe-fF0br_sGDM/s1600/logo-farmers-republic-5d876938739a9da3f8fc3864e9acceab.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8L_nHcTHyqzuYId4nC3Jsn6Ck-9GBQEzzwBHWqdCGD6DnLipF6Vh7uJcgHAqWeWQCE65-jcOmmxcgx6n3oMBFZZqFw22OMzj-iMmuK26LNwCAMzoSRV3YeIFLhwVKzOSNfEO5jDFXMKs/s1600/images+(3).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8L_nHcTHyqzuYId4nC3Jsn6Ck-9GBQEzzwBHWqdCGD6DnLipF6Vh7uJcgHAqWeWQCE65-jcOmmxcgx6n3oMBFZZqFw22OMzj-iMmuK26LNwCAMzoSRV3YeIFLhwVKzOSNfEO5jDFXMKs/s1600/images+(3).jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ FARMERS REPUBLIC από την επίσημη σελίδα http://farmersrepublic.gr/.<br />
Το Farmers Republic δημιουργήθηκε από μία ομάδα νέων ανθρώπων, με στόχο και όραμα να προσφέρουν ένα ξεχωριστό περιβάλλον διάθεσης τροφίμων τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους παραγωγούς.<br />
Δημιουργήθηκε στα πρότυπα των Farmer's Markets, τα οποία κερδίζουν συνεχώς έδαφος διεθνώς – όπως η Borought Market στο Λονδίνο, που αποτελεί και διεθνές σημείο αναφοράς για αγοραστές υψηλών απαιτήσεων.<br />
Το Farmers Republic είναι μια νέα αντίληψη «Λαϊκής Αγοράς» που, με το παντοπωλείο και το e-shop του, εξασφαλίζει στους καταναλωτές τα καλύτερα πιστοποιημένα βιολογικά και ολοκληρωμένης διαχείρισης παραδοσιακά προϊόντα (νωπά και τυποποιημένα), αλλά και στους παραγωγούς καλύτερες προϋποθέσεις ανάπτυξης.<br />
Χαμηλές τιμές, χωρίς μεσάζοντες<br />
Με νέους όρους, για πραγματικά δίκαιο εμπόριο, όλοι κερδίζουν:<br />
•<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Οι καταναλωτές αγοράζουν φθηνότερα, προϊόντα άριστης ποιότητας.<br />
•<span class="Apple-tab-span" style="white-space: pre;"> </span>Οι παραγωγοί πωλούν απευθείας, εξασφαλίζοντας καλύτερες τιμές και άμεση επαφή και σχέση με τους καταναλωτές.<br />
Ελεύθερο Ωράριο, χωρίς περιορισμούς, για ευελιξία, ευκολία και ταχύτητα αγορών.<br />
Η συνεργασία σας με το Farmers Republic γίνεται με ξεκάθαρους και δίκαιους όρους.<br />
Το χαμηλό κόστος συμμετοχής, η απευθείας πώληση – χωρίς τους μεσάζοντες – στον τελικό καταναλωτή, και η επιβράβευση με πολλαπλά οφέλη, αποτελούν μοναδικές δυνατότητες και ενισχύουν την παραγωγική δύναμη της χώρας – δηλαδή Εσάς.<br />
Το Farmers Republic:<br />
Στηρίζει τον Έλληνα γεωργό, κτηνοτρόφο, οικοτέχνη και βιοτέχνη τροφίμων μέσα από ένα τριπλό κανάλι δίκαιου εμπορίου και συνθήκες υγιούς ανάπτυξης του κλάδου, που ευνοούν την απασχόληση στη χώρα μας.<br />
Αναδεικνύει τα παραδοσιακά πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης, επαναφέροντας τις αξίες και την ηθική στη διάθεση των τροφίμων.<br />
Επενδύει στην εργατικότητα, στις επιχειρηματικές ικανότητες, στις παραδόσεις και τις αξίες του λαού μας, δημιουργώντας ένα δυναμικό και εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης.<br />
<br />
Του Ιωάννη Μιχαήλ Δογάνη<br />
Σκέψεις και γνώμες<br />
ενός παλιού Ρεθυμνιώτη<br />
http://topaliorethemnos.blogspot.gr/<br />
<br />
Πηγή<br />
Απόσπασμα από επίσημη σελίδα<br />
http://farmersrepublic.gr/<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-81901864858347792612014-03-07T01:06:00.000-08:002014-03-07T01:06:35.226-08:00Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXEIEpKkil0tXPvA45B9u4tA6n6ZEccpYehNb5WocTpzGhy5sMOgMhg0FsGVcP4a3Lrk3yeKRus0yE9aQg85e6on5ImE6fX8AjwNgZw35syzW-zSeBRwxdou_ne2gqnz4I9v_aIao7c1k/s1600/20140224_155053EISODOS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXEIEpKkil0tXPvA45B9u4tA6n6ZEccpYehNb5WocTpzGhy5sMOgMhg0FsGVcP4a3Lrk3yeKRus0yE9aQg85e6on5ImE6fX8AjwNgZw35syzW-zSeBRwxdou_ne2gqnz4I9v_aIao7c1k/s1600/20140224_155053EISODOS.jpg" height="228" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfqClZ3p1MAqqf7WIaygWvAM5YGvhQQqvz96FmNmpM44FSdahzwQz-mwaqaPVk_voNgCGQR6KsKOz5pfYY5GOHDmzRAkCMdSWsZAw6blClO9U4OcxaHMdTPONyjnh4yPAsSulM4ggRdHc/s1600/20140224_155113OK.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfqClZ3p1MAqqf7WIaygWvAM5YGvhQQqvz96FmNmpM44FSdahzwQz-mwaqaPVk_voNgCGQR6KsKOz5pfYY5GOHDmzRAkCMdSWsZAw6blClO9U4OcxaHMdTPONyjnh4yPAsSulM4ggRdHc/s1600/20140224_155113OK.jpg" height="238" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWobzJuY3NeDQ43ma7YpiJTXpFUgddx7YHeQg3m4IgW3SMXSAJ6nG7Ow0ttZ4jAeRU23UjhxRUD-n2W0xeLUe5znJnPsYOfgxvIIN6_g3t4vqbDsmrsCU2RkgbUYdQaXGVDCYA4FxzM8/s1600/20140224_15523OK.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlWobzJuY3NeDQ43ma7YpiJTXpFUgddx7YHeQg3m4IgW3SMXSAJ6nG7Ow0ttZ4jAeRU23UjhxRUD-n2W0xeLUe5znJnPsYOfgxvIIN6_g3t4vqbDsmrsCU2RkgbUYdQaXGVDCYA4FxzM8/s1600/20140224_15523OK.jpg" height="208" width="320" /></a></div>
<div>
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 20px;"> </span></span><span style="background-color: white; font-family: arial, helvetica, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 20px;"> </span></div>
<div>
Μετά την νίκη τους κατά των Περσών στις Πλαταιές το 479 π.Χ οι Αθηναίοι επέστρεψαν στην εγκαταλειμμένη τους πόλη, οπού βρήκαν όλα τα κτίσματα της Ακρόπολης ερημωμένα. Ο Περικλής θέλησε να ξανακτίσει την πόλη και να την αναδείξει σε καλλιτεχνικό, πολιτιστικό αλλά και πολιτικό κέντρο της Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια των τριάντα χρόνων διακυβέρνησης της πόλης ανεγέρθηκαν πολλά κτίσματα όπως ο Παρθενώνας, τα Προπύλαια και άλλα. Η γενική καλλιτεχνική επίβλεψη των κτισμάτων της Ακρόπολης ανατέθηκε στο Φειδία, ο οποίος διακρίθηκε για τη μοναδική μεγαλοπρέπεια που διέθεταν οι διακοσμήσεις που δημιούργησε.</div>
<div>
O Παρθενώνας αφιερώθηκε στη θεά Αθηνά και χρειάστηκαν 15 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Το χρονικό αυτό διάστημα είναι εξαιρετικά σύντομο εάν λάβουμε υπόψη μας τις αρχιτεκτονικές αρχές που χρησιμοποιήθηκαν, μερικές από τις οποίες μας είναι ακόμη άγνωστες.</div>
<div>
Το 450 μ.Χ ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, όμως το 1204, όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν την Αθήνα, έγινε καθολικός ναός.</div>
<div>
Έπειτα, το 1453, κάτω από την κυριαρχία των Τούρκων πλέον, εξελίχθηκε σε τζαμί και τούρκικα σπίτια χτίστηκαν γύρω του.</div>
<div>
Το 1674, ο Γάλλος πρεσβευτής Μαρκήσιος του Νointel επισκέφθηκε την Αθήνα συνοδευόμενος από τον Jacquew Carrey, ο οποίος έκανε κάποια σχέδια του Παρθενώνα. Στα σχέδια του Carrey φαίνεται ότι εκείνη την εποχή ο Παρθενώνας παρέμενε ακόμα άθικτος.</div>
<div>
Δεκατρία χρόνια αργότερα, το 1687, ο Βενετός στρατηγός Francesco Morosini πολιόρκησε την Ακρόπολη. Τη βομβάρδισε παρά το γεγονός ότι γνώριζε πως οι Τούρκοι τη χρησιμοποιούσαν ως πυριτιδαποθήκη. Από την έκρηξη που δημιουργήθηκε καταστράφηκε μεγάλο μέρος του Παρθενώνα. Ο Thomas Bruce, έβδομος κόμης του Elgin, ήταν πρεσβευτής της Βρετανίας στην Κωνσταντινούπολη το 1799. Επιθυμία του ήταν να θέσει τον εαυτό του στην υπηρεσία των Τεχνών φέρνοντας τους συμπατριώτες του πιο κοντά στις Ελληνικές αρχαιότητες.</div>
<div>
Δημιούργησε λοιπόν ομάδα από ζωγράφους, αρχιτέκτονες και γλύπτες. Τον επόμενο χρόνο, η τοπική Τουρκική διοίκηση επέτρεψε στους καλλιτέχνες να κάνουν σχέδια αλλά τους απαγόρευσε να προχωρήσουν στην κατασκευή προπλασμάτων, η να στήσουν σκαλωσιές για να μπορέσουν να μελετήσουν από πιο κοντά τα γλυπτά.</div>
<div>
Παρόλες τις απαγορεύσεις η λεηλασία του Παρθενώνα άρχισε αμέσως. Τα γλυπτά του ναού κατέβηκαν από τη θέση τους και μεταφέρθηκαν στη Βρετανία με πολεμικό πλοίο. Στις 26 Δεκεμβρίου του 1801, φοβούμενος ότι ίσως οι Γάλλοι επιχειρούσαν να τον εμποδίσουν, ο Elgin διέταξε την άμεση αποστολή των γλυπτών με το πλοίο "Mentor", το οποίο είχε φέρει για αυτό το σκοπό.</div>
<div>
Μέσα στο 1806, αποσπάστηκε μια από τις Καρυάτιδες, μια γωνία του Ερεχθειου, τμήμα της ζωφόρου του Παρθενώνα, πολλές επιγραφές και εκατοντάδες αγγεία Προστέθηκαν κι" άλλοι σ" αυτό το παραλήρημα λεηλασίας, το οποίο δεν περιορίστηκε στην Ακρόπολη αλλά εξαπλώθηκε στην Αθήνα και σε μεγάλα τμήματα της Ελλάδας και συνεχίστηκε για πολλά χρόνια.</div>
<div>
Το 1810 ο Elgin φόρτωσε τα τελευταία λάφυρα του στο πολεμικό πλοίο "Hydra".</div>
<div>
Το 1817, δυο ακόμα πολεμικά πλοία, τα "Tagus" και "Satellite", έφυγαν για τη Βρετανία φορτωμένα με μαρμάρινες ταφόπλακες, χάλκινα αντικείμενα και εκατοντάδες αγγεία. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Ελληνικός πόλεμος για την απελευθέρωση έδωσε τέλος στην λεηλασία του Elgin. </div>
<div>
Τον Ιανουάριο του 1804 έφτασαν στο Λονδίνο τα πρώτα 65 κιβώτια. Εκεί παρέμειναν για δυο χρόνια καθώς ο Elgin ήταν φυλακισμένος στη Γαλλία. Η κακή μεταχείριση την οποία υπέστησαν τα μάρμαρα ήταν αναπόφευκτη. Τοποθετήθηκαν στην υγρή και βρόμικη αποθήκη καθώς και έξω στο οικόπεδο της οικίας του Elgin, οπού και παρέμειναν για τρία χρόνια, παραδομένα στη διάβρωση που προκαλεί το υγρό κλίμα του Λονδίνου, ενώ εκείνος προσπαθούσε να βρει αγοραστή. Ο Elgin επιχείρησε να πουλήσει τα μάρμαρα στη Βρετανική κυβέρνηση αλλά το ποσό που ζήτησε ήταν πολύ υψηλό με αποτέλεσμα να του αρνηθούν. Με το πέρασμα των χρόνων, τα μάρμαρα επηρέασαν τη ζωή των ανθρώπων στη Βρετανία. Εκκλησίες, κτίρια και σπίτια χτίζονταν σε κλασικό αρχαιοελληνικό ρυθμό. Σε επιστολή του το 1815, ο Elgin παραδέχεται ότι τα μάρμαρα βρίσκονταν ακόμη στην καρβουναποθήκη του σπιτιού του στο Burlington, εκτεθειμένα στην καταστροφική υγρασία.</div>
<div>
Τελικά το 1816, τα μάρμαρα πουλήθηκαν στη Βρετανική κυβέρνηση και μεταφέρθηκαν αμέσως στο Βρετανικό Μουσείο, οπού δημιουργήθηκε ειδικός εκθεσιακός χώρος με δαπάνη του Sir Jozeph Duveen.</div>
<div>
Το Δεκέμβριο του 1940, η βουλευτής των Εργατικών κ.Keir ρώτησε τον πρωθυπουργό κ. Winston Churchill εάν τα μάρμαρα θα επιστέφονταν στην Ελλάδα ως μερική αναγνώριση της αντίστασης που επέδειξε η χώρα αυτή ενάντια στους Γερμανούς και της θυσίας του λαού της. Η απάντηση ήταν αρνητική.</div>
<div>
Η ερώτηση της κ.Keir συμπίπτει χρονικά με μεγάλο αριθμό επιστολών υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων στην Ελλάδα, τις οποίες δημοσιεύουν οι Times.</div>
<div>
Το 1941, ο αρχηγός της Εργατικής παράταξης κ. Clement Attlee, μέλος της κυβέρνησης συνασπισμού που βρισκόταν στην ηγεσία την περίοδο του πολέμου, απάντησε στην κ.Keir ότι δεν υπήρχε πρόθεση να ληφθούν μέτρα για την επιστροφή των μαρμάρων.</div>
<div>
Ο Edward Clarke, στο βιβλίο του "Ταξίδια σε ευρωπαϊκές χώρες" που δημοσιεύθηκε το 1811, παραθέτει μια από τις διασημότερες περιγραφές των επιχειρήσεων που διεξήγαγε στην Ακρόπολη η ομάδα εργατών του Λόρδου Elgin υπό την επίβλεψη του Lusieri. Σύμφωνα με τον Clarke, ο οποίος ήταν παρών όταν μεταφέρονταν οι μετόπες, επρόκειτο για φανταστικά, θαυμάσιας τέχνης γλυπτά, όμως σε μια άτυχη στιγμή, ένα κομμάτι του πεντελικού μαρμάρου υποχώρησε κάτω από την πίεση των μηχανημάτων του Elgin και ο Clarke αναφέρει ότι ακόμα και ο Τούρκος αξιωματικός έβγαλε μια απελπισμένη κραυγή καθώς το μάρμαρο έσπαζε σε εκατοντάδες κομμάτια.</div>
<div>
Ο συγγραφέας αναφέρει ακόμα ότι οι εργάτες του Elgin δεν κατέστρεψαν τον Παρθενώνα κατά λάθος, αλλά έκοψαν το μάρμαρο σε μικρότερα κομμάτια προκειμένου να γίνει η μεταφορά του ευκολότερη. Επίσης, ο Clarke γνώριζε ότι τα γλυπτά κοσμήματα του Παρθενώνα ήταν κατά τέτοιο τρόπο σχεδιασμένα από τον Φειδία και τους συνεργάτες του ώστε η καλύτερη γωνία θέασης τους να είναι από κάτω προς τα πάνω και όχι όταν βρίσκονται στο ύψος των ματιών, όπως συμβαίνει όταν εκτίθενται σε μουσείο.</div>
<div>
Ολοκληρώνει την αναφορά του τονίζοντας ότι ο ναός υπέστη μεγάλη ζημιά από εκείνη που προκάλεσαν τα μηχανήματα του Morosini, ότι διεπραχθει μεγάλη παρανομία και ότι η Αγγλική κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε απαιτήσει από την Τουρκική κυβέρνηση τη λήψη μέτρων για την προστασία των γλυπτών. Ο Edward Dodwell, αντικρούοντας το επιχείρημα των Βρετανών, επισημαίνει ότι οι Έλληνες δεν αδιαφορούσαν για τη διατήρηση των μνημείων. Πολλοί ήταν εκείνοι που διαμαρτυρήθηκαν στο Σουλτάνο για την καταστροφή, καθώς ήταν εκείνος που επέτρεψε στον Elgin να πραγματοποιήσει τα σχέδια του. Δηλώνει επίσης, ότι αισθάνθηκε ταπεινωμένος οντάς μάρτυρας σε αυτή τη λεηλασία των πλέον ξεχωριστών γλυπτών και αρχιτεκτονικών στοιχείων. Προσθέτει ότι οι τέχνες στην Αγγλία θα μπορούσαν να επωφεληθούν από προπλάσματα των γλυπτών του Φειδία και τονίζει ότι δεν πρόκειται μόνο για βέβηλη πράξη αλλά επιπλέον ανατέθηκε σε ανθρώπους που ενεργούσαν αποκλειστικά από προσωπικό συμφέρον. </div>
<div>
Η δεύτερη απόπειρα του Elgin να πουλήσει τα μάρμαρα στη βρετανική κυβέρνηση οδήγησαν σε διένεξη στη Βουλή, κατά την οποία ο βουλευτής Sir John Newport είπε για τον Λόρδο Elgin...</div>
<div>
"Ο ευγενής Λόρδος εκμεταλλεύθηκε τα πλέον άνομα μέσα (δηλ. τη δωροδοκία) και διέπραξε την πιο σκανδαλώδη λεηλασία".</div>
<div>
<div>
Την ίδια μέρα, ο ομιλητής του Κοινοβουλίου σημείωσε στα πρακτικά...</div>
<div>
"Η αίτηση του Λόρδου Elgin καταχωρήθηκε. Διαμφισβητήθηκαν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας του της συλλογής. Επιπλέον επικρίθηκε η συμπεριφορά του".</div>
<div>
Στους πρώτους ανθρώπους που επέκριναν τον Λόρδο Elgin συγκαταλέγεται και ο βουλευτής H. Hammersley. Υποστήριξε ότι σε περίπτωση που κάποια μελλοντική Ελληνική κυβέρνηση ζητούσε τα μάρμαρα πίσω, η Αγγλία θα έπρεπε να τα επιστρέψει χωρίς περαιτέρω διαδικασίες η άρνηση.</div>
<div>
Ο Dodwell και Clarke πρότειναν την επιστροφή τουλάχιστον του μαρμάρινου πλαισίου του Ερεχθειου και του Ιωνικού κίονα.</div>
<div>
Επίσης, το 1890, ο Franklin Harrison στο κύριο άρθρο του περιοδικού "19ος αιώνας", το οποίο δημοσίευσε με τον τίτλο "Επιστρέψτε τα Ελγίνεια μάρμαρα!" υποστηρίζει ότι τα γλυπτά ήταν περισσότερο αγαπητά στους Έλληνες από ότι στους Βρετανούς.</div>
<div>
Επιπλέον, ο βουλευτής και γραμματέας τότε του πρωθυπουργού Philip Sassoon έγραψε στους Times το 1928...</div>
<div>
Τα έξοχα ερείπια του Παρθενώνα και η φωτεινή ατμόσφαιρα της Αθήνας αποτελούσαν καταλληλότερη θέση για τα πιο αρμονικά γλυπτά του κόσμου από ότι το Βρετανικό Μουσείο.</div>
</div>
<div>
Φ.ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<h3 class="r" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: medium; font-weight: normal; margin: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;">
<a href="http://rethemnosnews.gr/2014/03/%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%89%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD-%CF%84/" style="color: #660099; cursor: pointer;">Η <span style="font-weight: bold;">λεηλασία</span> της <span style="font-weight: bold;">Ακροπόλεως</span> των <span style="font-weight: bold;">Αθηνών</span> του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span> <b>...</b></a></h3>
<div class="s" style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 14.181818008422852px; max-width: 42em;">
<div class="f kv _yu" style="color: #666666; margin-bottom: 1px; white-space: nowrap;">
<cite class="_jd" style="color: #006621; font-size: 14px; font-style: normal;">rethemnosnews.gr</cite></div>
</div>
</div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-40496766940433909942014-02-25T02:16:00.000-08:002014-02-25T02:16:48.447-08:00ΟΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΤΟΥ 1915<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ</b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ</b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhggL4MtMRT7YdU-Vd__TdT2HF2H2PPsNgTAOWddXJmX52yZRYdhSEb7tT_U5-ywB63ipJkvUoNE-Bd4YwdfoTOEPuV7_mRF0YU05rldvxU1OyS-5dKR5PptYQo3zbw-pRXcoRBhUzIJkE/s1600/P1000396+foto.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhggL4MtMRT7YdU-Vd__TdT2HF2H2PPsNgTAOWddXJmX52yZRYdhSEb7tT_U5-ywB63ipJkvUoNE-Bd4YwdfoTOEPuV7_mRF0YU05rldvxU1OyS-5dKR5PptYQo3zbw-pRXcoRBhUzIJkE/s1600/P1000396+foto.jpg" height="278" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Πηγαίο και άφθονο ήταν το κέφι κείνη τη χρονιά.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο λόγος δεν είναι τα οικονομικά. Όπως πάντα στο Ρέθεμνος, έτσι και τότες ήτανε κρίση. Και το λάδι που ήτανε χρυσάφι, δεν είχε γίνει. Με στέρηση και με μιζέρια την περνούσε ο κοσμάκης. Τις ελλείψεις όμως και τις στερήσεις ευκάλυπτε το πλούσιο το χωρίς συγκεκριμένη αφορμή κέφι.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Όλες τις Αποκριές, όλα τα βράδια ήτανε ζωηρή κίνηση στα σπίτια, στα μαγαζιά, στις ταβέρνες.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο Νικηστρατος με το βιολί του και τις ωραίες του, τις παθητικές, τις όμορφες μαντινάδες του, ο Δαλεντζας με τη λύρα του ο Αγιουτης με το μπουζούκι του, και πολλοί άλλοι καλύτεροι και χειρότεροι οργανοπαίκτες και τραγουδιστές από τούτους, σκορπίζανε παντού τους σκοπούς τους και τη διάθεση για γλέντι.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και τα παιδιά, που είχε μεταδοθεί και σε αυτά η ψυχική διάθεση από τους μεγάλους, κάνανε διαβολεμένους θορύβους, φωνές, τραγούδια και παιχνίδια οπού περνούσανε ιδίως τις βραδινές ώρες.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ήτανε βέβαια το κέφι πηγαίο, μα ήτανε και οι άνθρωποι που το δημιουργούσανε.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Φτωχοί βιοπαλαιστές, με πολλά παιδιά, με ολόκληρα τα προβλήματα της ζωής τους άλυτα, παραμερίζανε προσωρινά την ποδιά της εργασίας και τις δυσκολίες της ζωής και πρωτοστατούσανε στα γλέντια και τους έδιναν ομορφιά.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ποιος δεν θυμάται τον Μανώλη τον γαλατά τον πατέρα του γλύπτη Ιω. Κανακακη. Τον καλό και αστείο στην εμφάνιση του, που μόνο με τη θέα της γελάς.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Είχε δέκα η δώδεκα παιδιά ανήλικα στο λαιμό του και μόνο τον κόπο και τον ημερονύκτιο μόχθο του διά να τα συντηρήσει στη ζωή. Και όμως αυτός ήταν εκείνες τις Αποκριές ο βασιλιάς του Καρναβαλιού στο Ρέθεμνος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Είχε και συνεργάτες εκλεκτούς. Οι δάσκαλοι Σταυρακακης, Ηλιακακης που παίζανε βιολί, ο Μανωλης (Χρυσανθος) Βιτζικουνακης μαντολίνο, Αρτεμης Μπεμπισακης, Μ. Ηλιακακης, Κ. Βαρουχας, Π.Σκαντακης, Ιω. Καμπουρακης, Ν. Γουναριδης καλοί τραγουδιστές. Είχαμε κάνει ένα άρτιο αποκριάτικο συγκρότημα με καλλιτεχνικά μέλη του τους εκλεκτούς πολίτες και πραγματικούς καλλιτέχνες επιπλοποιούς , Νικο και Βαγγελη Μουντριανακη, από τους οποίους ο πρώτος έπαιζε ωραία κιθάρα και τραγουδούσε περίφημα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Όλοι αυτοί με μακριές και φιλότιμες προσπάθειες και δοκιμές παρουσιάσαν πράγματα που δεν ξανάγιναν και ούτε νομίζω πως είναι βολετό να ξαναγίνουν στο Ρέθεμνος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Οι αδερφοί Μουντριανακιδες, σκάρωσαν επάνω σε ένα μακρύ κάρο, ένα τεράστιο μαντολίνο που είχε δώδεκα μέτρα μάκρος, τέσσερα πλάτος και δυο μέτρα βάθος. Έκαμαν το σκελετό με λεπτά ξύλα και τον επένδυσαν με πανί που είχε καφέ και άσπρες λουρίδες όπως είναι εκείνες του μαντολίνου.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Μάσκες ήσαν τα κλειδιά και ο καβαλάρης αυτού του πρωτότυπου μαντολίνου οι χορδές του άσπρα σχοινιά και τριγύρω του ήταν λουλούδια.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο Θρόνος του Καρνάβαλου ήταν στο κάρο στερεωμένος, αλλά φαινόταν να είναι στη βάση του μαντολίνου εκεί που στερεώνονται οι χορδές. Μέσα στο μαντολίνο θα έμπαιναν όλοι οι ανώτερο τραγουδιστές και οργανοπαίκτες και ο Βασιλιάς θα καθότανε στο Θρόνο του και θα κουνούσε τις χορδές του μαντολίνου με ένα ταραχτή που είχε στο μαγαζί και ανακάτευε το γάλα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ετσια και έγινε την Κυριακή του 1915. Το κάρο με το μαντολίνο κατασκευάστηκε στη Σωχορα, γιατί εκεί μόνο το έβαζε ο χώρος και από εκεί ξεκίνησε.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Έζεψαν ένα τεράστιο άλογο, φοράδα που είχαν αγορασμένη από τους Ρώσους ο μακαρίτης ο Γκαγκας. Και το άλογο οδηγούσε ένας Οθωμανός ο Αμπτουλλας, που το είχε και το δούλευε και τις άλλες μέρες κουβαλούσε πέτρες και λάδια και τον εγνώριζε.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Όταν όλοι πήραν τις θέσεις τους, άρχισεν η θριαμβευτική παρέλαση του Καρναβαλιού.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο Βασιλιάς ντυμένος με κόκκινα και χρυσά ρούχα και στέμμα, έδινε συνθήματα. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
- Εμπρός παιδιά να φύγουμε</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
όλοι μας για τα ξένα</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
με το δικό μας Βασιλιά</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
του Καρναβάλου Στέμμα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
- Εμπρός παιδιά, δουλειά παιδιά</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
τη μέρα και τη νύχτα</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ναχωμε χρυσή καρδία.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
-Τωρα καθένας ας χαρεί</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
καιρό που δεν εχαρει</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Τώρα που είναι νιος και νεις</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
τώρα ας χαρεί.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ακολούθησαν οι "ανθισμένη αμυγδαλιά" και άλλα ωραία τραγουδάκια της εποχής. Και οι μελωδικές φωνές και οι ήχοι των οργάνων σαν έβγαιναν από το τεράστιο μαντολίνο, αποτελούσαν ένα πραγματικό χαριτωμένο σύνολο ωδικής και μουσικής μαζί, που δεν ξανάδε το Ρέθεμνος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Το κάρο με τον Καρνάβαλο ξεκίνησεν από την Μαρμαροπορτα, πέρασε στ" Αμπουχουρι, Μεγάλη Πόρτα, Άμμος Πόρτα, πέρασε την οδό Αρκαδίου, μέχρι το φούρνο του Ροδινου που ήταν στον Πόρο του λιμανιού και γύρισε πίσω τον ίδιο δρόμο.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Το σύνθημα του γυρισμού εδωκεν ο Βασιλιάς Καρνάβαλος με αφάνταστα γέλια φωνές και τραγούδια. Τα μπαλκόνια, τα παράθυρα, οι στέγες των σπιτιών ήσαν γεμάτες κόσμο που πετούσε λουλούδια και φασόλες στο μαντολίνο του Καρνάβαλου. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και όλοι πείραζαν το Βασιλιά.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο φίλος του ο γέρο Γαληνος ο ζωγράφος, αντίς άλλης υποδοχής του εφώναζε...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
"Φχιου Βασιλιά, φχιου Βασιλιά" και του έκανε μανίκια. Και ο Βασιλιάς του έδειχνε με Βασιλική αξιοπρέπεια, πως τονε γράφει σε μέρος του σώματος του που δεν μπορώ να σας πω.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο Γιάννης ο Τερζης που ήταν εκεί που τώρα είναι το χρυσοχοείων Κουγιτου πέταξε του Βασιλιά δυο κρεμμύδες, από το μαγαζί του.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Κι ο Βασιλιάς του είπε, απομεινομενος στο πλήθος...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
-Εδώ είναι ο Γιάννης ο Τερζης με το μεγάλο φέσι</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
κι ανε βολή κανιους ποσας</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
να πα να τονε χ..σει.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Όταν ο Βασιλιάς είδε ένα παπά να παρακολουθεί κι αυτός του είπε...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
-Όποιος δεν τον αγαπά</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
τον αφεη τον παπά</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
ναχει την τρομάρα του</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
και τη λιγωμάρα του.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Κι όταν όλο το πλήθος τον επευφημούσε, του χειρονομούσε και του φώναζε και αυτός, είχε και έλεγε ανεξάντλητα αστεία.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Σαν Βασιλιάς υπόγραφε και κάπου κάπου Και είχε για πένα ένα τεράστιο καλάμι και για καλαμάρι τον πισινό της φοράδας. Εκεί βουτούσε και υπόγραφε.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Κι αυτές τις χειρονομίες και τους αστείους μορφασμούς του Βασιλιά ο κόσμος δεχότανε με χάχανα, με φωνές και σφυρίγματα, πανδαιμόνιο ολόκληρο.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Από τα μπαλκόνια που πετούσαν λουλούδια στο μαντολίνο και οπού άλλου ήθελαν οι έγκλειστοι σ" αυτό έριχναν κι αυτοί λουλούδια με μια λαβίδα της επινοήσεως του Μουντριανακη που τα πετούσε μακριά.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η περιοδεία του Καρναβαλιού με αδιάπτωτο και αυξανόμενο κέφι κατέληξε πάλι στη Σοχωρα...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και από εκεί οι Ρεθυμνιώτες έπιασαν τους δρόμους και τις πλατείες, τα μαγαζιά, τα σπίτια και συνέχιζαν το γλέντι τους και άλλοι πήγανε στο θέατρο "Ιδαίων Άνδρον" του Σπανδαγου, που ήταν δημόσιος χώρος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Όλη τη νύχτα βάσταξε το αξέχαστο εκείνο γλέντι σε όλη του την ένταση.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και την επομένη. Καθαρά Δευτέρα, ο κόσμος εφοδιάστηκε με σκόρδα, κρεμμύδια, ελιές, χαλβάδες, θαλασσινά, ταραμάδες και κρασί κι" άνοιξε με τις οικογένειες του και με τους φίλους του τη Σαρακοστή στο Τοπαλτι, πάνω στα χόρτα και στα χαμόκλαδα με χορούς, τραγούδια με καλή καρδιά και με σπάνιο κουράγιο για τη Σαρακοστή που τότε, τη νηστεύανε.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Μιχάλης Μ. Παπαδάκης</div>
Ε. Δικηγόρος<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 14.181818008422852px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" href="http://rethemnosnews.gr/2014/02/%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-1915-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CF%87-%CE%B4%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CE%B7/" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 14px;"><span style="font-weight: bold;">Οι Απόκριες του 1915</span> του Ιωάννη Μιχ. Δογάνη</a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-49830213601180681652014-02-24T04:29:00.001-08:002014-03-27T10:10:06.147-07:00 Κουμπές κάτω από το στρατόπεδο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOiegvFD75c5tCrAWn7GFjJ9SFsxeW_rIw1bndcAlQRx3HNeLC81Rfk6C_LLd2T3rZKOqvDKuWT3LwP2lGlGY08VHae2mrgZ0-cagdh-iVy3EyC0sIB4J5XZOVTB22vJ5RrV41laxYiwk/s1600/P1000480.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOiegvFD75c5tCrAWn7GFjJ9SFsxeW_rIw1bndcAlQRx3HNeLC81Rfk6C_LLd2T3rZKOqvDKuWT3LwP2lGlGY08VHae2mrgZ0-cagdh-iVy3EyC0sIB4J5XZOVTB22vJ5RrV41laxYiwk/s1600/P1000480.jpg" height="225" width="320" /></a></div>
<b> <u> Κουμπές κάτω από το στρατόπεδο</u></b></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-68660147531875287782014-02-14T02:42:00.001-08:002014-02-14T02:42:36.072-08:00ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ</b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUGgu0jDc86GijyRNzxy7H5GNXSYVMM16b2cxpABPX09jdMGAjydpykdJ8UVqSb-oQxtwvIl8WhmDyFkaPTAjR7dAGg8gFYepiSpK3Kl9Yb3lSmPVQoNCzec1AuqveeGJSU_doX_zwoi8/s1600/713px-EU-Germany.svg.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUGgu0jDc86GijyRNzxy7H5GNXSYVMM16b2cxpABPX09jdMGAjydpykdJ8UVqSb-oQxtwvIl8WhmDyFkaPTAjR7dAGg8gFYepiSpK3Kl9Yb3lSmPVQoNCzec1AuqveeGJSU_doX_zwoi8/s1600/713px-EU-Germany.svg.png" height="269" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b><br /></b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b> </b><b><u>ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ</u></b></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>ΑΜΒΟΥΡΓΟΝ </u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Τον πόλεμο που άρχισε ο Χίτλερ το 1939 κοντεύει τώρα να κερδίσει ο Αντεναουερ. Η νίκη του σημερινού καγκελαρίου θα οφείλεται σε μια εξυπνότερη διαχείριση του θέματος των συμμαχιών αντί να περιφρονεί το Βατικανό και να χτυπάει τους Αμερικάνους ο Πρωθυπουργός της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας έχει κατορθώσει να εξασφαλίσει την υποστήριξη των δυο αυτών μεγάλων δυνάμεων και με τη βοήθεια τους βαδίζει σταθερά προς την κατοχύρωση της Γερμανικής ηγεμονίας πάνω στην Ευρώπη.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Οι διάφοροι σταθμοί της πορείας αυτής από την ερείπωση του 1945 ως την σημερινή γενική ακμή της Γερμανίας που επιτρέπει σε γερμανικές εφημερίδες να μιλάνε περί των "δήθεν νικητών" του τελευταίου πολέμου είναι αρκετά γνωστοί. Και όχι λιγότερο γνωστοί είναι οι παράγοντες που έφεραν την εξέλιξη αυτή. Ο Ρώσικος κίνδυνος η Αμερικανική ψύχωσης ότι μια ισχυρή Γερμανία είναι το μόνο αντίδοτο κατά του κινδύνου αυτού η εργατικότητα και η δύναμη του Γερμανικού λαού τα συμφέροντα των Αμερικάνων κεφαλαιούχων για επωφελείς επενδύσεις κεφαλαίων στη Γερμανία κλπ.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Είναι αναμφισβήτητο ότι μέσα σε μια ομαλή δημοκρατική ειρήνη η Γερμανία αναγκαστικά θα έπαιρνε αργά η γρήγορα μια θέση προέχουσα μέσα στην ευρωπαϊκή κοινότητα των λαών, θέση ανάλογη προς τις οικονομικές και πνευματικές δυνάμεις της. Είχε όμως υπάρξει η ελπίδα ότι η Γερμανία στα διεθνή δικαιώματα της θα συνοδευόταν από κάποιαν ουσιαστική μεταβολή στο γερμανικό εθνικό φρόνημα έτσι ώστε η άνοδος αυτής της καινούριας Γερμανίας να μην αποτελέσει κίνδυνο για τη δημοκρατία και για τη δημοκρατική ατμόσφαιρα που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζει το δυτικό κόσμο.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η ελπίδα αυτή έμεινε απραγματοποίητη και είναι πάντως χρήσιμο το γεγονός αυτό να μην λησμονούσε κατά την εκτίμηση της σύγχρονης πολιτικής καταστάσεως προ πάντων να μη το λησμονούν όσοι βιάζονται να προπαγανδίσουν η να πανηγυρίσουν την γερμανική αυτή πρωτοκαθεδρία.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ </u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Έμμονη ιδέα των Αγγλοσαξόνων να πιστεύουν ότι μπορούν με διαλέξεις και μορφωτικές ταινίες να διδάξουν τους άλλους.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η δυτική Γερμανία πλημμύρισε μετά το τέλος του πολέμου από Αγγλοσάξονες "αναμορφωτές" φορτωμένους με πολλή καλή θέληση με πολλές στατιστικές και με αρκετή αφέλεια. Κανείς δεν φαίνεται να σκέφθηκε εκείνη την εποχή ότι η δημοκρατία δεν διδάσκεται σαν προπαίδεια πολλαπλασιασμού ότι ένας μεγάλος λαός ύστερα από την ηρωικότερη πολεμική προσπάθεια της ιστορίας δεν είναι ψυχολογικό να δεχθεί μαθήματα από τον νικητή ότι για ένα λαό με την πνευματική παράδοση του γερμανικού οι αμερικάνικες πολιτικές σοφίες αποτελούσαν μάλλον ευτράπελες ανοησίες.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Το αποτέλεσμα φυσικά δεν ήταν το επιδιωκόμενο και συχνά ήταν ακριβώς το αντίθετο. Σήμερα η "δημοκρατική αναμόρφωση" έχει περιέλθει στη δικαιοδοσία της πολιτικής σάτιρας των καμπαρέ και εκεί κηδεύεται κάθε βράδυ με τη συνοδεία πυκνών γέλιων. Αλλά τα γέλια αυτά έχουν τάχα ως μοναδικό στόχο την κωμική μορφή του αναμορφωτή η μήπως ως ένα κάποιο βαθμό περιγελούν γενικά αυτό το παράξενο το ακατανόητο εμπόρευμα που θέλησαν μεταπολεμικά να εισάγουν οι Σύμμαχοι στη Γερμανία με το όνομα "δημοκρατία". Για όποιον ζει σήμερα η διάχυτη γερμανική λαικη ψυχολογία δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το δεύτερο συμβαίνει έστω και μόνον υποσυνείδητη ψυχολογική αντίδραση στα κάθε λογής συστήματα των νικητών έστω και μόνον γιατί στην εποχή του εθνικοσοσιαλισμού τα πράγματα ήτανε φτηνότερα...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ</u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η "αναμόρφωση" υπήρξε μια σφαλερή μέθοδος. Ο μόνος τρόπος για να ακουστεί η δημοκρατική φωνή της Γερμανίας, λέει μια άλλη γνώμη, ήταν να δοθεί η ευκαιρία του λόγου στους φυσικούς φορείς των δημοκρατικών ιδανικών, στις πλατιές εργατικές μάζες στο γερμανικό προλεταριάτο.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η άποψη αυτή έχει αρκετή διάδοση σε δυτικούς σοσιαλιστικούς κύκλους στη Γαλλία π.χ την υποστηρίζει σταθερά ο Μαρσω Ηιβερ και στην Ελλάδα φαίνεται να αποτελεί προϋπόθεση των εκτενών αναπτύξεων που παρουσίασε ο Γρηγορογιαννης στον "Μαχητή".</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η άποψη αυτή είναι όμορφη σαν κάθε μεταφυσική ονειροπόληση, κάπου πίσω από τις ασχολίες της καθημερινής πολιτικής θα πρέπει να βρίσκεται κρυμμένη καταδικασμένη σε αφάνεια και σιωπή η "αληθινή ψυχή" του καλού η ευγενική η λυτρωτική.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Κρίμα μόνο που η άποψη αυτή δεν έχει και το προσόν να είναι αληθινή.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Το βασικότερο γνώρισμα της σύγχρονης γερμανικής λαικης νοοτροπίας είναι μια γενικότατη πολιτική αδιαφορία που κορυφώνεται σε μια υποτίμηση της σημασίας των δημοκρατικών θεσμών για την κοινωνική πάλη. Αν σε αυτό προστεθούν και μερικά μόνιμα βαθύτατα ολοκληρωτικά γνωρίσματα της γερμανικής ψυχής, τότε γίνεται εξαιρετικά αμφίβολο αν μια ελεύθερη κραυγή της γερμανικής εργατικής τάξεως θα ήτανε κραυγή δημοκρατίας.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ας μην κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στην πραγματικότητα, το 1933 η κραυγή αυτή αποθέωνε τον Χίτλερ. Και ο Χίτλερ τουλάχιστον ως την έκρηξη του παγκοσμίου πολέμου δεν διέψευσε τις ελπίδες της εργατικής τάξεως, ακόμα και σήμερα οι Γερμανοί εργάτες μνημονεύουν με νοσταλγία την κοινωνική πολιτική του Χίτλερ, τα πολυτελή ατμόπλοια που είχε θέσει στη διάθεση των εργατών για τις εκδρομές τους, τις εργατικές κατοικίες τις κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ κλπ.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ποιος μας ασφαλίζει ότι σε μια ανάλογη κατεύθυνση δεν θα ζητούσε και σήμερα το γερμανικό προλεταριάτο τη λύση των προβλημάτων τους.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Εξ" άλλου αυτή η αναδρομή στην απόκρυφη "λαικη ψυχή" αποτελεί και μεθοδολογικό σφάλμα για την εκτίμηση των σημερινών πολιτικών δεδομένων. Η εργατική τάξη έχει την πολιτική της έκφραση στο ισχυρότατο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και προς το παρόν ο λόγος της εργατικής τάξεως δεν μπορεί να είναι άλλος από το λόγο της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ</u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Υπάρχουν άνθρωποι με καθαρό βλέμμα και με δημοκρατική συνείδηση μέσα στο Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Ένας από αυτούς στέλεχος υψηλό στην κομματική ιεραρχία μου εξομολογήθηκε πριν από καιρό ενώ παρακολουθούσαμε μαζί μιαν επιβλητική παρέλαση των σοσιαλιστών του Αμβούργου, "Τόσες σημαίες, τόσα τύμπανα, τόση στοίχιση και ζύγιση! Θυμίζουν πρωσικό στρατιωτικό τάγμα και μακάρι να ήταν μόνο εξωτερική η ομοιότητα αυτή..."</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ίσως οι γενικές αυτές παρομοιώσεις να είναι επικίνδυνες. Αλλά σε συμπέρασμα παραπλήσιο θα κατέληγε και μια προσεκτική ανάλυση της πολιτικής που ακολούθησε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα από το τέλος του πολέμου ως σήμερα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η αναμφισβήτητη αριθμητική του δύναμη πραγματοποιήθηκε χάρη σε μια βαρύτατη και βαθύτατη θυσία της σοσιαλιστικής του ιδεολογίας. Το κύριο βάρος της αντιπολιτευτικής του προπαγάνδας στηρίχθηκε σε μια συστηματική εκμετάλλευση και κολακεία των τραυματισμένων αισθημάτων του γερμανικού λαού. Αδέσμευτη μάλιστα από τις ευθύνες της εξουσίας η Γερμανική Σοσιαλδημοκρατία οδήγησε τον κραυγαλέο εθνικισμό της ως τα πιο ακραία τα πιο ασύδοτα τα πιο αντισοσιαλιστικά όρια, παράδειγμα χαρακτηριστικό η στάση της στο θέμα της αποκαταστάσεως της γερμανικής εθνικής ενότητας, από τη μια μεριά μόνιμη προπαγανδιστική κραυγή η ανάγκη της ενοποιήσεως με κάθε τρόπο των δυο Γερμανίων και από την άλλη μια πεισματική αντικομουνιστική αδιαλλαξία που πραγματικά αποκλείει κάθε συμβιβαστική λύση και δεν αφήνει χώρο παρά για μια στρατιωτική απελευθέρωση των ανατολικών περιοχών. Και ταυτόχρονα πάλι φανατική άρνηση συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα. Ακόμα γενικότερα, καταπολέμηση των Ευρωπαϊκών ενωτικών προσπαθειών και ιδιαίτερα του Σχεδίου "Σουμαν" από το διόλου σοσιαλιστικό πρόχωμα της περιφρουρήσεως των δικαιωμάτων της εθνικής κυριαρχίας και του γερμανικού εθνικού γοήτρου.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Σε ιδιωτικές προ πάντων συνομιλίες η ηγεσία της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας πρόθυμα χρησιμοποιεί το ακόλουθο δικαιολογητικό επιχείρημα "αυτά επιβάλλονται από τις ανάγκες της τακτικής για να μη χάσουμε την επαφή με τα αισθήματα των μαζών που δεν ενοχλούνται τόσο από μερικές αντιφάσεις αλλά όσο από την παραγνώριση των τωρινών τους ψυχώσεων. Πάρτε το παράδειγμα του επανεξοπλισμού, τον καταπολεμούμε γιατί θα αποτελέσει κίνδυνο για τη δημοκρατία και την ειρήνη, αυτή η επιχειρηματολογία δεν θα συγκινούσε τις μάζες, χρησιμοποιούμε λοιπόν άλλη και λέμε ότι τον καταπολεμούμε γιατί προσβάλει τη γερμανική εθνική ανεξαρτησία και ενότητα".</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο καθένας μπορεί να διακρίνει τους κινδύνους που κλείνει μέσα της αυτή η εκλεκτή τακτική. Ο Σουμαχερ την είχε καθιερώσει νομίζοντας ότι αποτελεί έναν αθώο "εμπειρισμό" και στηριζόμενος στο σφαλερό αξίωμα της "ανεύθυνης αντιπολιτεύσεως". Μια απεριόριστη πιστή στη δύναμη του προσωπικού του πείσματος τον έκανε να πιστεύει ότι όταν θα έπαιρνε την εξουσία θα μπορούσε εύκολα να δαμάσει τις εκρηκτικές δυνάμεις που ξυπνούσε η εθνικιστική του προπαγάνδα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
"Αν και ο διάδοχος του θα έχει την ίδια αφέλεια δεν το ξέρουμε ακόμα"...</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Αλλά η τακτική αυτή της Γερμανικής Σοσιαλδημοκρατίας αποδεικνύει και κάτι πολύ σημαντικό για την εδώ σειρά των σκέψεων μας, αν πραγματικά (και κανείς λόγος αμφιβολίας δεν υπάρχει) αν πραγματικά η τακτική αυτή έχει επιβληθεί από μιαν ανάγκη προσαρμογής στα αισθήματα της μάζας τότε αποκτούμε έναν πολύ σπουδαίο δείκτη για να εκτιμήσουμε την πολιτική ποιότητα των βαθύτερων αισθημάτων της γερμανικής εργατικής τάξεως για να δούμε πόσο δημοκρατική, πόσο ειρηνική, πόσο ευρωπαϊκή, πόσο συνεπής θα ήταν μια υποθετική άμεση εκδήλωση της.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>ΟΙ ΝΑΖΙ ΔΙΚΑΖΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ</u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και φυσικά πρέπει να τονιστεί ότι η εργατική τάξη, τα συνδικάτα και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είναι τα σχετικός δημοκρατικότερα στοιχειά του δημοσίου βιου στη Γερμανία. Προ πάντων αν τα συγκρίνει κανείς με τους αναγεννώμενους μιλιταριστικούς κύκλους αλλά ακόμα και με το γενικό τόνο που δίνει η σημερινή κυβέρνηση Αντεναουερ. Ο τόνος αυτός συνήθως καλυπτόμενος κάτω από το διάφανο μανδύα (ράσο?) της Χριστιανοδημοκρατικής ορολογίας, εμφανίζεται κάθε τόσο στο προσκήνιο και θυμίζει και στους πιο εύπιστους ότι δεν έφτασε ακόμα η ώρα της εμπιστοσύνης προς το γερμανικό κράτος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η τελευταία θεαματική εμφάνιση αυτού του ναζιστικού παρόντος της Γερμανίας ήταν η αυτοκτονία του Αουερμπαχ που στο εξωτερικό φαίνεται να πέρασε αρκετά απαρατήρητη. Ο Αουερμπαχ, Εβραίος, είχε διοριστεί ειδικός υπουργός του Βαυαρικού Κράτους, για την περίθαλψη και αποζημίωση των θυμάτων του Ναζισμού. Μόλις πέρασε η πρώτη εποχή της παντοδυναμίας του, του έγινε μήνυση για καταχρήσεις. Δικάζεται ύστερα από προφυλάκιση ενάμιση χρόνου και αποδεικνύεται η κατηγορία ως αβάσιμη. Το δικαστήριο κατορθώνει να ανακαλύψει μερικές αστείες λογιστικές παρατυπίες και για αυτές τον καταδικάζει σε δυο χρόνων φυλάκιση. Ύστερα ανακαλυφθει ότι ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου και οι τρεις Δικαστές ήταν μελή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από το 1933, άλλα η απόφαση φυσικά ήταν έγκυρη! Ο Αουερμπαχ βάδισε το μόνο δρόμο διαμαρτυρίας που έμενε ακόμα ανοιχτός, Αυτοκτόνησε!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Στο σωτήριο έτος 1952 οι διωγμοί των ναζιστών εξακολουθούν πάντα να προκαλούν το θάνατο των Εβραίων.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<u>ΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ</u></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η Γερμανία τείνει σήμερα να πάρει τη θέση του Μεγάλου Τοποτηρητή της Αμερικής στην Ευρώπη. Ψυχολογικό βάθρο της αμερικάνικης αυτής πολιτικής είναι ένας πρωτόγονος θαυμασμός προς τη δύναμη και την αποδοτικότητα. Οι Ευρωπαίοι όμως έχουν το δικαίωμα και το καθήκον να αναρωτηθούν αν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους μια Ευρώπη οπού θα κυριαρχούν τα ψυχικά και πνευματικά γνωρίσματα του γερμανικού απολυταρχισμού.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Μια τέτοια στάση δεν θα αποτελούσε άτοπων επιβίωση ψυχώσεων και παθών που γεννήθηκαν κατά τα χρόνια του πολέμου. Γιατί ακριβώς της σημερινής της μεταπολεμικής Γερμανίας η διατήρηση δικαιολογεί τις πιο σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη δημοκρατικότητα της Γερμανικής ψυχοσυνθέσεως.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η Ευρώπη πριν ακόμα γεννηθεί ως ενιαίος πολιτικός οργανισμός απειλείται κάθε στιγμή και από χίλιες πλευρές με μια θεμελιστικη του νοήματος της.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η απειλή που προέρχεται από τον κίνδυνο μιας Γερμανικής Ηγεμονίας δεν είναι ασφαλώς πιο μικρή.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: ΒΗΜΑ 1952</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-</b><br />
<b>Αναμόχλευση στα Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 14.181818008422852px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/02/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD-%CF%86%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CE%B3%CE%B5/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CDEQqQIwAA&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F02%2F%25CF%2584%25CE%25BF-%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CE%25BD-%25CF%2586%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1-%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582-%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2582-%25CE%25B3%25CE%25B5%2F&ei=0PL9UoaAE8mu0QW-t4DACA&usg=AFQjCNGAUUHoTBzoi9yanBFNzc8LHyYm2A&bvm=bv.61190604,d.d2k" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 14px;">Το <span style="font-weight: bold;">πολιτικόν φρόνημα</span> της <span style="font-weight: bold;">σημερινής Γερμανίας</span> του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span></a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite><span class="f" style="color: #666666;"> </span></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-66918663515788900732014-02-07T13:24:00.002-08:002014-02-10T11:06:44.782-08:00Πλατεία Σοχώρας Προπολεμικά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDjpBwzhFTkPR21aMvOPeR1ZX7pYS8N7fhiFt8C8PLrtoEmmWzaz8vYQvMpNRG7uW0t3mODvrCRfAMVCL7yo2TU_h5BPBvPNUEj9SGS_NEzdat6L1N1ftGh6PZE1O8EssiC4xNkavPbBY/s1600/P1000485ok.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDjpBwzhFTkPR21aMvOPeR1ZX7pYS8N7fhiFt8C8PLrtoEmmWzaz8vYQvMpNRG7uW0t3mODvrCRfAMVCL7yo2TU_h5BPBvPNUEj9SGS_NEzdat6L1N1ftGh6PZE1O8EssiC4xNkavPbBY/s1600/P1000485ok.jpg" height="230" width="320" /></a></div>
<b> <u>Πλατεία της Σ</u></b><b><u>οχώρας</u></b><br />
<b><u><br /></u></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-90602869670056682442014-02-04T04:41:00.000-08:002014-02-07T04:36:37.340-08:00ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΚΙ ΑΞΕΧΕΣΤA<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b> <u>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ</u></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0fNiBHR3RBLxbzkb7MpXkTHnuKkRLTKyweSAPN7tkAlQ5RDHCCC8cK-hhZYN2AudW-qwlHJLUZeZfTa74jKTxlb6tU_rcva1yJ5A8-XYj_kyd-QwC_qBaIkbP0h5fOEdNO9u15Tt4no8/s1600/rethymno+prokimea+1932.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0fNiBHR3RBLxbzkb7MpXkTHnuKkRLTKyweSAPN7tkAlQ5RDHCCC8cK-hhZYN2AudW-qwlHJLUZeZfTa74jKTxlb6tU_rcva1yJ5A8-XYj_kyd-QwC_qBaIkbP0h5fOEdNO9u15Tt4no8/s1600/rethymno+prokimea+1932.jpg" height="205" width="320" /></a></div>
<b><u>ΠΑΛΙΟΙ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΕΣ</u></b><br />
Γεώργιος Φ. Δαφερμος (1879 - 1959).<br />
Πέμπω, συγκινημένος, ευγνωμονούσα τη σκέψη μου στο σοφό μου Δάσκαλο της Δ" τάξεως Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου, αλησμόνητο Γεώργιο Φ. Δαφερμο. Τον έξοχο παιδαγωγό και λαογράφο.<br />
Το "ευ ζην" οφείλουμε στους προικισμένους Δασκάλους. Να τώρα όμως στους κοσμογονικούς καιρούς μας, χάθηκε κι" αυτό. Κι" αναζητώντας καταφυγή παραμυθίας στην ψευδαίσθηση, γινόμαστε κι" αιθεροβάμονες!!! Να σταματούσε λέει, ο χρόνος. Και στάσιμοι ισόβια να μέναμε, στα τότε, βεβαια, αμεριμνοαμεριμνα μαθητικά χρόνια... "Στα χρόνια του ονείρου".<br />
Ο Γ. Φ. Δαφερμος στάθηκαν ένας σωστός, πλήρης, αγαθός άνθρωπος. Ένας φωτισμένος εκπαιδευτικός (διετέλεσε και Επιθεωρητής), ένας φλογερός πατριώτης με αδιάκοπες πνευματικές ανησυχίες και ποικίλα πνευματικά εδιαθεροντα. Που έφθαναν μέχρι την "βιοσοφία". Ήταν πολυεπίπεδος, με μια πίστη αμετακίνητη στα ιδανικά του. Χάρις στο λαγαρό μυαλό του και την πολυμάθεια του καταπιάστηκε και με επιστημονικές θεωρήσεις, έχοντας την ικανότητα μετά να τις κάνει "εφαρμοσμένην πράξην".<br />
Το 1911 ιδρύει μετεωρολογικό σταθμό στ" Ανώγεια και το 1923 στο Ρέθυμνο και χρηματίζει και παρατηρητής τους. Με τις παρατηρήσεις, τις καταγραφές στοιχείων και τα συμπεράσματα του, συνέβαλε στην πρόοδο της τωρινής ΕΜΥ.<br />
Φαινόμενο φιλοπονίας, δεν του απολείπανε και άλλες δραστηριότητες. Και ιδρύει το 1925 το Διδασκαλικό Σύνδεσμο Ρεθύμνης και το 1926 εκδίδει το Περιοδικό "Προμηθευς ο Πυρφορος" που κράτησε μέχρι το 1941, όταν οι ορδές των Γερμανών Ουνων, καταλάβαν, με φοβερό τίμημα στην μυθική αντίσταση των κατοίκων, στην γραφική πολιτεία. Ήταν ένα σοβαρό πολιτιστικό περιοδικό από τα ελάχιστα τοτες στο είδος του, με ποικίλα υπεύθυνα θέματα, παιδαγωγικά, επιστημονικά, ο λαογραφικός πλούτος του πολύτιμος. Ακόμη, λογοτεχνικά, μετεωρολογικά και πρωτότυπα π.χ λεξικό φυτολογικό, ζωολογικό, διαφόρων επαγγελμάτων, Ως και για τον "Λόξιγκα" (Λυγξ - λυγγος ίσον ο λόξιγκας στην γλώσσα του Αριστοτέλους) πραγματεύεται.<br />
Αμέτρητα είναι τα λαογραφικά παρατηρήματα και μελετήματα που περιλαμβάνουν προλήψεις, γηθειες, ίσαμε λαικη ιατρική που δεν είναι τελείως απορριπτέα, γιατί στηρίζεται στην μακροχρόνια παρατήρηση, ένα από τα κύρια σκέλη και της επιστήμης που είναι πείραμα - παρατήρηση. Κοντολογίς ο "Προμηθευς ο Πυρφορος" μεταλαμπάδευε το φως του στην πολιτεία του Ρεθύμνου.<br />
Δημοτικιστής, είπαμε ο Γ. Φ. Δαφερμος, άλλα στο περιοδικό του είχεν αφήσει τίτλο καθαρευουσιάνικο. Δεν ήταν Δημοτικιστής έξαλλος. Τον διέκρινα που με, αισθητική της γλώσσας. Και δεν εύρισκε τουλάχιστον τη λέξη "Πυρφορος" αδόκιμο, για να τη μεταγλωττίσει στη Δημοτική. Επίσπευε και ορθά ότι η φτωχούλα η Δημοτική έπρεπε να εμπλουτίζεται "ενθοφθολμιζοντας" λέξεις καθαρεύουσας.<br />
Το καιρό εκείνο, τις δεκαετίες 1920 και 1930, οι άνθρωποι ήσαν ήρεμοι, σεβόντουσαν ο ένας τον άλλο και έκαναν ανταλλαγή άδολων πειραγμάτων πασπαλισμένων με το ανυπέρβλητο "Κρητικον αλας".<br />
Ένας απο τους χαριτωμένους τύπους του Ρεθύμνου και αλησμόνητος Στέλιος Δρακακης. Χημικός είχε σπουδάσει αλλά η ιδιοσυγκρασία του τον τραβούσε σε άλλους δρόμους, κάθε άλλο βέβαια παρά βιοποριστικά σίγουρους. Είχε χιούμορ πηγαίο και εξωστρεφής καθώς ήταν, είχε συχνά εκρήξεις ενθουσιασμού. Έγινε δημοσιογράφος εκδίδοντας την εφημερίδα "Αστραπή" και ταυτόχρονα μελετούσε τους Αρχαίους συγγραφείς μας. Πολλά σπαρταριστά περιστατικά θα μπορούσε να αναφέρει κανείς σχετικά με το Δημοσιογραφικό του βιο. Καταπληκτικός στη σάτιρα και αυτοσατιρα του. Μαχητικός δημοσιογράφος αλλά και ευπρεπής, εκείνο που ηχεί ακόμα στα αυτιά μου είναι η βαρύτονη, ρητορικά ορθωμένη φωνή του. Από μια διάλεξη του για τον Σωκράτη που είχεν εντυπωσιάσει...είχε και ευχέρεια λόγου, ένα απόσπασμα επιγραμματικό, με τα προφητικά λόγια του μεγάλου φιλοσόφου έχει συγκρατήσει η μνήμη μου..."Καθευδοντες διατελείτε, αν, ει μη τίνα άλλον ο Θεός επιπεμψεν υμήν, κηδομενος υμών". Δηλαδή εξηγούσε ο Δρακακης και για τους μέσους ακροατές του..."Θα κοιμάστε και θα εξακολουθήσετε να κοιμάστε, εάν ο Θεός δεν Σας λυπηθεί και σας στείλει ένα άλλον να σας σώσει!".<br />
Από τις στήλες λοιπόν της "Αστραπής" πειραχτήρι ο Δρακακης πιλάτευε τον εκδότη του "Προμηθέα" να αλλάξει τον τίτλο του, εκδημοτικίζοντας τον.<br />
-Πως εσύ φίλτατε, υπέρμαχος της Δημοτικής, αντέχεις να έχει το Περιοδικό σου, τίτλο καθαρευουσιάνικο?<br />
-"Και πως να τον αλλάξω μπρε Στυλιανέ? Δεν βρίσκω την λέξη "Πυρφόρος"", αδόκιμο για να την μεταγλωττίσω στη Δημοτική, είπε του Δρακακη, σε μια συνάντηση που είχαν.<br />
-"Το μόνο εύκολο Γιώργη μου", και άπαντα ο Δρακακης... Βρήκα τη λέξη "Προψηθεας ο Καραφωθιας"! Και άφησε ένα βροντερό ομηρικό γέλιο!<br />
Και ο Δαφερμος έκλεισε το θέμα σοβαρά...<br />
-"Δεν βλάπτει νομίζω να έχουμε υπ" όψη και τη ρήση του Κοραή...<br />
"Μήτε τύραννοι των χυδαίων γίγνεσθαι, μήτε δούλοι της χυδαιότατος αυτών".<br />
Το χιούμορ του Δρακακη όταν το καλούσε, κατά τη γνώμη του, η ανάγκη, γινόταν και " Μπλακ". Ο αξέχαστος Μάνος Τσάκωνας, ένας πανέξυπνος και μορφωμένος Ρεθυμνιώτης,( έγραφε στην εφημερίδα "Ο Τύπος" που έβγαζε στο Ρέθυμνο άρθρα, διπλωματικό δελτίο, οικονομικά θέματα, κοινωνιολογικά, λογοτεχνικά ), που είχε φέρει τα χρόνια εκείνα μια νότα Ευρώπης στη μικρή μας πολιτεία, με τις μεγαλοπρεπές δεξιώσεις του στα μέλη της κοινωνίας του Ρεθύμνου και τις φιλοξενίες του σε ντόπιους και Υψηλούς ξένους. Κοινωνικότατος, γλωσσομαθεστατος και εγκάρδιος άνθρωπος, είχε αποκτήσει σχέσεις και γνωριμιές με προσωπικότητες, χάρις στη θέση του Υπασπιστή του Ελευθερίου Βενιζέλου στις δοξασμένες εκείνες μέρες του 1919. Στις κοσμικές εκδηλώσεις του Οίκου Μάνου Τσάκωνα, στη σπιταρόνα στα "Πεταλαδικα" του πάμπλουτου Τούρκου Αλη Βαφη, η ψυχη ήταν η Παριζιάνα, υπέροχη σύζυγος του, Ιουλιέττα με τους αβρούς τους τρόπους, τη φιλόξενη διάθεση και τη Γαλατική ευγένεια.<br />
Η "Αστραπή" του Δρακακη, ήταν "στα μαχαίρια" (ο λόγος το λέει), με τον "Τύπο" του Τσάκωνα. Η "Αστραπή" βέβαια το" παίζε όχι στα σοβαρά, κουκιζε με χιούμορ τις γιαλαντζί επιθέσεις της. Οπότε κάποτε ο "Τύπος" του απάντησε σοβαρά και σε αυστηρό τόνο. Ο Δρακακης δεν χάνει καιρό και του απαντά σε ύφος απειλητικό...<br />
"Φίλε κ. Διευθυντή του "Τύπου" έχε με παραιτημένο, γιατί θα αναγκαστώ να σε παραδώσω στο Χαριδημο, διά... τα περαιτέρω!!!" Εστιν δε Χαριδημος, ο πελώριος τότε νεκροθάφτης του Ρεθύμνου, φοβερός (αν και άκακο αρνί) και στην όψη.<br />
Ένας άλλος Ρεθυμνιώτης σεβαστός και πολυαγαπητος μου καθηγητής της Θεολογίας, Κώστας Πολογιωργης που άμα ήλθε στο Γυμνάσιο Ρεθύμνου, έδωσε μια βαρύτητα στο μάθημα (ήταν αυστηρός στη βαθμολογία) και νέα διάσταση στη διδασκαλία των Θρησκευτικών. Όσοι είχαν την όρεξη να τον παρακολουθούν και να κρατούν σημειώσεις, δεν έχασαν. Κέρδισαν βαθμό καλό και άνοιξαν ορίζοντες που πλάταιναν τη σκέψη τους. Τα άρθρα του Πολογιωργη των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αποτελούσαν πνευματικό γεγονός αναμενόμενο με ύψιστο ενδιαφέρον για το εύρος του στοχασμού των και την στιλπνότητα του ύφους των. Έτυχα και εγώ μαθητής Γυμνασίου τότε ένα βραδάκι, εκεί στη σύναξη στα γραφεία της "Κρητικής Επιθεώρησης" που χάρις στο φιλονεϊσμό των εκδοτών, να πάω ένα χειρόγραφο μου για δημοσίευση. Είχα αρχίσει τα πρώτα δειλά δημοσιογραφικά μου βήματα. Εκεί συνάντησα και τον παλιό Δάσκαλο μου Γ.Φ.Δαφερμο. -"Κάθισε παιδί μου να ακούσεις" μου είπε, -να έχει τον λόγο σε ενδιαφέροντα θέματα. Κρεμόμαστε από τα χείλη του. Εκεί και ο μακαρίτης Γιώργης Γεωρβασακης, τρυφερός ποιητής του Ρεθύμνου. Ήταν παραμονή του Αγίου Σπυρίδωνος και απάγγειλε ένα επίκαιρο ποίημα του. Δυο στίχους του θυμάμαι...<br />
"Ρέθεμνος αγαπητερό,<br />
με τσ" άγιους Σπυριδωνους"...<br />
Δυο τους είχε και τους έχει τους Αγίους, η πολις. Στα δυτικά, στα πλευρά της Φορτετζας και στον Κουμπέ.<br />
Ο Γεώργιος Φ. Δαφερμος έφυγεν από τον κόσμο ετούτο, πλήρης, για την εποχή του, ημερών, με πεντακάθαρη τη συνείδηση και ηθικές. Τα καλά και αντάξια παιδιά του, που ανάθρεψαν υποδειγματικά με τη συμπαράσταση της Ελένης, συντρόφου διαλεκτής, ακριβής κόρης της Αργυρούπολης... Έχει πνευματική παράδοση η οικογένεια Δαφερμου. Οι δυο γιοι πήραν την σκυτάλη από τον πατέρα και έγιναν εκπαιδευτικοί.<br />
Ο Δημήτρης λαμπρός Φιλόλογος με μουσική Παιδεία (δεξιοτέχνης βιολιστας), αξιόλογος πεζογράφος - συγγραφέας, αλύγιστος αγωνιστής. Ο πρώτος που άρχισε με πάθος αγώνες ανένδοτους επίμονους, κρατερούς, που κράτησαν καιρό, με άρθρα σε εφημερίδες, κινητοποιήσεις μαζικών φορέων Μπροστάρης, μαζί με άλλους για την ίδρυση Πανεπιστημίου στην Κρήτη αρχικά και μετά με τίτλους γνήσιους και απαράγραπτους και συγκλίνοντας ευεργετικούς παράγοντες για τους φοιτητές ζητούσε η έδρα του να γίνει στο συνθλιβόμενο "εν μέσω συμπληγάδων" Ρέθυμνο.<br />
Δημήτρη μας αξέχαστε, "ο ζήλος της γενέτειρας σου, κατέφαγε σε!" Και μίσεψες πολύ πρόωρα. Και ήταν κρίμα. Δεν αξιώθηκε να δεις τη σάρκωση έστω δυστυχώς και ευνουχισμένου του ονείρου σου.<br />
Ο άλλος ο Λευτέρης πνευματικός άνθρωπος είχε και αυτός λαμπρή σταδιοδρομία στην εκπαίδευση. Συνεχίζει το έργο του πατέρα του, με την έκδοση του "Προμηθέα Πυρφόρου" που τον ανέβασε σε υψηλό επίπεδο περιεχομένου και εμφάνισης. Είναι η β" περίοδος. Περίοδος ανθοφορίας του, που αποτελεί σταθμό. Επίλεκτες συνεργασίες λόγιων επιστημόνων σε θέματα ιστορικά, παιδαγωγικά, λογοτεχνικά, εκπαιδευτικά και ιστοριοδιφικές έρευνες και μελέτες περισπούδαστες κ.α. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η αξία δημοσίου επαίνου στην πολιτιστική προσπάθεια του Λευτέρη Δαφερμου γίνεται με μόχθους και θυσίες υλικές εξοντωτικές που καθιστούν προβληματική τη συνέχιση της έκδοσης του "Προμηθέα".<br />
Ν" αγιάσει η ψυχούλα σου, Δάσκαλε μου καλέ, που στάθηκες αφορμή η αιώνια μνήμη σου, να σεργιανίσει η θύμηση μας πίσω σε χρόνους αλαργινούς. Στα περασμένα κι" αξέχαστα της πολιτείας της πολυαγαπημένης που αντίκρισα πρώτα το φως και τα θάματα του κόσμου ετούτου. Δεν πρόφθασα να προφέρω το όνομα σου Ρέθεμνος, κι" αυθόρμητα ήρθε και μου έκαψε τα χείλια, ο στίχος του βάρδου σου Γ. Καλομενοπουλου.<br />
"Στο Ρέθεμνος στον πλάτανο<br />
εις τη δεξα χαχαλη,<br />
εκεια να με κρεμάσουνε<br />
αν αγαπήσω άλλη..."<br />
Να ανιστορηθούμε τα Περιβόλια τα μοσχομυριστά πρωινά που μας έγνεφαν τα γαρίφαλα και κουμπεδιανα μεσημέρια με τ" αθάνατο νερό "που έβγαζε, λέει και το κέφι". Ματωμένα δειλινά, από πορφυρές ειρηνικές δύσεις. Κι" ανταύγειες πυρκαγιών του ήλιου της Κυδωνιας αντίκρυ στα νερά τ" Ακρωτηριανα. Και τα μεθυστικά μου χρώματα που έσφιγγαν τις καρδίες, από ρεμβασμούς κι" ακοίμητους πόθους. Τοτες ήταν που ξυπνούσαν και οι ίσκιοι στη Φορτετζα. Σκυφτοί από το βάρος ανείπωτων Ρεθυμνιώτικων πόνων και καημών αιώνιων, σχημάτιζαν λιτανείες ονείρων, που όδευαν για να βουτήξουν στ" ακρογιάλια με τα γκρενά ροδοπέταλα!<br />
Τώρα, το χαοτικό " χίλια εννιακόσια τίποτα" είναι, που οι γραμμές αυτές... που χαράσσονται με τρεμάμενο χέρι και νοτισμένα τα κρύσταλλα των γυαλιών από συγκίνηση αφατη, γίνονται αγγελτήρια θανάτου... Τον ονείρων που έγιναν "FUMO ET UMBRA" (καπνός και σκιά).<br />
Των ανθρώπων που χάθηκαν.<br />
Των καιρών που διάβηκαν.<br />
Των νιατων που εφυγαν.<br />
Ναι, αγγελτήρια, που τα ακομπανιάρει ρέκβιεμ θρήνων!!!<br />
<i><br /></i>
<i>Κώστας Μαμαλάκης</i><br />
<i>Αθήνα, Γενάρης 1984</i><br />
<b><br /></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Επιμέλεια-Αναμόχλευση στα </b><b id="yui_3_13_0_ym1_1_1390310675577_5158" style="background-color: white; font-size: 16px;">Παλαιινα</b><b><br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 15.600000381469727px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/02/%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%81%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%BD%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%83-%CE%B3%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%86-%CE%B4%CE%B1%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%BC/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CCoQqQIwAA&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F02%2F%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25B9-%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2583-%25CE%25B3%25CE%25B5%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2586-%25CE%25B4%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%2F&ei=jN_wUtO-PIbE0QW614GYBA&usg=AFQjCNEptmVvt3gMrDJyXtuCkXYYwVR0ig&sig2=ndrJ8DzMuO045VLeatQ9NA&bvm=bv.60444564,d.d2k" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 14px;"><span style="font-weight: bold;">ΠΑΛΙΟΙ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΕΣ</span>: <span style="font-weight: bold;">Γεώργιος Φ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δαφερμος</span> (<span style="font-weight: bold;">1879</span> – <span style="font-weight: bold;">1959</span>) του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span></a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite></div>
<div>
<br /></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-58296337332453488212014-01-30T07:48:00.001-08:002014-02-06T14:39:44.892-08:00ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΡΕΘΥΜΝΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4032" style="font-size: 16px; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b><i><u>ΜΟΥΧΑΡΕΜ </u></i></b><b><i><u>ΟΥΖΑΛ </u></i></b><b><i><u>ΝΟΥΜΑΝΑΚΙΣ</u></i></b></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4033" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b><i><u>ΤΑ ΠΑΛΑΙΙΝΑ -ΤΑ ΤΩΡΙΝΑ - ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ</u></i></b></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4034" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<i>"Μεθ" υπολήψεως</i></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4036" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<i id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4035">Μουχαρεμ Ουζαλ Νουμανακις. Τέως Γραμματευς Μουσουλμανικής Δημογεροντίας, Διευθύνσεως Μουσουλμανικών Θρησκευτικών Ιδρυμάτων "Εφκαφιον" και της περί Ελληνοτουρκικών πληθυσμών Μικτής Ανταλλακτικής επιτροπής Επαρχίας και Νομού Ρεθύμνης".</i></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4037" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b><u><i><br /></i></u></b> <b><i><u>Επιστολή Νο 1</u></i></b></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4038" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ρέθεμνος 6 Αυγούστου 1954. Η παρακάτω επιστολή φθάνει στο Ρέθεμνος. Αποστολέας ο τουρκορεθεμνιωτης κ. Μουχαρεμ Ουζαλ Νουμανακις. Παραλήπτης ο κ. Μιχάλης Παπαδάκης. Παραθέτω λοιπόν πάραυτα αυτούσια την επιστολή αυτή.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Εν Αϊβαλί τη 22 Ιουλίου 1954.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4039" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Αγαπητέ μου φίλε...</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Παρακαλώ όπως δεχθείτε σήμερον τας πληροφορίας μου για το υδραγωγείων της αγαπητής μου πόλεως Ρεθύμνου...</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4040" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Έξωθεν της πόλεως, ολίγον μακρά του Υδραγωγείου, προς τον λόφων Ευληγια, πλησίον του Μοναστηρίου Αγίου Γεωργίου και εντός της προς τα μετόχια Σκαρπιτσου και Ρισβανι φαραγκος, υπάρχει η μάνα του νερού λεγόμενη, ένθα από της εποχής των Βενετών υπήρχε μια δεξαμενή "χαβούζα" θολωτή και από της οποίας διοχέτευε το πόσιμο ύδωρ εις την πολιν διά σωλήνων πήλινων "κουδουκα".</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Η κύρια πηγή των εν λόγω υδάτων αρχίζει από το βουλισμένο μέρος "χονη" της θέσεως "Ακκονια" της κτηματικής περιφέρειας του χωριού Αμπελάκι.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Το υδραγωγείων της πόλεως Ρεθύμνης κείμενον έξωθεν της πόλεως κατά την συνοικίαν του "Μασταμπα" και πλησίον του Τεμένους "Βελιγιουδην Πασσα" έχθιστη κατά το έτος 1892 παρά της Διευθύνσεως των Μουσουλμανικών θρησκευτικών Ιδρυμάτων και Ανωνύμων Αφιερωμάτων "Εφκαφιον" της επαρχίας και Νομού Ρεθύμνης. Επί της εποχής του στρατιωτικού και πολιτικού διοικητή "Μουτεσσαροφ","Νουσρετ Πασσα" και του Πρόεδρου του Εφκαφιου "Ομερ Λουτφη".</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4043" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Εξοδευσε τότε το Εφκαφιον ακριβώς δέκα χιλιάδας χρυσές Οθωμανικές λίρας με προϊστάμενων και λογιστή επί της εν λόγο επιχειρήσεως τον αρχιγραμματέα της εν λόγω Διευθύνσεως των Ιδρυμάτων "Ιβραημ Περισσακι" οστις προ 15 ετών επεθανεν εν Σμύρνη εγκαταλείψας πολύ καλά παιδιά αρίστως εγκατεστημένα εκεί.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4042" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Επί της εν λόγω <span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 14.53125px;">επιχείρησης</span></span> ως προσέλαβαν ως μηχανικόν του το Εφκαφιον, τον άριστον εκ των μηχανικών κύριων Σαβαν του οποίου ο εις πους έλειπε και έφεραν ως τοιούτων ξύλινων.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4044" style="font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Και έκαμε λίαν επιτυχώς την ταξινόμηση των πόσιμων υδάτων στην πολιν εκ του Υδραγωγείου διά σιδηρών σωλήνων.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Το αυτόχειρον σχεδιάγραμμα του μηχανικού του, του περί του Υδραγωγείου της πόλεως Ρεθύμνης ευρίσκετε εν τη αίθουσα των συνεδριάσεων της Μουσουλμανικής Δημογεροντίας Ρεθύμνου, μέχρι της ημέρας της αναχωρήσεων των υπαλλήλων αυτής, λόγω της ανταλλαγής του 1924.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4045" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
... Και παρακαλώ όπως εισηγηθείτε εν προκειμένω και ευρεθητο σχέδιον τούτο, καθ" όσον ενδιαφέρει όχι μόνον τον Δήμων σας αλλά και ολόκληρον τον Λαών σας ζωτικός ως προς τον τρόπον της διακλαδώσεως και ταξινομήσεως των υδάτων εις την πόλιν σας.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4041" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Τα εγκαίνια ετελεσθησαν παρά τω Υδραγωγείο κατά την 20 Ιουλίου του 1892 ημέρα Παρασκευή και ώραν 9 π.μ. παραστημένων των, Γενικού Διοικητή Κρήτης "Τζελαλουδην Πασσα", Ρεθύμνου "Νουσρετ Πασσα" απασχων των στρατιωτικών πολιτικών και θρησκευτικών αρχών ως και ολόκληρου του Λαού της πόλεως και περιχώρων αυτής. Εις τον άνω Γενικό Διοικητή "Τζελαλουδην Πασσα" προσεφέρθη ύδωρ προς πόσην εν του Υδραγωγείου της πόλεως παρά του προλεχθεντος αρχιγραμματέως του Εφκαφιου "Ιμβραημ Περισσακι" εντός ενός χρυσού κυπέλλου κατασχευασθεντος εν Κωνσταντινούπολης, θαυμάσιος ωραίου και πολύτιμου ως προς την καλλιτεχνική πέριξ αυτού τέχνη και κομψότητα. Ο δε Γενικός Διοικητής "Τζελαλουδην Πασσας" εκτιμήσας τους προς τούτο κόπους του ως άνω λεχθέντος Ιμβραημ Περισσακι του απένειμε παράσημο τιμητικό.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Το δε περί ου πρόκειται κυπελλον, το Εφκαφιον Ρεθύμνου δώρισε εις τον Πρίγκιπα εις την κατά Απρίλιον του 1900 επίσκεψη αυτού εις το Ρέθυμνο, επειδή του άρεσε πολύ.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Το Εφκαφιον Ρεθύμνου επωλει έκτοτε εκ του υπό την κυριότητα αυτού ευρισκομενου υδραγωγείου της πόλεως μια μασουρα ύδατος 200 δραχμας χρυσας και την ημισειαν, κατά 100 δραχμας χρυσας με τίτλων συμβολαιογραφικών. Οι αγοραστέ πόσιμου ύδατος κατά μιαν μασουραν ειχον το δικαίωμα να ρέει κατωγειως και ανωγειως ανά ένα κρουνο, οι δε κατά ημιστειαν μασουραν, έναν κρουνον μόνον κατωγειως να ρέει της οικίας των.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Επί τη ευκαιρία τούτη ευαρετηθητε παρακαλώ να διαβιβάσετε τους χαιρετισμούς μου εις τους κύριους Εμμανουήλ Βογιατζακην καθηγητή και Μιχαήλ Παντζαρη. Και με τους χαιρετισμούς μου θα έχετε εις την μετά ταυτην μου, παρομοιας πληροφορίας και διατελώ πρόθυμος.</div>
<div>
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b> <i><u> Επιστολή Νο 2 </u></i></b></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b><i><u><br /></u></i></b> Ρέθεμνος 29 του Μάη 1955. Ο αξιότιμος κ. Μουχαρεμ Νουμανακις γράφει εις τον φιλον του Δικηγόρο κ. Μιχάλη Παπαδάκιν.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Αγαπητέ μου φίλε...</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4046" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ευχαρίστως εγενομην κάτοχος τις από 31 παρελθόντος μηνός ε.ε. επιστολής σας και τεσσάρων αλλεπάλληλων αντιτύπων της εν Ρέθυμνο εκδιδόμενης εφημερίδας "ΒΗΜΑ" και σας ευχαριστώ πάρα πολύ σχετικός. Τας περί αρχαίας πόλεως Ρεθύμνης, μετά των Νοσοκομείων και διαφόρων κυβερνητικών Ιδρυμάτων της πληροφορίας και διηγήσεις μου παρακαλώ όπως δεχθείτε παρά πόδας της παρούσης μου, ως ακολούθως.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4047" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Καθώς γνωρίζετε εκ της ιστορίας, ο Βασιλεύς Βονιφατιος επωλησεν εις τους Ενετούς την Κρητην, τη 12 Αυγούστου 1204, αλλά επειδή οι Γενουαιοι είχον μετά ταύτα καταλάβει μερικά μέρη της Νήσου, πολέμησαν προς αυτούς οι Ενετοί και έγιναν ούτως κύριοι ολόκληρου της Νήσου κατά το έτος 1210, κυριαρχησαντες επ" αυτής 465 έτη.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4048" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Η αρχαία λοιπόν Ριθυμνα, το επίνειο του Αγρίου, μετά του Μασταμπα, της Μεσαμπελιτισσας, των Περιβολίων και μερικών Μετιχιον, αποτελεί τον Αστικό Δήμον Ρεθύμνης με κατοίκους οκτώ χιλιάδες επτακόσιους τον αριθμόν περίπου.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4049" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Άι οδοί της εν λόγω πόλεως Ρεθύμνης, ήσαν ευθείαι και λιθόστρωτοι, είχε τρεις ευρύχωρους πλατείας, μικρολιμενα με φανον Ενετικό, ατακτοποίητων προκυμαία, με περιτείχισιν της πόλεως με τρεις θαυμάσιας πύλας ας έκλειον το βράδυ και τας ήνοιγον το πρωί οι προς τούτο "Καπουτζιδες" θυρωροί και με οχυράν Ακρόπολην "Φορτετζαν" κτισθείσα επί της εποχής του Ενετικού Διοικητου "Μοροζινι" και κατά το έτος 1400 περίπου.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Το μέρος δε της ως άνω προκυμαίας που ητο η Βακουφικη Οικοδομή ένθα ητο τελευταίως η Δημαρχία Ρεθύμνου και το πλησίον αυτής εστιατόριων ενός που ελέγετο Λαμπακις, ελέγετο "Χαλάστρα" το δε προς την άλλην "Τσαυρουνι" το τελευταιον μερος της εν λόγω προκυμαίας ελέγετο "Μπαλτα" εξ αιτίας ενός βράχου ομοιάζοντος του μπαλτά, ίσον πέλεκυς που ευρίσκετο επί των εκεί ιστάμενων τειχών της Άμμου Πόρτας. Και ότι ετακτοποιηθη και απεκατεσταθη μια ωραία και θαυμάσια προκυμαία της πόλεως, μόνον τελευταίως και επί της εποχής του φιλοπατριδος και αείμνηστου "Καλογεννη - τος".</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Οι κάτοικοι της προλεχθείσης πόλεως ασχολούντο με το εμπόριο και τας τέχνες και ήσαν από τότε φιλόπονοι, οικονόμοι ως και φιλόμουσοι. Κατά δε τους παλαιούς χρόνους ηρηθείσα πολις ητο αφανής, αλλ" ήκμασεν πολύ κατά τον μεσαίωνα και μετά την αλωσιν του Βυζαντίου ως και εις τα γράμματα επίσης. Και εκυριευθη υπό των Τούρκων η εν λόγο Ριθυμνα κατά το 1640, υπό του Διοικητή Στρατού Πολιορκίας "Γαζι Χουσειν Πασσα" και του "Καηταν Δεργιαν" δηλαδή διοικητή του ναυτικού"Καρα Μουσα Πασσα".</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b> </b></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b> Επιστολή Νο 3 </b></div>
<div style="font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b> </b></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ρέθεμνος - καλοκαίρι 1955.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ο λόγιος Τουρκορεθεμνιωτης κ.Μουχαρεμ Ουζαλ Νουμανακις γράφει εις τον κ. Παπαδακη.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Συνεχίζοντας τας πληροφορίας και διηγήσεις μου, παρακαλώ όπως δεχθείτε παρά πόδας της παρούσης μου, ως ακολούθως.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Συνεχόμενος του Ενετικού νοσοκομείου επί της οδού Χλόης (νυν Ηλεκτρικών εργοστάσιων της Πόλεως), περί του οποίου ομιλήσαμε χθες, παραπλεύρως τούτου ευρίσκετε και εις Ενετικός στρατών του οποίου τα ίχνη δεν υπάρχουσα σήμερον και το οικόπεδων του οποίου μεταχειρίζεται τελευταίως το Γεωπονικών Γραφείων Ρεθύμνης, ως αγροκήπιο του. Και απέναντι αφανών τούτων οικοδομών εις το μέρος του δρόμου και επί της ως άνω θέσεως "Περιβόλια" της συνοικίας "Ιμαμ Πασσα", εσταθη "Μπαρμπερ" ίσον Αμβρων οπού ανεπεμφθη ο πρώτος Ύμνος "Ιζανι" παρά του ιεροκήρυκος του στρατού αλωσθεισης της πόλεως Ρεθύμνου υπό των Τούρκων.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ητο δε λίθινος ο εν λόγω αμβων και παρέμειναν εν τη ως άνω θέσει του και μέχρι της ανταλλαγής του 1924.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Και αναφέρει η παράδοσης ότι κατά την πολιορκία της Ακροπόλεως Φορτετζας συνέπεσαν η θρησκευτική εορτή των Μουσουλμάνων "Κουρπαν Βαιραμ" η οποία λειτουργείται πάντοτε "Αλεσσαπαχ" δηλαδή κατά τας λίαν πρωινές ώρας της ημέρας, οπότε ικανοί τοξότες από την Ακρόπολην Ενετοί φόνευσαν επτά τον αριθμών "Ιμαμιδες" ίσον Ιερείς επί του προλεχθεντος ιερού Άμβωνος και αλληλοδιαδόχως χωρίς να παρεμποδισθεί και ματαιωθεί η θρησκευτική Λειτουργιά αυτή και διά τούτο η τοποθεσία το αντικείμενων ως και η εν λόγω υπόθεσης έχει μεγάλη σημασία εν γενεί διά τους Μουσουλμάνους και είναι ένα αξιόλογων ιστορικών μέρος διά την πολιν της Ρεθύμνου.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Διοικητήριων των Ενετών υπήρξε εις το "Εμαρετι" ένθα ευρίσκονται τα Μουσουλμανικά σχολειά των Αρρένων. Και εισερχόμενοι της κύριας εισόδου των εν λόγο εκπαιδευτηρίων προς το αριστερό μέρος αυτής υπήρχαν διάφορα μικρά διαμερίσματα εις τα οποία διατρέφονται τότε οι πάμπτωχοι και ανίκανοι προς εργασία άνθρωποι εκ μέρους των Βασιλέων της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και σημαίνει "Εμαρετι" μέρος το οποίον διατρέφουν τους άπορους δωρεάν και χάριν φιλανθρωπίας. Και ότι ως επίσημου κέντρου και ως λέσχη των Ενετών ητο το μέρος εις το οποίον έχει κτιστή το τέμενος "Χατζη Ιβραημ Τζαμισι" κείμενων επί της διασταυρώσεως των οδων "Μειντανι" και Τσάρου νυν Αρκαδίου και απέναντι του καταστήματος ενός που ελέγετο "Μαλαβακις και Μυλωνακης".</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Λέγεται ότι κατά τον χρόνων της επισκέψεως εις Ρέθυμνο τοτε Γενικού Διοικητή των Ενετών Κρήτης "Κιοβανι Καπελο" εις την άνω αναφερόμενη Ενετική Λέσχη, τω επεδοθη η παρά της κυβερνήσεως του εγγραφος ανάκλησης ως και η αντικατάστασης αυτού παρά του "Βάπτιση Κριμανι", οστις άμα τη ανακλησει του μεταβάσεις Ενετιαν απελυθη των καθηκόντων αυτού και καταδικαστθη εις ένα έτος φυλακισιν λόγω της ανικανότητας του κατά τας πολεμικές επιχειρήσεις και αποβιβάσεως των Τούρκων εις τα διάφορα μέρη της Νήσου Κρήτης.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Απέναντι δε της πλευράς της οδού επί της οποίας οικείτο το ως άνω νοσοκομείων.( Το Τούρκικο που εκτίστη παρά τη πλατεία Σακουλέ και προς ανατολικά της οικίας Δαφνομηλη) και παραπλεύρως του σαπουνοποιείου Αλη Βαφη Σελιανακι, υπήρχε ο Τούρκικος στρατών οστις είχε υπογείως διάφορους αποθήκες χρησιμοποιούμενες υπό του Τελωνίου Ρεθύμνου, πριν της ανταλλαγής του 1924 ως αποθήκες αυτού Πλησίον δε του στρατώνος και του νοσοκομείου τούτου και προς το μέρος της θάλασσας του λιμένος και του φρουσας του λιμένος και του φαναριού υπήρχεν ο λεγόμενος "Σακουλλες" επί του υψώματος του οποίου υπήρχεν Ενετικός Πύργος με Πυλην προς τη πλατεία της εισόδου Σουκουλλε και με διάφορους αποθήκες υπογείως του Πύργου τούτου ας και οι Ενετοί και οι Τούρκοι χρησιμοποιήσαν ως αποθήκες υλικού πολέμου και ως επί το πλείστον φυλακές διά τους διαφόρους καταδίκους της εποχής εκείνης. Και ελέχθη τότε παρά των Τούρκων ο Πύργος τούτος "Σουκουλλες" επειδή η τοποθεσία και το μέρος τούτου ευρίσκεται και περιστοιχίζεται εκ τριών μερών παρά θαλάσσης. (Σου ίσον ύδωρ, Κουλέ ίσον Πύργος).</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Αρχικό δε Διοικητήριων επί της εποχής των Τούρκων ητο η μεγάλη και ιστορική Ενετική οικοδομή κείμενη εις την συνοικία "Γαζι Χουσειν Πασσα" και επί της θέσεως που ελέγετο του Σελημ Μπει η καμάρα πλησίον της παλαιάς οικίας του Δικηγόρου Ιωάννου Σφηνια και του Μιναρέ Νερατζη..</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Επίσης επί της εποχής των Τούρκων ως Δημαρχείων Ρεθύμνου ητο η επί της οδού Αρκαδίου κείμενη οικία ιδιοκτησίας Μεχμετ Αλη Αλεμδαρακι η Ακεστακι και απέναντι των καταστημάτων Τίτου Ζακακι και πρακτορειών Χαμαρακι.</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Ωσαύτως ως Δημαρχείων της πόλεως υπήρξε η επί των οδών "Θεάτρου Σπανδαγου και Λουτρών" κείμενη γωνιακή οικία η οποία παλαιά ητο συνδεδεμένη με την απέναντι πλευρά της οδού Θεάτρου Σπανδαγου και ακριβός προς το μέρος που ευρίσκεται το αρτοποιείων ενός που ελέγετο "ο φούρνος του Μιχαλακι" διά μιας μεγάλης και υψηλής καμάρας και η οποία ανήκει σήμερον εις τον γνωστόν οδοντίατρων κ. Αλ. Καλομενοπουλον και ότι από το 1915 και εντεύθεν μεταφέρθει το Δημαρχείων Ρεθύμνου εις την επί της οδού Αρκαδίου Βακουφικην οικοδομή επί της εποχής του έντιμου Δήμαρχου αείμνηστου Χουσνη. (Οθωμανός Δήμαρχος)</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Παρ"ολας τας εξετάσεις μου δεν συνάντησα σημείων τι να αναφέρει ότι υπήρχε ποτέ νοσοκομείο εις την θεσιν "Εμαρετι η Μαρετι", ει μη πλησίον των ως άνω αναφερόμενων διαμερισμάτων του "Μαρετι και παραπλεύρως του παλαιού Τουρκικού "Ρουστιγιε με κτεπι" ίσον τούρκικου Ημιγυμνασιου, υπήρξε ο Σύλλογος των Γιανίτσαρων Ρεθύμνου και πλησίον του εν λόγω "Μαρετι" προς την απέναντι οδον Καλαϊτζίδικα, προς το δεξιών μέρος της οδού τούτης και ακριβώς εις την οικοδομή της Αμαλιας Τζανουδακι, πλησίον της Εθνικής Τραπέζης ητο η λέσχη των επίσημων Τούρκων της εποχής εκείνης και η οποία οικοδομή, ητο κτήμα του Μπεχτασιδων "Χαχσαν Πασσα".</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Με εξαιρετικήν εκτίμησην</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
Μουχαρεμ Ουζαλ Νουμανακις.</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4061" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<i><br /></i></div>
<div class="yiv8567605002separator" id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4060" style="clear: both; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4059" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<b>Επιμέλεια-Αναμόχλευση στα Παλαιινα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης</b></div>
<div style="font-size: 16px; font-style: italic; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-top: 0px; text-decoration: underline;">
<b><u></u></b></div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1390411129137_4057" style="margin-bottom: 0px; margin-top: 0px;">
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/" rel="nofollow" style="color: #196ad4; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;" target="_blank">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 14.181818008422852px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/01/%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%81%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CF%85/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CCsQqQIwAA&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F01%2F%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B2%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE-%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7-%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7-%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585%2F&ei=AXTqUqcSirvTBd7jgdAM&usg=AFQjCNEThBrnESo2dO5fJuE9eBAJAz7gCw&sig2=KeJcZZq77h5LfIoFEbyzNg&bvm=bv.60444564,d.d2k" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 14px;"><span style="font-weight: bold;">Συμβολή</span> στη <span style="font-weight: bold;">ρεθεμνιώτικη ιστορία</span>, <span style="font-weight: bold;">Μουχαρέμ Ουζάλ Νουμανάκις</span> του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span></a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite></div>
</div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-67787534835262777332014-01-24T06:56:00.002-08:002014-01-24T07:01:22.347-08:00Ο ΣΟΥΜΑΝ ΤΟΥ "ΓΙΑΡΑΜΠΗ"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<u><b>ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣ</b></u><br />
Ρέθεμνος-εποχή Τουρκοκρατίας.<br />
Όλοι, Τούρκοι και Ρωμιοί ζούσαν μαζί στο Ρέθεμνος ειρηνικά, αν και διέφεραν όσο η νύχτα από τη μέρα σε όλα τους.<br />
Τόσο οι Ρωμιοί - Ρεθυμνιώτες, όσο και οι Τούρκοι - Ρεθυμνιώτες, αγαπούσαν αφάνταστα τον τόπο τους, δηλαδή το Ρέθεμνος.<br />
Έτσι ένας τουρκορεθεμνιωτης, ο Σουμαν του "Γιαραμπή", ήταν ζαχαροπλάστης έχοντας μαγαζί στο στενό της "Μοιραρχίας". (σημερινή ταβέρνα του κ. Ψαθά)<br />
Εφθιαζε λοιπόν γλυκά ο Σουμαν και μάλιστα γλυκά του ταψιού, ώστε να ευωδιάζει η στράτα εκείνη από τα υλικά των γλυκών όταν τα εφτιαζε.<br />
Και εφτιαζε ο Σουμαν η Σουμανακι το περίφημο μουχαλεμπι αχιουρε, καταΐφι, μπακλαβά και γιαγλι- μπουρέκι.<br />
Το μουχλεμπι το εφτιαζε ο Σουμαν από γάλα, ρύζι αλεσμένο και ζάχαρη οπού και τα έβραζε ανακατεύοντας τα και βάζοντας τον πολτό αυτό σε κεσεδάκια.<br />
Τον αχιουρε τον έκανε ως εξής...<br />
Είχε ένα φούρνο με ένα καζάνι, οπού έβραζε σιτάρι με νερό και αυτό διαρκούσε όλη την νύχτα και στο τέλος γινόταν πολτός, οπού έβαζε και ζάχαρη για να είναι γλυκός και στο τέλος τοποθετούσε τον πολτό σε κεσέδες και τον πουλούσε στους Ρεθυμνιώτες.<br />
Το μαγαζί του Σουμαν ήταν όπως ανάφερα παραπάνω στην σημερινή ταβέρνα του κ. Ψαθά, οπού και είχε ένα μπερντέ χωρίζοντας έτσι το μαγαζί του σε δυο μέρη.<br />
Όσοι λοιπόν πηγαίναν στου Σουμαν για να φάνε μουχαλεμπι, έμπαιναν στο μαγαζί οπού και έπαιρναν τα κεσεδάκια με το μουχαλεμπι, τρώγοντας τα πίσω από το παραβάν που υπήρχε.<br />
Έπαιρνε ο καθένας και έτρωγε όσα ήθελε. (Ήταν κάτι σαν σελφ - σέρβις της εποχής μας)<br />
Έτσι όταν τέλειωναν το γεύμα πήγαινε ο Σουμαν και μετρούσε τα άδεια κεσεδάκια οπού και μετά είσπραττε την αξία τους σε χρήματα. Σημειωτέον ότι το ένα κεσεδάκι κόστιζε τότε μια πεντάρα.<br />
Όταν οι Τούρκοι είχαν το Ραμαζάνι, έκανε ο Σουμαν καταΐφι χωρίς γέμιση, με τον περίφημο τότε βούτυρο της Δερνας καθώς και μπακλαβά, οπού η νοστιμιά τους ήταν απερίγραπτη, σημειωτέων ότι τότε τα γλυκά αυτά τα πουλούσαν με την οκά.<br />
Είναι γνωστό σε όλους ότι τα γλυκά και προπαντός του ταψιού πρέπει να φθιαζονται με καλό βούτυρο, αμύγδαλο, σησάμι και καρύδια.<br />
Ένας άλλος Ρεθυμνιώτης - Ρωμιός που έκανε νόστιμα γλυκά ήταν και ο γέρο - Γρηγοριαδης, που κόστιζε το κομμάτι το γλυκό 15 λεφτά.<br />
Προπάντων εφθιαζε εξαιρετικό γαλακτομπούρεκο και μπακλαβά ο γέρο Γρηγοριαδης.<br />
Επίσης εφθιαζε και παξιμάδια ξέρα καθώς και καραμέλες σε σχήμα ψαριού, φθιαζοντας τις με κατάλληλο μηχάνημα που είχε.<br />
Το Σουμανακι όμως τα γλυκά τα πουλούσε φθηνότερα από τους άλλους και ο οποίος είχε δυο γιους, οι οποίοι ήταν και αυτοί καλοί παρασκευαστές γλυκών ταψιού, (γιατί πάστες και τα άλλα παρόμοια γλυκά δεν τα εφθιαζαν) και προπάντων ο ένας γιος του, όπου το μαγαζί του ήταν στο σημερινό μυροπωλείο του κ. Ζαχαριαδη στον Πλάτανο, εφθιαζε εξαιρετική μπουγάτσα.<br />
Παρακάτω αναφέρω και το σχετικό ποίημα του Γ. Καλομενοπουλου.<br />
<br />
<b>ΤΟ ΣΟΥΜΑΝΑΚΙ ΚΑΙ </b><br />
<b> Η ΤΡΑΚΑ </b><br />
<b>ΤΩΝ ΑΧΙΟΥΡΕΔΩΝ</b><br />
Στο μικρό το μαγαζάκι<br />
του Σουμαν του "Γιαραμπή"<br />
στο στενό της "Μοιραρχίας"<br />
εις τον πλάτανο παρεκεί,<br />
εκεια άχνιζαν αχιουρεδες<br />
και γλυκό μουχαλεμπη,<br />
και ευωδίαζεν η στράτα<br />
από το "γιαγλι"-μπουρεκι.<br />
<br />
Άμα τρώγαμε αχιουρεδες,<br />
τα κεσεδια στη γραμμή<br />
πόσα έφαγε ο καθένας<br />
μαρτυρούσαν στο Σουμανη<br />
και τα πληρωνόταν όλα...<br />
μα γλιτώναν πληρωμή<br />
και καμπόσα κεσεδακια<br />
που... κρυβόταν μάνι - μάνι.<br />
<br />
Σαν προδόθηκε το κόλπο,<br />
σοφιστήκαμε νωρίς<br />
άλλη πονηρή ιδέα,<br />
πιο σοφή και πιο ωραία<br />
Ένας φίλος απ" την τάξη<br />
απ" τ" Αμάρι ο Κουρής<br />
που βρακιά τότε φορούσε,<br />
κάποτε ηρχετο παρέα.<br />
<br />
Και το Σουμανακι τοτες<br />
το καημένο να το κλαις,<br />
γιατί βρήκαμε άλλο τρόπο<br />
για τον κεσεδιων την τράκα,<br />
κρύβοντας τα επιτήδεια<br />
σ"ένα... μέρος ασφαλές,<br />
μέσα στου Κουρή τη... βράκα.<br />
<div>
<br /></div>
Αξίζει να αναφερθεί κάτι για τον μακαρίτη Γιώργη Καλομενοπουλο τον παλιό αυτό Ρεθυμνιώτη.<br />
Όλα τα ποιήματα του αναφέρονται για την Κρήτη και πολλά από αυτά για το Ρεθεμνος.<br />
Από τα λίγα ποιήματα που έχω αναφέρει σε προηγούμενες ιστορίες μου καταλαβαίνει και γνωρίζει κανείς το ταλέντο και την ευχέρεια του Γ. Καλομενοπουλου, στο να δίνει με λίγους στοίχους ολόκληρες ιστορίες, με τόσο ωραίο τρόπο και είναι τόσο περιγραφικός ώστε να γίνεται κατανοητός από όλους τους Ρεθυμνιώτες και μάλιστα τους ηλικιωμένους ώστε το έργο του να θεωρείται πολύ σημαντικό για το Ρέθεμνος και για την Κρήτη γενικότερα σήμερα.<br />
<b><br /></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 15.600000381469727px; overflow: hidden;">
<span class="tl"><a class="l" href="http://rethemnosnews.gr/2014/01/%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%B9%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8C-%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B1/" style="color: #660099; cursor: pointer; font-size: 14px;"><span style="font-weight: bold;">Οδοιπορικό</span> στο <span style="font-weight: bold;">Παλιό Ρέθεμνος</span>: Ο <span style="font-weight: bold;">ΣΟΥΜΑΝ</span> ΤΟΥ “<span style="font-weight: bold;">ΓΙΑΡΑΜΠΗ</span>” του <span style="font-weight: bold;">Ιωάννη Μιχ</span>. <span style="font-weight: bold;">Δογάνη</span></a></span></div>
<div class="gl" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: 14px; padding-top: 2px; white-space: nowrap;">
<cite style="color: #006621; font-style: normal;">RethemnosNews</cite></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-67866594619849895422014-01-16T07:53:00.000-08:002014-01-25T03:47:20.331-08:00ΣΟΧΩΡΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<b><u> ΤΟΠΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ </u></b><br />
<b>Η ιστορία μιας όμορφης μα κακοποιημένης πλατείας</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiabKrWUSwjFgMgWjqpBduQr04hgTCQl7ErN97AqrS01Tya34OSN7loW1tuaNFO3zhEcyuGFALuUUkN6cFyW07agPPfgHHoLItSQNXceZuszhzrprO322e2E1LSuP4_60F6hNBg95vfN18/s1600/074-009soxora.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiabKrWUSwjFgMgWjqpBduQr04hgTCQl7ErN97AqrS01Tya34OSN7loW1tuaNFO3zhEcyuGFALuUUkN6cFyW07agPPfgHHoLItSQNXceZuszhzrprO322e2E1LSuP4_60F6hNBg95vfN18/s320/074-009soxora.JPG" height="228" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Νοτιότερα από τη νοτική ρίζα του λόφου του Φρουρίου της Φορτετζας στο Ρέθυμνο και συγκεκριμένα στη συνέχεια τον προμαχώνων του Αγίου Λουκά και του Προφήτη Ηλία αρχίζει η πλατεία της Σοχώρας.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η πλατεία αυτή χωρίζεται σε δυο. Η βορινή, είναι η πλατεία των Δικαστηρίων τούτης, τη βορινή πλευρά πιάνουν τα κτίρια, α) της Διοικήσεως Χωροφυλακής που είναι χτισμένο πάνω στο χώρο των άλλοτε, Επανορθωτικών φυλακών Λεμονες και β) του συνεχόμενου Αστυνομικού Τμήματος. Στην ίδια πλευρά υπάρχουν τρία μικρά ιδιωτικά σπιτάκια. Η β.δ γωνία της πλατείας των Δικαστηρίων, είναι στενός δίαυλος προς τη θάλασσα. Τη Δυτική της πλευρά κατά το μεγαλύτερο μέρος της, στολίζει το Μέγαρο του Διοικητηρίου, ένα από τα εντυπωσιακότερα στην Ελλάδα. Ακολουθεί δρόμος διέξοδος προς τη θάλασσα. Η ανατολική της πλευρά και η νοτική αποτελούνται από μονοκατοικίες κολλητές η μια στην άλλη. Δυο ακόμη εξόδους έχει η πλατεία των Δικαστηρίων. Μια ανατολική προς την οδό Π. Κοροναιου και μια βορινή προς την οδό Μελησσινου.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η συνέχεια της πλατείας των Δικαστηρίων, η κύριας Σοχωρας, στην ανατολική της πλευρά μόνον έχει οικήματα. Και νοτικα της ήταν ο ωραίος Στρατώνας που χάλασαν οι Γερμανοί.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Η κυρίως πλατεία της Σοχωρας αρχίζει απο το Στρατολογικό Γραφείο, πιάνει τον ελεύθερο χώρο μέχρι να εγγιση την πρώτη και τμήμα της είναι το λεγόμενο γήπεδο μέχρι τη θάλασσα. Ο ορίζοντας σε τούτη τη την κυρίως Σοχωρα που ητο από όλες τις μεριές ελεύθερος, ιδίως ο δυτικός ήταν ωραιότατος. Το μάτι έφτανε μέχρι το Ακρωτήρι, το στόμιο και το Φανάρι της Σούδας, το υπερκείμενο βουνό της Σκλοπας και του σημερινού αεροδρομίου. Τα Λεύκα Οροί με τις πολλές και κομψές κορυφές των και τον επιβλητικό όγκο των. Στον εγγύτερο ορίζοντα ήσαν τα νοτικα της πόλεως βουνά, ο Ευλιγιας μέχρι του Κουλέ, ο Βρυσινας, το πρασινοφανες της περιφέρειας Γάλλου - Ατσιποπούλου. Στον απέναντι μυχο της θάλασσας, ο Κουμπές με τα νερά του και στην άκρα του ακρωτηριού του, το χαριτωμένο εκκλησάκι της Αγιάς Τριάδος.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Πρέπει να λεχθεί εδώ πως κι" οι δυο πλατείες είχαν παλαιότερα ένα όνομα "Πλατεία Γεωργίου Αβέρωφ". Ύστερα οι έξυπνες Δημοτικές αρχές βρήκαν ονόματα ανθρώπων που εξυπηρέτησαν το Έθνος περισσότερο από τον Γεώργιο Αβέρωφ, έσβησαν αυτόν και έβαλαν κατά διαδοχην, κείνους που είχαν περισσότερα προσόντα!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Οι εξωτικές ομορφιές που είπαμε και η ανάγκη ν" αεριστεί, να λιαστή και να στεγνώσει ο κοσμάκης έκαναν τη Σοχωρα πολυσύχναστο κέντρο. Εδώ συγκεντρώνονταν όλη η φτωχολογιά του Ρεθύμνου. Από τον πόρο του λιμανιού οι συνοικίες, ο Κιουλουμπασης ητο απλησίαστος γιατί έριχναν τα σκουπίδια, το Μακρύ Στενό και όλα τα άλλα στενά απ" αυτό μέχρι το Τμσουχουρι και την πλατεία. Όλοι που κατοικούσαν σ" αυτή την έκταση σε υγρά μουχλιασμένα, ανήλια μεσαιωνικά σπιτάκια, εδώ μαζεύονταν το καλοκαίρι και στις λιακάδες του χειμώνα. Ν" αναπνεύσουν αυτοί και τα παιδάκια των τον μυρωμένο από το ιώδιο αέρα της θάλασσας, να ξεμουχλιάσουν από την υγρασία. Και τα καλοκαιρινά βραδια, να χαρούν την ωραία γαλήνη της νύχτας και να δροσιστούν με την αύρα του Κρητικού Πελάγου. Στη Σοχωρα επτά καταστηματάρχες ευγενικοί κι" αρχοντάνθρωποι, άπλωναν τραπέζια και καρέκλες στο σημερινό γήπεδο που δεν ήταν χωρισμένο από την υπόλοιπη πλατεία. Και πρόσφεραν ποτά ανάλογα με τη δύναμη που είχαν τα βαλάντια των πελατών των.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Έβλεπες όμως και Μητέρες που είχαν μαζί των 6-8 και μια 11 παιδάκια κι" έπαιρναν βόλτες στην πλατεία, κάθιζαν μετά στο τείχος της θάλασσας, το είχε χαμηλώσει ο Δήμος, ανάπνεαν, αερίζονταν, στέγνωναν και περνούσαν τις ώρες της αναψυχής των ΔΩΡΕΑΝ.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Με άλλα λόγια η πλατεία της Σοχωρας, το σημερινό γήπεδο, ήταν ο σπουδαιότερος, ο περισσότερο απαραίτητος πνεύμονας της πόλεως στη μεριά των φτωχών συνοικιών της.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Φθόνησαν όμως τη μόνη ευχαρίστηση των φτωχών του Ρεθύμνου, η τύχη. Στις Διοικήσεις του Νομού και του Δήμου μπήκαν άνθρωποι που θα τους κρίνει η Ιστορία. Αυτοί ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΑΝ το μόνο καταφύγιο των φτωχών ασθενών και ανήμπορων γερόντων, γυναικών και παιδιών, στον Αθλητισμό. Βέβαια κι" αυτός είναι Απαραίτητος για τον άνθρωπο. Και καλώς ο Δήμος να τον εξυπηρετήσει. Έκαμεν όμως το λάθος και ενώ διεθετεν αλλού πολύ καταλληλότερες εκτάσεις για γήπεδα, η στο κάτω κάτω μπορούσε να αγοράσει πάμφθηνα άλλες οπού ήθελε, προτίμησε να δώσει τον μόνο πνεύμονα τση φτωχολογιάς του Ρεθύμνου!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο Αθλητισμός υποσχέθηκε πως δεν θα χρησιμοποιούσε την πλατεία παρά μόνο στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις. Και μάλιστα μπροστά στο Νομάρχη, οπού κατέφυγαν σε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας κείνοι που βλάπτονταν και δημοσίευσαν άρθρα στις τοπικές εφημερίδες είπε ο Αθλητισμός "Τις άλλες ημέρες και ώρες θα είναι ελεύθερη η πλατεία"!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Άμα όμως έδεσε καλά τη δουλειά του και με διάφορες προφάσεις, "Ύψωσε το τείχος του αίσχους" που βλέπουμε σήμερα για να αποκλείσει τους λαθροθεατες και να εισπράττει παραδάκι. Κι" έτσι χώρισε τους πολίτες και την πολιτεία, από την πλατεία των! Τον πνεύμονα των!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Οι διαμαρτυρίες των περιοίκων δεν έπιασαν.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Το κεφάλαιο του Ρεθύμνου ήταν η Ανατολική του μεριά. Η σημερινή οδός Αρκαδίου με τα μεγάλα καταστήματα, τους λαδομαγαζεδες, τα υποκαταστήματα των Τραπεζών, την εκμετάλλευση του λιμένος. Αυτό το κεφάλαιο δεν βοήθησε να σωθεί η Σοχωρα. Και τότε βρέθηκαν συμπολίτες που τον κατηγόρησαν για ιδιοτέλεια. Ότι δηλαδή θελει να κλείσει ο πνεύμονας της Σοχωρας για να μεταφερθεί όλη η κίνηση κοντά στις ιδιοκτησίες του. Την προκυμαία. Όπως επίσης το κατηγορούσαν πως εμπόδισε το λιμάνι να γίνει στο Δυτικό μέρος της πόλεως. Οπού οι ευνοικες συνθήκες ήσαν περισσότερες και καλύτερες. Άλλα το ήθελαν εκεί που είναι για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του! Δεν ξέρω αν οι κατηγορίες αυτές είναι αληθινές. Έπιασαν όμως μεγάλη έκταση.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Οι Βουλευτές κι οι πολιτευόμενοι επίσης σήκωσαν τα χέρια από τη Σοχωρα. Οι φτωχοί υπερασπιστές της όσο δυναμικοί κι" αν ήσαν, έπεσαν στο τέλος. Και η ωραία πλατεία έγινε ένας άχρηστος κλειστός χώρος, που στην ουσία δεν εξυπηρετεί τίποτε!</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Έτσι εχαθη η Σοχωρα από το Ρεθυμνιώτικο κοινό.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Αλλά και στη συνεχόμενη πλατεία των Δικαστηρίων διεπραχθη όχι και μικρότερο ΕΓΚΛΗΜΑ. Σ" αυτήν το έτος 1899? είχε φυτευσει ο Δήμος εκατό πεύκα. Μεγάλωσαν 78, λίγα οκτώ η δέκα είχαν κακή εμφάνιση. Κι ένα είχε κόψει αυθαίρετα ένας παρανοϊκός και το έκαμε καυσόξυλα. Αυτά έπρεπε να αντικατασταθούν. Τα άλλα έδιδαν στο τοπίο ωραία, πράσινη, θελκτική εμφάνιση.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και προστάτευαν τα γύρο σπίτια από τον καυστικότατο πυρωμένο, αφόρητο απογευματινό ήλιο. Σειρά από τα ανεπανάληπτα αυτά δέντρα από την συνάντηση της πλατείας Δικαστηρίων με την οδό Μελισσηνου μέχρι την έξοδο της οδού Π. Κορωναιου, σκέπαζε την ανατολική πλευρά της πλατείας. Άλλη τη νοτικη, άλλη τη βόρεια.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Τα παράθυρα των ευτυχών γειτονικών σπιτιών χάιδευαν οι κλάδοι του ωραίου δάσους. Τα διάμεσα της πλατείας των Δικαστηρίων καλύπτονταν από τ" άλλα πευκα που έφταναν ως τη βορεινη είσοδο των Δικαστηρίων.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Σ"αυτήν, είχαν κατασκευαστεί σκυρόστρωμες διαβάσεις για να μη γίνονται τον χειμώνα πηλα και το καλοκαίρι σκόνες από τα βήματα των ανθρώπων και των ζώων και τους τροχούς των αμαξών που τότε τους είχαν οπλισμένους με σιδερένια επίσωστρα. Τρεις ήσαν αυτές οι σκυροστρωμένες διαβάσεις. Και ξεκινούσαν όλες από την έξοδο της οδού Π. Κορωναιου. Η μια, παράλληλη με την ανατολική πλευρά της πλατείας έφτανε, κάτω από τις σκιές των δέντρων, την οδό Μελισσηνου. Η άλλη έσχιζε διαγώνια την πλατεία και πήγαινε στη βόρεια είσοδο των Δικαστηρίων. Η τρίτη παράλληλη με τη νότια πλευρά της πλατείας έφτανε μπρος στη νότια είσοδο της Νομαρχίας που ήταν το φυλάκιο της Φρουρας,υστερα κυλικείο και μικρό περιβολάκι.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Αυτή ήταν η είσοδος της Νομαρχίας. Η μαρμαροπορτα με τις κολόνες, πρωτύτερα από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ήταν μάλλον διακοσμητική. Επί Τουρκοκρατίας έμπαινε μόνον ο Πασσας απ" αυτήν. Και η συνήθεια διετηρήθη εν μέρει. Ο φιλελεύθερος και δημοκρατικός Νομάρχης Ρεθύμνου, Γιώργης Λυγερακις με τις αρχές του που πιστεύουν στην αληθινή, όχι στην ψεύτικη, την παραποιημένη έννοια της Δημοκρατίας, είπεν ... "Όλοι καλοί και κακοί, πλούσιοι και φτωχοί, θα μπαίνουν στο Διοικητήριο από τη Μαρμαροπορτα". Και, πιστεύω, αυτό γίνεται μέχρι σήμερα. Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην Πλατεία Δικαστηρίων.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Ο άλλος, ο μεγάλος χώρος της που δεν έπιαναν οι σκυροστρωμένες διαβάσεις είχε φυσική χωματοσκεπη επιφάνεια. Φύτρωναν πάνω της πρασινάδες, χαμομήλια, χλόη, αλλά και μικρά χόρτα και την σκέπαζαν. Οι κορυφές των πεύκων της πλατείας σχημάτιζαν ωραία και θελκτική αντίθεση με τα κατακόκκινα κεραμίδια του Διοικητηρίου και των άλλων γύρο της κατοικιών. Το θέαμα ήταν φαντασμαγορικό. Παντός είδους πουλιά έφταναν κι" αναπαύονταν στα πεύκα. Κι"έκαναν περίεργη συναυλία με τα τιτιβίσματα των. Ενθυμούμαι ένα φθινόπωρο και ήλθαν πουλιά μεγάλα, χαλκοχροα, λίγο μικρότερα από τις όρνιθες, με μεγάλα ράμφη. Δεν τα γνώριζε κανείς. Έπιασαν ένα και είχε δακτύλιο στον πόδα του "ΜΟΣΧΑ". Έμειναν 1-2 ώρες κι" έφυγαν.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Στην πλατεία των Δικαστηρίων λειτουργούσαν έξι κέντρα. Σε στενή σχετικός, ζώνη να μη πιάνεται πολύ χώρος από την πλατεία, άπλωναν τραπέζια και καρέκλες. Και οι θαμώνες καταλάβαιναν τη δροσιά και τη μυρωδιά του πεύκου. Ένας από τους διευθυντές των κέντρων αυτών ο Κομφούκιος, ενίσχυε το αυτοφυές πράσινο με νέο που φύτευε... βασιλικους, κατιφέδες, μπαρμπαρουσες, αρισμαρηδες, ξενικοσταρα.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Κι" ένας άλλος κάτοικος της πλατείας αυτής ο Λουκάς Σπανδαγος, είχε ένα παγόνι κι" ένα ελαφάκι, τα άφηνε και γύριζαν όλη την έκταση, τα χαιρόταν ο κόσμος και τον χαίρονταν κι"αυτά. Χάρμα μεγάλο για μικρούς και μεγάλους που ποτέ δεν είχαν δει τέτοια εξωτικά πλάσματα. Το λαφάκι έζησε πολύ, αλλά το παγόνι έτυχε δυστύχημα. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Είχε μάθει να πετά κάθε μεσημέρι να πηγαίνει στο πηγάδι του Κουμπέ να πίνει νερό και να γυρίζει.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Μια μέρα το κυνηγήσαν άγρια πουλιά, μαυροκορακοι, στον αέρα. Του επιτέθηκαν και το τσιμπούσαν με τα φοβερά ράμφη των. Ο αφεντικός του Λουκάς Σπανδαγος κατοικούσε στο σπίτι των κληρονόμων του Γεωργίου Βασσαλου, η σκηνή διεξαγόταν απέναντι του, έπιασε το όπλο του και από το παράθυρο με πυροβολισμούς κυνήγησε τους μαυροκορακους. Σκότωσε έξι η οκτώ κι"οι άλλοι διασκορπίστηκαν. Έφτασε το παγόνι, αλλά σε κακά χάλια. Πολύ χτυπημένο και ταλαιπωρημένο. Το καημένο, δεν έχει πλαστεί από τη φύση για πόλεμο όπως οι σημερινοί εχθροί του. Μόνο για ομορφιά! Το πήρε ο Λουκάς έτρεξε στο Γεωπόνο Πετρουλακη που είχε σπουδάσει στην Ιταλία και Κτηνιατρική, του έκαμαν διάφορες ιατρικές άλλα το δύστυχο πουλί ψόφησε την επομένη. Πηρεν ύστερα παγόνι και ο καφεπώλης Κομφούκιος. Μα δεν έζησε πολύ Και δεν ήταν τόσο ωραίο όσο το πρώτο.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και ενώ ήταν η θαυμασιωτερη, η παραδοσιακή εμφάνιση που θα μπορούσε να έχει κάθε πλατεία στον κόσμο και τα καημένα τα πεύκα έγιαιναν τον ορίζοντα χωρίς να έχουν ανάγκη από κανένα έξοδο, ο Δήμος με τον νόμιμο εκπρόσωπο του, χωρίς επιφηλη η δισταγμό, έκοψε τα πεύκα και δεν άφησε κανένα πάρα τις διαμαρτυρίες και παρεκκλίσεις των περιοίκων να μείνουν τουλάχιστον τα ωραία και χρήσιμα δέντρα της Ανατολικής και της Νότιας πλευράς της πλατείας. Σε συνέχεια, γέμισε την πράσινη ως τότε πλατεία τσιμέντα και σχημάτισε και αυτό το μικρό, αναιμικό πολυδάπανο και αιωνίως διψασμένο παρκάκι που βλέπουμε. Και στη μέση του τοποθέτησε πίδακα που δεν λειτουργεί. Η δεξαμενή του γέμισε τον ορίζοντα ενοχλητικά κουνούπια μέχρι που την αποξήραναν.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Έτσι αφανίστηκε από τούτο τον χώρο όλη του η φυσική μεγαλοπρέπεια και σχηματίστηκε κόλαση μέσα στην οποία βασανίζονται τα απογεύματα από τα πυρακτωμένα τσιμέντα και τον πυρωμένο ήλιο οι κάτοικοι ιδίως της Ανατολικής πλευράς της πλατείας. Αυτοί μαστίζονται απ" ευθείας από τον μεταμεσημβρινό καυστικότατο ήλιο χωρίς την προστατευτική σκιά των ανεκτίμητων πεύκων που με πυκνά φυλλώματα έφταναν και ξεπερνούσαν τις στέγες των σπιτιών.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Δεν γράφονται τα ανώτερο για να κατηγορηθεί κανείς. Τα λάθη όσο τραγικά και φοβερά κι" αν είναι, παραμένουν ανθρώπινα. Και πιστεύω πως κανείς δεν ενήργησε με κακή πρόθεση, στις προκείμενες</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
περιπτώσεις. </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Γράφονται όμως για την ιστορία. Και για να κρίνουν οι νέες γενεές των Ρεθυμνιωτών αν η δική μας που διαδέχτηκαν, έκαμε σφάλματα και ποια, για να τ" αποφύγουν αυτές.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Και να επανορθώσουν ότι μπορούν.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Μιχάλης Μ. Παπαδάκης</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<h3 class="r" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: medium; font-weight: normal; margin: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; text-overflow: ellipsis; white-space: nowrap;">
<a data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/01/%CF%83%CE%BF%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%80/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&ved=0CC8QFjAB&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F01%2F%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2587%25CF%258E%25CF%2581%25CE%25B1-%25CE%25B7-%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1-%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2582-%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2586%25CE%25B7%25CF%2582-%25CE%25BC%25CE%25B1-%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2580%2F&ei=A6TjUoWdN4_L0AWysoHACg&usg=AFQjCNH_UCHaR9VK96dUqtd66qCa62CqZQ&sig2=dNtns-MDs0E_IGOraNka2w&bvm=bv.59930103,d.d2k" style="color: #660099; cursor: pointer;"><span style="font-weight: bold;">Σοχώρα</span>: Η <span style="font-weight: bold;">ιστορία</span> μιας <span style="font-weight: bold;">όμορφης μα κακοποιημένης πλατείας</span> του <b>...</b></a></h3>
<div class="s" style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 14.181818008422852px; max-width: 42em;">
<div class="f kv" style="color: #666666; margin-bottom: 1px; white-space: nowrap;">
<cite class="vurls" style="color: #006621; font-size: 14px; font-style: normal;">rethemnosnews.gr/.</cite></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-17877642591123180252014-01-04T06:46:00.000-08:002014-01-08T04:31:31.699-08:00ΤΟ ΡΕΘΕΜΝΟΣ ΤΟΥ 1740<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<u><b> Οδοιπορικό στο Παλιό Ρέθεμνος </b></u><br />
<u><b><br /></b></u>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzERRDpU7DkmoOW3pGfciOndG2rObvJnxH7ph100_JJ2YcKBQOJ2S6wB3uQlNZq0esda09URDRPaVr7fBs_geQP0Fnn7k1WWQ8AuTse9Ksp6ABOFoPrMZdosJdbshXDxCHn5YYqw7nl3w/s1600/Rethymno1717.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzERRDpU7DkmoOW3pGfciOndG2rObvJnxH7ph100_JJ2YcKBQOJ2S6wB3uQlNZq0esda09URDRPaVr7fBs_geQP0Fnn7k1WWQ8AuTse9Ksp6ABOFoPrMZdosJdbshXDxCHn5YYqw7nl3w/s320/Rethymno1717.jpg" height="217" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: sans-serif; font-size: 1.6em; line-height: 1.2em;">Fortezza Retimo 1717</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<br />
Ψάχνοντας και όλως τυχαία, έπεσε στα χέρια μου, ένα τεύχος του περιοδικού "Προμηθεύς ο Πυρφόρος" του 1983, από όπου και συνάντησα μια οκτασέλιδη αναφορά, η οποία περιέχει μια σπάνια μαρτυρία για το Ρέθεμνος του 1740, την οποία περιγράφει ο Μανόλης Α. Παπαδογιάννης. Θεώρησα λοιπόν αξιόλογο να αναφέρω με την σειρά μου, αποσπάσματα από την μαρτυρία αυτή, για όσους τυχόν δεν την διάβασαν και η οποία νομίζω είναι πολλή περιγραφική και λεπτομερή, όσον αφορά την ζωή του τότε Ρεθύμνου.<br />
"Αφού πέφτει και ο Χάνδακας στα 1669, η Κρητική γη μοιράζεται ανάμεσα στα θρησκευτικά ιδρύματα, τους διάφορους αξιωματούχους και το τουρκικό Δημόσιο, ενώ ο ντόπιος πληθυσμός δουλεύει σε αυτήν σαν δουλοπάροικος, παίρνοντας από τη σοδειά ένα ποσοστό καθορισμένο, που ποτέ όμως δεν τηρήθηκε σεβαστό από την αρπαχτική ασυδοσία του κατακτητή.<br />
Εκτός δε τις καταστροφές του Τουρκικου ασκεριού κατά το Βενετοτουρκικο πόλεμο, στα 1717 ένας μεγάλος σεισμός ερειπώνει κυριολεκτικά το νησί ενώ τον επόμενο χρόνο 1718 μια επιδημία πανούκλας ολοκληρώνει τις συμφορές...<br />
Μόνο μετά τη συνθήκη του Βελιγραδίου του 1739 θα σταματήσουν οι πολεμικές συγκρούσεις και θα επικρατήσει για αρκετά χρόνια μια φαινομενική ηρεμία σε ολάκερο τον Ελλαδικό χώρο και φυσικά και στην Κρήτη.<br />
Σιγά σιγά η ζωή αρχίζει να ξανακυλά για τους Μωαμεθανούς ήρεμη κι ευχάριστη, για τους Χριστιανούς τυραννισμένη κι επικίνδυνη.<br />
Οι περισσότεροι μουσουλμάνοι προτιμούνε την ασφάλεια των μεγάλων αστικών κέντρων, που αρχίζουν διστακτικά να δέχονται κατοίκους και από άλλες εθνότητες.<br />
Στην απογραφή του 1647 στο Ρέθυμνο, υπάρχουν μόνο 54 σπίτια ραγιάδων που είναι υποχρεωμένα να πληρώνουν από 4 γρόσια κεφαλικό φόρο το καθένα, ενώ στη διανομή τον φορολογικών δελτίων του 1694 καταγράφονται σε όλη την επαρχία Ρεθύμνου μαζί με τους κατοίκους της Φορτετζας, Εύποροι 326, Μεσαίας τάξης 981 και Άποροι 326, σύνολο 1663. Από κάποιο στιχούργημα όμως που θα εξετάσουμε και τον αυτόπτη Αρμένη ποιητή του, μαθαίνουμε πως υπήρχανε στην πόλη Τούρκοι, Έλληνες, Αρμένιοι, Εβραίοι και Αφρικανοί.<br />
Συμπληρωματικά θα πρέπει να αναφέρουμε πως πολλοί από τους μαγαζάτορες στο κείμενο χαρακτηρίζονται με επίθετα που δηλώνουνε τον τόπο καταγωγής τους, Κρητικό η ξένο. Υπάρχουν, ένας καπνοκοπτης Χανιώτης, ένας Αλη Γερανιώτης (από το χωριό Γεράνι), ο Γιουσούφ Σκεντερ (ο Αλεξανδρινός), ο Σταμπολης (ο Κων/λιτης), ο Σεφέρης, ο Κανιαλης (ο Ικονιατης), μαζί με τον Αρτιν τον Εβραίο και έναν μανζιζι (άπιστο). Εκείνο τον καιρό στην Κρήτη όλοι μιλάνε Ελληνικά, τόσο οι υπόδουλοι όσο και οι τουρκοκλητικοι που παρά τον εξισλαμισμό τους πολλοί παραμένανε κρυφοχρισιανοι, γνωρίζουνε και χρησιμοποιούνε μόνο την ελληνική γλώσσα.<br />
Ακόμα και οι ολίγοι πραγματικοί Τούρκοι, οι εγκατασταθεντες εν Κρήτη μετά την αλωσιν, λαβοντε οι πλειστοι γυναίκας Κρησσας και ανατρεφόμενοι καθημερινός εν μέσο Ελληνικού πληθυσμού, αφηκαν απογόνους Ελληνόφωνους.<br />
Μα οι ξένοι που μένουνε στο νησί όπως ο Αρμένης ποιητάρης μας, όχι μόνον μιλούν μα στιχουργούν κιόλας στην καινούργια τους γλώσσα απόδειξη μιας καθολικής της παραδοχής.<br />
Να πιης καββε στου Χακκαλη σε φαρφουρί φλιτζάνι,<br />
στου Βενετσιάνου το Τσεσμέ, ίσκιο πολύ που κάνει,<br />
Μπακλα Σμυρλη, νοχουτ φασουλ, θα βρεις εις του Τοπαλη.<br />
Τζονακ μπουγιουκ τουρλου τουρλου, θα βρεις εις του Καραλη.<br />
Πιπερ καννελλα τζεντζεφιλ ντεβιζ μοσχου, σακκιζι<br />
εις το Γιαλι μαχαλεσι θα βρεης στου Ιμαντζιζι.<br />
Από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες είναι ο εντοπισμός στο κείμενο, πολλών ονομάτων συνοικιών και τοποθεσιών όπως ακούγονταν το 1740 στο Ρεζιμε, καθώς το έλεγαν οι Τούρκοι την πιότερο αγαπημένη τους πόλη στο Νησί.<br />
Στου Βενετσιάνου το Τσεσμε, ίσκιο πολύ που κάνει, ήταν ένα καφενείο του Χακκα-λη. Ο Παντελής Πρεβελακης αναστορει πως ακόμα <<στον Πλάτανο... και στο λιμάνι κοντά στον Ταρσανά, βρίσκονταν οι δυο μεγάλοι καφενέδες, που σαν ετούτους δύσκολο να έχεις άλλους ιδωμένους>>.<br />
( Παντελή Πρεβελάκη. Το χρονικό μιας πολιτείας). Είναι η κρήνη RIMONDI η βρύση του Βενετσιάνου η βρύση στον Πλάτανο η Μεγάλη βρύση.<br />
Στο κουμ καπι είναι η γνωστή σε όλους, Άμμος Πόρτα Εδώ βρίσκονταν το αχτάρικο κάποιου Τούρκου. Συνοικία γνωστή από τι 1658.<br />
Στο Σειταν τσαρσί ήταν ένα μπουγατσατζίδικο. <Η αγορά του διαολου>. Την θυμούνται οι παλιότεροι Ρεθυμνιώτες. Στενός δρόμος γύρο στα 3 μέτρα παράλληλος με τα μπιτσακσιδικα (μαχαιραδικα). Στο χρονικό μιας πολιτείας ξαναδιαβάζουμε πως ήταν ένας Τούρκος αχτάρης πουχε το μαγαζί του στη λιμανοχωρα κάτω στο Σειταν τσαρσί.<br />
Εις το Τσιτου μαχαλεσι ήταν κάποιος βαρελάς. Συνοικία από το σπίτι Α. Σαουνατσου μέχρι το Καμαράκι.<br />
Στο Μασταμπα μαχαλεσι. Ο σημερινός Μασταμπας. Εδώ φτιάχνανε παστέλια.<br />
Εις την μπουγιουτ πηγάδα ήταν ο φούρνος. Στο Μεγάλο Πηγάδι πιθανότατα κοινής χρήσης. Άγνωστη σήμερα τοποθεσία.<br />
Στο Μειντανι υπάρχει και το χρυσοχοείο. Στην πλατεία, μάλλον η ίδια περιοχή με τη Μεγάλη Βρύση. Από τον Πλάτανο πούνε πλατεία και σταυροδρόμι... καθώς γράφει πάλι ο Πρεβελακης.<br />
Εις το Ισσαρ, στη Φορτετζα (στραγαλαδικο).<br />
Στο Καρακόλι. Στο σταθμό Χωροφυλακής (είχε ένα φούρνο). Άγνωστη περιοχή. Μόνο αν ταυτίζεται με το Καραούλι, το σταθμό Γενίτσαρων της πόλης του 1658, τούτες συνορεύει με τη συνοικία Γιαλι-Μαχαλεσι.<br />
Στο Τοπ-Αλτι. Τοποθεσία σε απόσταση βολής κανονιού από τη Φορτετζα έξω από τα σύνορα της παλιάς πόλης προς τα Ανώγεια. Σε έγγραφο της 2ας Ιουνίου 1672, τα όρια του καθορίζονται ακριβός εις το επί τούτης καταρτισθεν οροθεσιακον έγγραφων. Τοπωνύμια Αλτι, Κουμ- Καπι και Μειντανι, υπήρχανε τότες και στον Χάνδακα.<br />
Στην αγορά του Ρεθύμνου κυκλοφορούνε τότες και αρκετά ξενόφερτα εμπορεύματα.<br />
Μερικά από αυτά δεν υπάρχουν καθόλου στο νησί ενώ άλλων είναι μειωμένη η παραγωγή.<br />
Ο δεύτερος λόγος είναι χαρακτηριστικός της εποχής που η παραμέληση της καλλιέργειας της γης στον Χριστιανικό πληθυσμό γινότανε συνειδητά για να γλιτώσουν από την απληστία του Τούρκου φοροεισπρακτορα<span style="color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small;"><span style="line-height: 14.53125px;"><b>-</b></span></span>αφεντικού.<br />
Παρόλο που είχαν απαγορευτεί σε όλη την Οθωμανική επικράτεια οι συναλλαγές και το εμπόριο με τους Ενετους για να επέλθει μοιραίος εξασθένιση και παρακμή της ισχύος των, φαίνεται πως οι σχετικές διαταγές εφαρμοζότανε ανάλογα με τη διάθεση του τοπικού διοικητή που εισέπραττε τους φόρους εισαγωγής και από το μέγεθος των συνηθισμένων δωροδοκιών των Τούρκων από τους παμπόνηρους Βενετούς εμπόρους.<br />
Άλλωστε η τεράστια έκταση και πόροι της Υψηλής Πύλης, είχαν τη δυνατότητα να αναπληρώσουν οποιαδήποτε ζήτηση στις αγορές της Κρήτης.<br />
Παντος στο στιχούργημα μας, βρίσκουμε καταχωρημένες έμμεσα πληροφορίες για τροφοδοσία του ντόπιου εμπορίου με Αιγυπτιακό ρύζι, Περσικό καπνό, κουκιά Σμύρνης, κριθαράκι Βεγγαζης, βούτυρο Δερνας, σιτάρι Κομοτηνής, ζώνες από τη Δαμασκό, φέσια απο την Τυνιδα και δέρματα από το Αξαρι.<br />
Ουζουν Σοκακ Ραμαζαν τσαους, το σημερινό Μακρύ Στενό.<br />
Χοντεκ-μαχαλεσι. Η συνοικία του χαντακιού του φρουρίου.<br />
Υπάρχει ένας σεβαστός αριθμός 32 εμπορικών η μαγαζιών που προσφέρουνε υπηρεσίες και καλύπτουνε όλο σχεδόν το κύκλωμα των αναγκών της μικρής πόλης.<br />
Στην αγορά δουλεύουν μόνο άνδρες εκτός από μια Φεριντα που πουλάει στραγάλια και τη Νενέ κάποιου τυφλού αράπη που έφτιαχνε παστέλια.<br />
Ένας κάτοικος η επισκέπτης του Ρέθυμνου στα 1740, θα μπορούσε να βρει για να φάει σε εστιατόρια (ατζιδικα), πιλάφι, κεμπάπ και μουχλιγε μαγειρεμένα με βούτυρο η σμυρναίικα κουκιά και ρεβίθια ενώ στα σπίτια συνηθιζότανε πολύ το γιουβέτσι.<br />
Ακόμα σε μπουγατσατζιδικο θα έβρισκε μπουγάτσα με ντόπιο τυρί και μπουρέκια με κιμά. Ψωμί άσπρο η μαύρο θα αγόραζε από το φουρνάρικο μαζί με μικρά φραντζολάκια και παξιμάδια ενώ υπήρχε και ξέχωρος φούρναρης (μπουρεξης) που έψηνε μόνο φαγητά.<br />
Αν ήθελες ένα δροσιστικό σερμπέτι μπορούσες να το απολαύσεις μέσα σε ένα ασημένιο κύπελλο. Αλλού θα έβρισκες νόστιμο παστέλι με μέλι, ενώ στραγάλια (λεμπλεμπί) πουλούσε κάποια Φεριντα στην πλατεία, ξεμετρωντας τα με ένα μπρούτζινο ποτήρι.<br />
Καφενεία υπήρχανε φαίνεται αρκετά, εφοδιασμένα με όλα τα αγαπημένα σύνεργα που αποζητούσε ένας μερακλής και ράθυμος Ανατολίτης.<br />
Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή του Γάλλου περιηγητή TOURNEFORT που στα 1700 επισκέπτεται την Ελλάδα και την Κρήτη. Οι Τούρκοι γράφει περνούν όλη τους τη ζωή στο τέλμα της οκνηρίας, τρώνε πιλάφι, πίνουν καφέ, καπνίζουν...<br />
Τον καββε τον προσφέρουν σε φλιτζάνια από Κινέζικη πορσελάνη (φαρφουρί) ενώ μπορούσες να καπνίσεις ανάλογα με τη διάθεση πίπα (μακρύ τσιμπούκι) με κεχριμπαρένιο στόμα, άλλοτε με βαρύ καπνό κι άλλοτε με ελαφρύ που διαθέτανε ειδικά μαγαζιά. Θα έβρισκες ακόμα Περσικό καπνό (τουμπεκί), καθώς και θαυμάσιους ναργιλέδες σε κάποιου Σεφκη. Άφθονα μυρωδάτο μπαχαρικά πουλούσε ένα μαγαζί, πιπέρι, κανέλα, τζερτζεφυλλι (πιπερόριζα), μοσχοκάρυδο, μαστίχα κλπ. ενώ από ενός άλλου αχτάρικου την πραγματεία μας σώθηκε μόνο, από ποιητική οικονομία --το χαβλιζαν (φυτό - το ακορον) χόρτο για τον πονόδοντο.<br />
Πρακτικότερα είδη πρώτης ανάγκης κριθάρι Βεγγαζης και σιτάρι Κομοτηνής, θα αγόραζες από του Αλεξανδρινού Γιουσουφ του γιου της Αραπίνας και πιατικά κάθε λογής και μεγέθους από ένα υαλοπωλείο.<br />
Εκτός το φαγητό όμως και τη διασκέδαση, ήτανε χρειαζούμενα και τα ρούχα, που προσφέρουνε αρκετά εμπορικά, με μονοπώλιο καθώς φαίνεται σε ορισμένα είδη.<br />
Ο Εφεντ Σαλη, διαθέτει αποκλειστικά τσόχες σε όλες τις ποιότητες και χρωματισμούς ενώ στα μεταξωτά ειδικευότανε δυο άλλοι, μαντίλια, σάλια και φερετζέδες ο ένας και ζώνες από τη Δαμασκό και φέσια από την Τυνιδα ο άλλος.<br />
Φτωχικό μα απαραίτητο ήταν του σχοινοπλεχτη Μουταφη ντρουβαδες και τρίχινα σκοινιά από κατσικίσιο μαλλί πράγματα γνωστά σε όλους μας μέχρι τα τελευταία χρόνια.<br />
Το ελκυστικότερο πάντως από τα καταστήματα της αγοράς πρέπει να ήτανε το χρυσοχοείο που είχανε συνεταιρικά στην πλατεία ο Αρμένιος Αρτιν με τον Εβραίο Σαμαληκ.<br />
Εδώ μπορούσες να βρεις δακτυλίδια χρυσά, ασημένια η κοκάλινα στολισμένα με πολύτιμες πέτρες, ζαφείρια και διαμάντια η με μισοπολιτιμο αχάτη.<br />
Επίσης διαθέτουνε ασημένια γιαταγάνια, τσιμπούκια με κεχριμπάρι και κομπολόγια από γιούσουρι. Υπάρχουν ακόμα ένας πεταλωτής, ένας σαμαράς και ομορφοστολισμενα χάμουρα από βακέτα με δώδεκα σειρές σειρητια, ενώ έξω απο την πόλη, στο Τοπ- αλτι κάποιος Κεριμ είχε ένα διαλεχτό μπεγιρι που ο στιχοπλόκος μας συμβουλεύει να πάνε όλοι τις φοράδες τους αν θελουν να αποκτήσουν άλογα από ράτσα.<br />
Εδώ θα πρέπει να τονιστεί η μεγάλη αγάπη που έτρεφαν οι Τούρκοι της Κρήτης μα και όσοι από τα ντόπια αρχοντοσογα, μπορούσαν να συντηρούνε κάποιο φαρί.<br />
Χωρίς ράφτη δεν μπορούσε βέβαια να έμενε το Ρεθεμνος. Τούτος ήταν ο Μουλα- Τερζής που έραβε σαλβάρια, μεϊντάνια, κάλτσες (τουσλούκ) και αράβικα σαρίκια με περίσσια τέχνη.<br />
Το ίδιο ξεχωριστός για την μαστοριά του ήτανε και ο παπουτσής, που έφτιαχνε μάλιστα δίχως να πάρει μέτρο (ξαμαρι) κίτρινα κοντά μποτίνια (τσισμεδες) για τις χανούμισσες από δέρμα Αξαριωτικο.(Κίτρινο χρώμα παπούτσια φορούσαν μόνο οι Τουρκοι,στους Έλληνες επιτρεπόταν μόνο το κόκκινο χρώμα και φυσικά μαύρο).<br />
Τελευταίο αφήσαμε κάποιον που δεν καταλάβαμε ποια ακριβός ήταν η δουλειά που έκανε .Μάλλον βαρελάς και μαραγκός . Για αυτό μεταφέρουμε ολάκερους τους στίχους που τον αφορούν...<br />
<Εις το Τσιτου- μαχαλεσι Μαρίνος ο Κουτσάφτης κάνει βουτσιά, ντινελ-σιγλια στόφες, του μύλου αδράχτι>.<br />
Ύστερα από τις παραπάνω πληροφορίες μπορούμε θαρρώ αρκετά καθαρά να ξαναζωντανέψουμε με λίγη φαντασία τη ζωή και την κίνηση στο Ρέθεμνος του 1740...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both;">
<b>Πηγή: Τοπικές εφημερίδες</b></div>
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
<a href="http://topaliorethemnos.blogspot.gr/">http://topaliorethemnos.blogspot.gr/</a><br />
<br />
<h3 class="r" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: medium; font-weight: normal; margin: 0px; overflow: hidden; padding: 0px; text-overflow: ellipsis;">
<a class="l" data-href="http://rethemnosnews.gr/2014/01/%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%B9%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8C-%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B9%CF%89%CE%AC/" href="https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=newssearch&cd=1&cad=rja&ved=0CCgQqQIoADAA&url=http%3A%2F%2Frethemnosnews.gr%2F2014%2F01%2F%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C-%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF-%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%258C-%25CF%2581%25CE%25AD%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582-%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585-%25CE%25B9%25CF%2589%25CE%25AC%2F&ei=px_IUr3qCoSQ0AXulYHwDA&usg=AFQjCNG-VYH-Iq_cGd1a0fnaQHCJATdnww" style="color: #660099; cursor: pointer;">Οδοιπορικό στο <span style="font-weight: bold;">Παλιό Ρέθεμνος</span> του Ιωάννη Μιχ. Δογάνη</a></h3>
<div class="slp" style="background-color: white; color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; line-height: 13.63636302947998px; margin-bottom: 1px;">
<span class="news-source" style="color: #009933;">RethemnosNews</span><span class="hpn" style="color: #777777; padding: 0px 4px;">-</span><span class="f nsa" style="color: #666666;">Jan 3, 2014</span></div>
<span class="fullpost"></span></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-17615562526042483162013-12-19T06:57:00.000-08:002013-12-19T08:04:43.968-08:00 ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2mRYOnQeM-aq7FoLOIJg8DYwPeBU9dGVBdB9zKff8Bh1KAx9CLsIjSgDXJq3UHVWe-jthL3qWDHMWeLXszJCNvXiblyDCyu3i6DzZq2Lx3FA_DPMkRMFqpeiGr3zglxe2WcosYa6yzCM/s1600/4+%CE%9C%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2mRYOnQeM-aq7FoLOIJg8DYwPeBU9dGVBdB9zKff8Bh1KAx9CLsIjSgDXJq3UHVWe-jthL3qWDHMWeLXszJCNvXiblyDCyu3i6DzZq2Lx3FA_DPMkRMFqpeiGr3zglxe2WcosYa6yzCM/s320/4+%CE%9C%CE%AC%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%B5%CF%82.jpg" width="188" /></a></div>
<br />
<br />
Στου κύκλου τα γυρίσματα<br />
που ανεβοκατεβαίνουν<br />
άλλους πετάει χαμηλά<br />
κι άλλους στα ύψη βγαίνουν.<br />
Πότε ψηλά τον άνθρωπο<br />
στα ύψη ανεβάζει<br />
άλλοτε πολύ χαμηλά<br />
πολύ τον κατεβάζει.<br />
Τρανός και μέγας προσπαθεί<br />
καθένας για να γίνει<br />
όχι μικρός και άσιμος<br />
στον κόσμο αυτό να μείνει.<br />
Ότι κι αν είναι γύρω του<br />
θέλει να τ'αποκτήσει<br />
δόξα μεγάλη και τιμή<br />
στον κόσμο να κερδίσει.<br />
Πολλά κακά γενίκανε<br />
πολλά χωριά εκάψαν<br />
ήρωες με το αίμα τους<br />
τα χώματα εβάψαν.<br />
Μέσα σε κείνους βρέθηκαν<br />
τέσσερα παλικάρια<br />
οι Τούρκοι που τους έσφαξαν<br />
θα μάθομαι καθάργια.<br />
Τέσσερις νέοι διαλεκτοί<br />
απ' το νησί της Κρήτης<br />
που 'χει ακίνητο φρουρό<br />
το γέρο Ψηλορείτη.<br />
Πέθαναν με μαρτύρια<br />
και μες την τυραννία<br />
για να στηρίξουν την τιμή<br />
πατρίδα και θρησκεία.<br />
Θα γράψω για το βίος τους<br />
και τα μαρτύρια τους<br />
ωφείλω όμως να σας πω<br />
και τη γενέτειρα τους.<br />
Μέλαμπες η κωμόπολις<br />
που πάντα ο ηλιος λάμπει<br />
και ανθίζουν και μοσχοβολούν<br />
δέντρα βουνά και κάμποι.<br />
Στις Μέλαμπες γεννήθηκαν<br />
εκεί αναθραφήκαν<br />
τα πρώτα τους τα γράμματα<br />
εκει τα διδαχτήκαν.<br />
Γεώργιος και Αγγελής<br />
Νικόλαος Μανώλης<br />
της ίδιας οικογένειας<br />
βλαστάρια ήσαν ολοι.<br />
Εμμανουήλ και Αγγελής<br />
οι δυό ήταν αδέρφια<br />
όλοι μαζί κι τέσσερις<br />
ήταν πρωτοξαδέρφια.<br />
Ήταν παιδιά Χριστιανών<br />
και ευσεβών γονέων<br />
ανεπτυγμένο αίσθημα<br />
και φρόνιμο γεναίο.<br />
Μπροστά στους Τούρκους<br />
έδειχναν ότι τους αγαπούσαν<br />
και τον Μωάμεθ έκαναν<br />
οτι επροσκηνούσαν.<br />
Έτσι απόκτησαν τη φιλία<br />
και τη συμπάθεια τους<br />
και μάθαιναν τα σχέδια<br />
κι όλα τα μυστικά τους.<br />
Είχαν περάσει αρκετά<br />
εκατοντάδες χρόνια<br />
δέκατο πέμπτο είχαμε<br />
μετά Χριστού αιώνα.<br />
Όπως λέει η παράδοση<br />
και γράφει η ιστορία<br />
ήκμαζε των Οθωμανών<br />
η αυτοκρατορία.<br />
Τότες οι νεομάρτυρες<br />
γνήσιοι πατριώτες<br />
πήραν τουφέκια και σπαθιά<br />
σαν να 'ταν στρατιώτες.<br />
Μες στον αγώνα ρίχτηκαν<br />
με πίστη και με θάρρος<br />
να σώσουν την πατρίδα τους<br />
απ' του ζυγού το βάρος.<br />
Με καλοκαίρια καυτερά<br />
και με χειμώνα χιόνια<br />
κράτησε η επανάσταση<br />
περίπου τρία χρόνια.<br />
Μοιραίο όμως ήτανε<br />
να νικηθούνε παλι<br />
γιατί ήρθε απ' την Αφρική<br />
ενίσχυση μεγάλη.<br />
Χιλιάδες Τούρκοι έυθασαν<br />
βοήθεια να δώσουν<br />
με το σκοπό τους Έλληνες<br />
πάλι να υποδουλώσουν.<br />
Πνίγηκε η επανάσταση<br />
μέσα στο μάυρο αιίμα<br />
πολλοί εχμαλωτίστηκαν<br />
κι άλλοι έφυγαν στα ξένα.<br />
Αυτοί που μείναν έπρεπε<br />
τα βάρη να σηκώνουν<br />
φόρους μεγάλους και τρανούς<br />
χαράτσι να πληρώνουν.<br />
Όταν ημέρα έφτασε<br />
τους φόρους για να δώσουν<br />
τότε εκείνοι έτρεξαν<br />
πρόθημοι να πληρώσουν.<br />
Αυτοί όμως τους γνώρισαν<br />
ευθύς μόλις τους είδαν<br />
αμέσως τους συνέλαβαν<br />
στο Ρέθυμνο τους πήγαν.<br />
Ήτανε τότε φρούραρχος<br />
της πόλης εκείνης<br />
Μεχμέτ Πασάς διοικητής<br />
εις το νομό Ρεθύμνης.<br />
Στο δρόμο που τους πήγαιναν<br />
ξύλο πολύ τους δώσαν<br />
στο διοικητή της πόλεως<br />
όλους τους παραδώσαν.<br />
Σε κείνον τους παρέδωσαν<br />
με την κατηγορία<br />
οτι προδώσαν το Ισλάμ<br />
την πίστη την αγία.<br />
Εκείνος όμως την αρχή<br />
έδειξε καλοσύνη<br />
απο σκληρός και άπονος<br />
φιλάνθρωπος εγίνει.<br />
Λέει τους ποιός σας πλάνεψε<br />
την πίστη να αρνηθήται<br />
κι αυτόν τον πλάνο τον Χριστό<br />
θέλετε να ασπασθήται.<br />
Εκείνο που σκοτώσανε<br />
με τους ληστές ομάδην<br />
και σαν κακούργος πέθανε<br />
και βρίσκεται στον Άδη.<br />
Χριστιανοί γενίκαμε<br />
και 'μεις και οι γονείς μας<br />
για Αυτόν και την αγάπη Του<br />
δίνουμε την ζωη μας.<br />
Μια μάνα είχε ένα παιδί<br />
μονάκριβο καμάρι<br />
κείνη τη μέρα διάλεξε<br />
ο χάρος να το πάρει.<br />
Επέθανε και πήγαιναν<br />
να σκάψουν το μνημείο<br />
τότε έβανα τους μάρτυρες<br />
σε κείνο το χωρίο.<br />
Τότε εκείνη έτρεξε<br />
με δάκρυα στα μάτια<br />
και με καρδιά που ο χωρισμός<br />
την έκανε κομμάτια.<br />
Γονατιστή παρακαλεί<br />
για τον μονογεννή της<br />
που ήταν το μόνο στήριγμα<br />
σε όλη τη ζωή της.<br />
Μάρτυρες που σας έσφαξαν<br />
για του Χριστού τη χαρη<br />
κάντε για το παιδάκι μου<br />
το μόνο μου καμαρι.<br />
Πιστέυω οτι ο Θεός<br />
εσάς θα υπακούσει<br />
ωσάν πατέρας το παιδι<br />
που τον παρακαλούσι.<br />
Να σπλαχνιαστεί το τέκνον μου<br />
τ' όμορφο παλικάρι<br />
να του χαρίσει τη ζωη<br />
και μένα ας μς πάρει.<br />
Μέσα σε κείνους τους λυγμούς<br />
της πονεμένης μάνας<br />
σύννεφο ήρθε και βροντή<br />
και ασταπή συνάμα.<br />
Μπροστά στα μάτια<br />
ζωντανό ευρέθη το παιδί της<br />
και τη χαρά που ένιωσαν όλοι οι εδικοί της<br />
τρεις μέρες έμειναν εκεί<br />
τα άγια λείψανα τους<br />
στο τέλος των Χριστιανών<br />
δεν άντεξε η καρδιά τους.<br />
Πράμα που δεν εγνώριζα<br />
δεν είχα δει ακόμα<br />
χρυσή λαμπάδα άναβε<br />
στου καθενούς το σώμα.<br />
<br />
Αφήγηση Καλλιόπη Τρουλλινού<br />
<br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 14.545454025268555px;"> </span><br />
<span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 14.545454025268555px;"> </span><span style="background-color: white; color: #444444; font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; font-weight: bold; line-height: 14.545454025268555px;">Photo</span> <span style="background-color: #fff3db; color: #cc6600; font-family: Trebuchet, 'Trebuchet MS', Arial, sans-serif; font-size: 11px; font-weight: bold;">ret-anadromes.blogspot.com</span></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-13576815690697968062013-02-01T12:07:00.000-08:002013-02-01T12:07:32.159-08:00Ο ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟΣ "ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΣ ΝΑΟΣ" ΚΑΙ ΤΟ "ΚΩΔΩΝΟΣΤΑΣΙΟ" ΤΟΥ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCBO9G1X3PjPobWi_1tvAz9PnUCi_hkHsPuW7jrCl1_WvQIuKSYqF-lmc_lDDhlUSj4xEHHTJ2QEZDgaFQTQSy3vWC6F3yBYvtYRBrOVU0njtcJz-of_A-79i_nWVmlMqE9tIPXwLGhk4/s1600/mitropoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCBO9G1X3PjPobWi_1tvAz9PnUCi_hkHsPuW7jrCl1_WvQIuKSYqF-lmc_lDDhlUSj4xEHHTJ2QEZDgaFQTQSy3vWC6F3yBYvtYRBrOVU0njtcJz-of_A-79i_nWVmlMqE9tIPXwLGhk4/s320/mitropoli.jpg" width="216" /></a></div>
<b><u><br /></u></b>
<b><u>Οδοιπορικό στο Παλιό Ρέθεμνος</u></b><br />
Ο Ιερός Καθεδρικός Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου του Ρεθύμνου, θεμελιώθηκε επί Τουρκοκρατίας, με χρήματα της Χριστιανικής Κοινότητας Ρεθύμνου το 1844, (Νοέμβρης ΙΒ) όταν ήταν επίσκοπος στο Ρέθυμνο ο Καλλίνικος Νικολετακης. Ο Ναός κτίσθηκε από την αρχή σε πολύ χαμηλό ύψος και έξω από την περιοχή που κατοικούσαν τότε οι Ρεθυμνιώτες, σύμφωνα με διαταγή του Τούρκου Διοικητή του Ρεθύμνου. Η Βόρεια, Νότια και Ανατολική πλευρά ήταν μεταξύ σπιτιών που κατοικούντο. Όταν θεμελίωναν τον Ναό βρήκανε πολλά ανθρώπινα οστά και υποθέτουν ότι ο χώρος αυτός χρησίμευε για την ταφή των Χριστιανών τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Το 1956 ο Ναός ήταν ετοιμόρροπος και κατεδαφίστηκε οπότε βρέθηκαν πάλι πολλά οστά ανθρώπινα, τα οποία καλύφθηκαν με τσιμεντένιες πλάκες.<br />
Στη νότια αυλή του Ναού ήταν οι τάφοι των παλιότερα αρχιερατευσαντων επισκόπων Ρεθύμνου Ιερόθεου, Διονυσίου, Χρυσανθου, Ιωαννικιου.<br />
Δίπλα στους τάφους των επισκόπων ήταν η μεγαλοπρεπής και μοναδική για το Ρέθυμνο αίθουσα των Τριών Ιεραρχών.<br />
Η αίθουσα αυτή χρησίμευε για χώρος διαλέξεων και επίσημων τελετών από σχολεία και λοιπούς οργανισμούς. Ο σημερινός Ναός έχει μήκος 32,50 μέτρα, 12 μέτρα πλάτος και ύψος 16 μέτρα.<br />
Οι παλιές οικοδομές γκρεμίστηκαν το 1962-1963 και έτσι έγινε η σημερινή ωραιότατη πλατεία της Μητροπόλεως. Τα παλιά κτίρια χρησιμοποιούντο για σχολειά και αργότερα το 1931-1933 ως ορφανοτροφείο.<br />
Το Κωδωνοστάσιων του Καθεδρικού Ναού κτίσθηκε μετά τον Τούρκικο Μιναρέ, από την Χριστιανική Δημογεροντία. Την εργασία αυτή ανέλαβε ο τότε Ρεθυμνιώτης τεχνίτης Βασίλειος Σταματακης. Στη θεμελίωση συνάντησαν δυσκολίες γιατί στα θεμέλια του βρεθήκανε πολλά νερά. Για το χτίσιμο χρησιμοποιήθηκε πέτρα από το χωριό Αλφά Μυλοποτάμου. Το κτίσιμο κράτησε μέχρι τις αρχές του 1899. Την εποχή αυτή λόγω των σφαγών του Ηρακλείου, κατέλαβαν την Κρήτη οι τότε Μεγάλες δυνάμεις με σκοπό να εμποδίσουν τους Τούρκους από νέες σφαγές κατά των Κρητων. Στο Ρέθυμνο ήρθανε οι Ρώσοι, το Κωδωνοστάσιο τέλειωσε αλλά δεν υπήρχαν καμπάνες.<br />
Τότε η Χριστιανική Δημογεροντία επισκέφθηκε τον Ρώσο Διοικητή Χιοστακ και του ζητήσανε να βοηθήσει οικονομικά για την αγορά της καμπάνας. Η πρώτη καμπάνα ήταν τεραστίων διαστάσεων και στο ανέβασμα της βοήθησαν όλοι οι λιμενεργάτες του Ρεθύμνου. Κατασκευάστηκε λοιπόν στη Ρωσία με έξοδα της συντεχνίας οινοπωλών Ρεθύμνου και με την συνδρομή του Χιοστακ.<br />
Σε μικρό χρονικό διάστημα όμως η τεράστια αυτή καμπάνα ράγισε και αχρηστεύθηκε. Την κατέβασαν και την έσπασαν σε πολλά κομμάτια και την έστειλαν στη Βενετία να ξαναχυθεί. Στις 23 του Νοεμβρίου 1899 απεστάλησαν οι νέοι κώδωνες της Μητροπόλεως, από την Βενετία και οι οποίοι ήταν 8.<br />
Σαν υλικό όπως ανάφερα χρησιμοποιήθηκε ο ορείχαλκος του μεγάλου παλαιού κώδωνα της συντεχνίας των οινοπωλών και τα έξοδα του χυτηρίου κατεβλήθησαν εκ του γραμματοσήμου της κατοχής που παραχώρησε ο Διοικητής της Κατοχής των Ρώσων, Θεόδωρος Χιοστακ.<br />
Πάνω στις καμπάνες είναι γραμμένες οι φράσεις "ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ" και επίσης οι εικόνες της Σταυρώσεως, της Αναστάσεως του Ιησού και των <span style="background-color: white; font-size: 16px;">Εισοδίων</span> της Θεοτόκου. Αμέσως μετά την τοποθέτηση των κωδώνων, τοποθετηθεί και το "ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ" και αυτό δωρεά του καλού φίλου του Ρεθύμνου Θεόδωρου Τριφυλλη, από το νησί Τσιριγο που ήταν τότε στην πόλη μας, ένας από τους πιο μεγάλους εμπόρους. Το ρολόι του καμπαναριού βγήκε από τα εργοστάσια των Αδερφών Σολαρο του Μιλάνου της Ιταλίας.<br />
"ΣΗΜΕΙΩΣΗ". Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι οι κώδωνες έχουν χυθεί στους φθόγγους της μουσικής κλίμακας, διότι η Δημογεροντία ήθελε να φέρει μηχάνημα από την Αυστρία, που θα παίζαν ορισμένους μελωδικούς ύμνους, γεγονός για την εποχή εκείνη πολύ σπουδαίο. Αλλά δεν μπόρεσαν όμως διότι τα έξοδα ήταν μεγάλα και όπως είναι σε όλους μας γνωστό, η Εκκλησία τότε είχε την ευθύνη της Παιδείας, συντηρούσε την κατώτατη και μέση Εκπαίδευση και κατέβαλε συν τοις άλλοις και τους μισθούς των διδασκάλων και καθηγητών των σχολείων της πόλης και της υπαίθρου.<br />
<br />
<br />
Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />
Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />
Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος<br />
http://topaliorethemnos.blogspot.com/</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-78601610160589346102013-01-13T07:02:00.000-08:002014-02-07T04:35:06.002-08:00ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ "ΜΕΖΑΡΙΑ" ΚΑΙ Ο "ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAUoubYIpgQF1jhNeJ_ZVUkmkcnfMnvUqOFNyWKjWLcixWpLN66umAJ1OXrS4DQ3LoKjPSxYP81k-a59J3pOz02rSwZS6gvqMNA14l5tsDu0D-dVxFshK2tDpWJeoXxzHgpMcxYXDFC9s/s1600/074-006a.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAUoubYIpgQF1jhNeJ_ZVUkmkcnfMnvUqOFNyWKjWLcixWpLN66umAJ1OXrS4DQ3LoKjPSxYP81k-a59J3pOz02rSwZS6gvqMNA14l5tsDu0D-dVxFshK2tDpWJeoXxzHgpMcxYXDFC9s/s1600/074-006a.jpg" height="207" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<b><u><br /></u></b>
<b><u>Οδοιπορικο στο Παλιο Ρεθεμνος</u></b><br />
<br />
Ρεθεμνος-Περιοδος της δεκαετίας του 1920-1930.<br />
Νοερά μεταφερόμαστε στην εποχή εκείνη οπού ζούσαν και αποτελούσαν τους κατοίκους του Ρεθύμνου Ρωμιοί Χριστιανοί και Τούρκοι Οθωμανοί. Σε όποιο σημείο και αν βρισκόμαστε του Ρεθύμνου θα δούμε η θα ακούσουμε τη φωνή του Χότζα που προσεύχεται ορισμένες ώρες της ημέρας πάνω εις τους μιναρέδες με φωνή βροντώδη.<br />
Επίσης εάν περπατήσουμε μέσα στα στενά σοκάκια, θα ακούσομε τις τουρκοπούλες να παίζουν μαντολίνο και να τραγουδούν διάφορα τραγούδια σε γνήσια κρητική διάλεκτο και στα ελληνικά βέβαια, όπως το "Ραμπι μου την παράδεισο μη μου την αφαιρέσεις κι αν έχει κρίμα το κορμί στη γη να το παιδέψεις" και άλλα πολλά.<br />
Μετά από αρκετή ώρα αφού τέλειωσε η βόλτα μας στο Ρέθυμνο, βγαίνοντας έξω από την μεγάλη πόρτα και σε μικρή απόσταση από αυτή, βρισκόμαστε στα "μεζαρια" των Τουρκορεθεμνιωτων όπως αυτοί τα ονομάζουν η το νεκροταφείο όπως το λέμε εμείς.<br />
Τα μεζαρια λοιπόν είναι σε μεγάλη ακτίνα, αρχίζοντας από τα Δυτικά (Αγροτική Τράπεζα σήμερα) και τελειώνουν στα ανατολικά έξω της πόλεως (Ορφανοτροφείο σήμερα).<br />
Είναι σε τόσο μεγάλη απόσταση, γιατί οι Τούρκοι, τον κάθε τάφο τον χρησιμοποιούσαν μια φορά και όχι πολλές φορές, όπως εμείς οι Χριστιανοί.<br />
Πλησιάζοντας τα λοιπόν εμείς, παρατηρούμε τους τάφους οπού στο προσκέφαλο τους είναι μπηγμένη ορθή μια μαρμάρινη πλάκα με Τούρκικες επιγραφές που αναφέρονται στο νεκρό του τάφου.<br />
Επίσης σε μερικά από αυτά υπάρχει επιπλέον ένα σαρίκι μαρμάρινο, οπού το βάζουνε μόνο σε επιφανείς Τούρκους όταν πεθάνουν.<br />
Αυτά είναι τα Τούρκικα "μεζαρια" μέχρι το 1922 οπότε γίνεται η ανταλλαγή των πληθυσμών Ελλήνων - Τούρκων.<br />
Μετά λοιπόν το 1922 με 1930 περίπου οι Ρεθυμνιώτες αρχίζουν να χαλούν τα μεζαρια αυτά και συγχρόνως οι αρμόδιοι παραχωρούν τα τμήματα του νεκροταφείου αυτού στους Έλληνες της Μικρας Ασίας για να καλλιεργήσουν και γενικά να γίνουν κλήροι όπως λέμε.<br />
Ένα κομμάτι από αυτά (σημερινός χώρος οπού είναι το πάρκιγκ ) το καλλιεργεί ο Δήμος σπέρνοντας κριθάρι, το οποίο χρησιμοποιεί για την τροφή των αλόγων των κάρων, οπού μαζεύουν και μεταφέρουν τα σκουπίδια του Ρεθύμνου στα δυτικά του, κοντά στη θάλασσα, (σημερινός χώρος "Ηλιοβασιλέματα") στη Σοχωρα.<br />
Έτσι λοιπόν βρισκόμαστε στην χρονιά του 1926. Δήμαρχος Ρεθυμνης εκλέγεται ο κ. Τίτος Πετυχακης, άνθρωπος δραστήριος - έξυπνος - αγαπώντας πραγματικά το Ρέθυμνο, ο οποίος διαδέχεται στη δημαρχία το Μενέλαο Παπαδάκη , και αποφασίζει να αποπερατώσει το έργο του προκάτοχου του, κάνοντας ένα τμήμα από τα "μεζαρια", κήπο και μάλιστα Δημοτικό κήπο που να είναι εφάμιλλος η και ο καλύτερος σε όλο τον Ελληνικό χώρο.<br />
Αφού λοιπόν χαλάει τους τάφους και κτίζει προστατευτικό τοίχο γύρο - γύρο, αρχίζει να φέρνει δενδρύλλια, σπόρους και οτιδήποτε χρειαστεί ακόμα και από το εξωτερικό και διορίζοντας συγχρόνως κηπουρούς, εργάτες και φύλακες δημιουργεί κάτι το ξεχωριστό για το Ρέθυμνο και την Κρήτη γενικά, τον κήπο ο οποίος σε λίγο χρόνο αποτελεί το καμάρι και το στολίδι του Ρεθύμνου.<br />
Επίσης τοποθετούνται κούνιες και τραμπάλες για τα παιδιά οπού θα παίζουν και θα διασκεδάζουν με αυτά.<br />
Ο καιρός κυλάει γρήγορα οπότε βρισκόμαστε εις τη δεκαετία του 1950-1960.<br />
Ο Δημοτικός κήπος είναι γεμάτος από Ρεθεμνιώτες οπού πηγαίνουμε και κάνουμε την βόλτα μας είτε οικογενειακός είτε μόνοι μας, για να αναπνεύσομε την μερισμένη από αρώματα λουλουδιών ατμόσφαιρα του και για να ξεκουραστούμε συγχρόνως.<br />
Είναι μάλιστα πολλοί οι επισκέπτες τα Σαββατοκύριακα και τις σχόλες. Οι φύλακες προσέχουν να μην κόβομε τα λουλούδια η να τα καταστρέφουμε καθώς και όταν έρθει η ώρα να κλείσει τον κήπο, γυρίζει γύρο - γύρο από αυτόν σφυρίζοντας με μια σφυρίχτρα, σημάδι ότι όλοι μας πρέπει να φύγομε έξω, γιατί οι πόρτες του κήπου θα κλείσουν.<br />
Ο καιρός περνάει οπότε φθάνουμε στα τωρινά και πρόσφατα χρόνια για να μπούμε στον κήπο και να παρατηρήσουμε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά, με τα πανύψηλα δέντρα και το τόσο πράσινο το οποίο είναι τόσο σπάνιο σήμερα.<br />
Η μονή καινοτομία που συναντάμε είναι το μέρος του κήπου οπού βρίσκονται μέσα σε μεγάλα κλουβιά διάφορα ζώα και πτηνά του τόπου μας και από της υπόλοιπη Ελλάδα, τα οποία μας προκαλούν την περιέργεια για να τα δούμε από κοντά και να περιεργαστούμε τις κινήσεις και αντιδράσεις τους λόγο της παρουσίας μας.<br />
Αυτή την μόνη καινοτομία συναντάμε στον Δημοτικό κήπο μας, εν σύγκριση με τα παλιά χρόνια και η οποία δημιουργήθηκε επί δημαρχίας του κ. Δημητρίου Αρχοντακη.<br />
Επίσης τα τελευταία χρόνια και όταν το καλοκαίρι είναι στο ζενίθ του, γίνεται στον κήπο μας η γιορτή του Κρητικού Κρασιού, η οποία πάντα σημειώνει μεγάλη επιτυχία και συγκεντρώνει πολύ κόσμο από όλη την Κρήτη καθώς και από τους ξένους επισκέπτες μας.<br />
<div>
<br /></div>
<br />
Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />
Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />
Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος<br />
http://topaliorethemnos.blogspot.com/<br />
<br />
<br /></div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-18042012441445897272012-12-20T12:13:00.000-08:002012-12-20T12:13:04.632-08:00ΤΟ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic2MaUfAcWh9OU_odFsYNel2OuK0AS9keIQOkrFx23IaDqeUmoGJd-yLZYTYKlFL-FGLkhKjzmwiVQCrBmgKl5DwvcOffGrLX7K_l2eRTa8XjoqEwAGiD3oZ_vju9OJy2gWac4bFyNyGE/s1600/074-026a.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic2MaUfAcWh9OU_odFsYNel2OuK0AS9keIQOkrFx23IaDqeUmoGJd-yLZYTYKlFL-FGLkhKjzmwiVQCrBmgKl5DwvcOffGrLX7K_l2eRTa8XjoqEwAGiD3oZ_vju9OJy2gWac4bFyNyGE/s400/074-026a.JPG" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
<b>Γ" Μέρος</b><br />
<br />
...ε (Εγώ), η Ρίθυμνα, χτισμένη στο ακρογιάλι, που το βρέχει το κύμα, λιμάνι, ... ... ...<br />
"Ότι δεν έχω, άφθονα όλα τ' αγαθά της ξηράς και της θάλασσας εαυτό ξένε και συχνέ πολίτη, το έκανε η δική μου φροντίδα".<br />
<u>FLAMINIO CORNER "CRETA SACTA"</u><br />
<div>
<u><br /></u></div>
<div>
<b><i><u>Οδοιπορικό στο Παλιό Ρέθεμνος</u></i></b><br />
Ρέθεμνος (1540-1646). Εποχή Ενετοκρατίας στο Ρέθεμνος και στην Κρήτη γενικότερα.<br />
Αποσπάσματα από το βιβλίο "ΟΙ ΒΕΝΕΤΙΚΕΣ ΟΧΥΡΩΣΕΙΣ".<br />
<br />
<br />
Το 1850 ο αξιωματικός του ναυτικού G.WILKINSON μας παρουσιάζει μαζί με ένα χάρτη όλης της πόλεως, το εσωτερικό του λιμανιού. Αποτελεί μια πιστή απεικόνιση της πραγματικότητας γιατί απλούστατα θυμίζει την σημερινή εικόνα του λιμανιού. Αριστερά ο χαμηλός λιμενοβραχίονας με το φάρο που κατασκευάσθηκε από τους Τούρκους και από την άλλη πλευρά διώροφα η τριώροφα σπίτια, με ελάχιστους εξώστες, μερικά από τα οποία σώζονται και σήμερα. Η παρουσία μικρών πλοιαρίων ομολογεί ότι η κατάσταση του παρέμεινε η ίδια με εκείνη της Eνετοκρατίας.<br />
Οι προσαμμώσεις δεν επέτρεπαν το ελλιμενισμό μεγάλων πλοίων. Ακριβώς αυτό το μειονέκτημα τονίζει και ο περιηγητής SPRATT.<br />
Έτσι έχουμε φτάσει στις αρχές του αιώνα μας. Και πάλι οι πληροφορίες του GEROLA μας είναι πολύτιμες. Περιγράφει ο GEROLA ότι στο μυχο του λιμανιού στη Ν.Δ γωνία υπήρχαν ακόμη ίχνη από το παλιό τείχος.<br />
Στην αρχή του μεγαλύτερου μωλου υπήρχε μια επιχωμάτωση και ένας υπόγειος χώρος, πλάτους 2 μέτρων, του οποίου τα παλιά τόξα, προς το λιμάνι ήταν κλεισμένα. Στο τοπογραφικό που μας παρουσιάζει ο GEROLA διακρίνεται το τείχος που ξεκινώντας από τον πύργο του φάρου αγκάλιαζε και έκλεινε προς το λιμάνι όλη η γλώσσα του εδάφους που ενώνει την ξηρά με το μεγαλύτερο ανατολικότερο μωλο. Το ίδιο τείχος συνέχιζε κατά μήκος της βόρειας ακτής μέχρι τη Φορτετζα και προστάτευε εκείνη την περιοχή της πόλεως από τα κύματα του φουρτουνιασμένου κρητικού πελάγους.<br />
Το τείχος αυτό σε όλη του την έκταση, το βλέπουμε και στο σχέδιο του G. WILKINSON.<br />
<br />
Συνεχίζεται με το Δ" και τελευταίο μέρος της Ιστορίας του Βενετσιάνικου Λιμανιού του Ρεθύμνου. (1930-1964)<br />
<br />
<b>Δ" Μέρος</b><br />
<b><br /></b>
Ρέθεμνος-περιοδος της δεκαετίας του 1930 και για την ακρίβεια εποχή μετά την Μικρασιατική τραγωδία και πριν την κήρυξη του Β" Παγκοσμίου πολέμου.<br />
Ξεκινάμε λοιπόν για το Βενετσιάνικο λιμάνι. Σε λίγο χρόνο φτάνουμε στη Β.Δ είσοδο του οπού εκεί συναντάμε την πλύστρα όπως λένε το μέρος αυτό οι ναυτικοί. Εδώ βγάζουν από τη θάλασσα τα πλεούμενα στην ξηρά, οπού και τα επισκευάζουν. Σημερινό μέρος, το κομμάτι του λιμανιού οπού είναι το περίπτερο και τα ναυτικά γραφεία κ. Χαμαρακι. Βλέπουμε επίσης και δέντρα (αλμυρίκια) στο μέρος αυτό, καθώς και ένα μικρό κουμπέ. Καθώς προχωρούμε δεξιά και αριστερά υπάρχουν σκαλοπάτια οπού οδηγούν στον κήπο, δηλαδή ένα κοματι του λιμανιού οπού το ύψος του έφτανε μέχρι το ύψος του βορινού λιμενοβραχίονα.<br />
Εδώ ψηλά βλέπουμε ένα καφενείο του "Κόκκινου" όπως τον αποκαλούν όλοι εδώ στο λιμάνι.<br />
Πριν ανέβουμε τα σκαλοπάτια, δεξιά και αριστερά τους βρίσκονται υπόγειοι θολωτοί χώροι, τους οποίους χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι σαν αποθήκες πυρομαχικών της εποχής αυτής.<br />
Μάλιστα υπάρχει και μαρτυρία ότι τα υπόγεια αυτά τα χρησιμοποιήσαν οι Τούρκοι σαν φυλακή για τους Τέσσερις Μάρτυρες πριν βασανιστούν και θανατωθούν κατά τρόπο φριχτό.<br />
Δίπλα στην πλύστρα, υπάρχει μια παράγκα οπού εκεί πουλούν τα ψάρια τους οι Ρεθυμνιώτες ψαράδες.<br />
Προχωρώντας και φθάνοντας στην απέναντι μεριά του λιμανιού, συναντάμε μια τριώροφη οικοδομή, οπού στεγάζεται το λιμεναρχείο. (Σήμερα ταβέρνα "Ο ΒΑΣΙΛΗΣ")<br />
Προχωρώντας Ν.Α συναντάμε την αποβάθρα οπού υπάρχουν δυο ξύλινες παράγκες για τους επιβάτες των πλοίων και για τα διάφωτα εμπορεύματα οπού τα φορτώνουν από το σημείο αυτό.( Από την δυτική πλευρά του λιμανιού, διακινούνται τα μεγαλύτερα εμπορεύματα)<br />
Στο σημείο που ενώνεται ο Βόρειος με τον Ανατολικό λιμενοβραχίονα υπάρχει ένα μικρό φυλάκιο οπού ο φαροφύλακας εξορμάει και ανεβαίνει στο φάρο, για το άναμμα και το σβήσιμο του.<br />
Έτσι ο χρόνος περνάει και βρισκόμαστε στα 1928-1932 οπού επί Γενικού Διοικητή Κρήτης και γνωστού Ρεθυμνιώτη κ. Ασκουτση, (Βουλευτή των Φιλελεύθερων του Ελευθερίου Βενιζέλου) οπού και γίνονται πολλές αλλαγές στο λιμάνι.<br />
Έτσι έχουμε το ξεμπαζωμα του κήπου και την μεταφορά της πλύστρας, (στο σημερινό της σημείο), το χτίσιμο του τελωνίου και μερικών ακόμη προσθηκών, έτσι ώστε να πάρει την σημερινή μορφή το Βενετσιάνικο λιμάνι.<br />
Ο Β" Παγκόσμιος πόλεμος είναι γεγονός. Ακολουθούν τα γνωστά σε όλους μας συμβάντα, μέχρι την ήττα της Γερμανίας και την αποχώρηση των κατακτητών από το Ρέθυμνο, την Κρήτη και την Ελλάδα γενικότερα.<br />
Τότε όμως συμβαίνει κάτι το σπουδαίο για το Ρεθυμνιώτικο λιμάνι και για όλο φυσικά το Ρέθυμνο. Οι Γερμανοί ανοίγουν τρύπες μέχρι τα σπλάχνα στη ρίζα του τείχους, οπού στηρίζεται ο φάρος, για να τον ανατινάξουν για λόγους εκδικήσεως. Αυτό όμως ματαιώθηκε τελικά χάρις στο ενδιαφέρον των τότε προκριτων του Ρεθύμνου, ώστε το λιμάνι να μείνει ανέπαφο με αντάλλαγμα. (Ανατίναξαν τρία πλοιάρια που ήταν τότε στο Βενετσιάνικο λιμάνι). Οι τρύπες αυτές στη βάση του φάρου υπάρχουν και σήμερα, όπου και μπορεί να τις δει, ο οποιοσδήποτε.<br />
Φτάνουμε στην τωρινή εποχή.<br />
Σήμερα το λιμάνι αυτό έχει αλλάξει μορφή και σκοπό και συγκεκριμένα δέχεται κάθε καλοκαίρι τους τουρίστες, οι οποίοι επιθυμούν να φάνε φρέσκο ψάρι και να απολαύσουν τις γλυκες βραδιές του καλοκαιριού.<br />
Παρατηρούμε λοιπόν από την μια, έως την άλλη άκρη του, τραπέζια και όλα τα κτίρια να είναι ταβέρνες.<br />
Έτσι το Βενετσιάνικο λιμάνι έχει γίνει από εμπορικό, τουριστικό λιμάνι και τόπος ραντεβού των περισσότερων ξένων και ντόπιων τουριστών.<br />
<br />
<br />
<br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
http://topaliorethemnos.blogspot.com/</div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3655293760516275667.post-68722580679469064952012-10-17T14:41:00.000-07:002012-10-17T14:41:28.439-07:00ΤΟ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΟ ΒΕΝΕΤΣΙΑΝΙΚΟ ΛΙΜΑΝΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic2MaUfAcWh9OU_odFsYNel2OuK0AS9keIQOkrFx23IaDqeUmoGJd-yLZYTYKlFL-FGLkhKjzmwiVQCrBmgKl5DwvcOffGrLX7K_l2eRTa8XjoqEwAGiD3oZ_vju9OJy2gWac4bFyNyGE/s1600/074-026a.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEic2MaUfAcWh9OU_odFsYNel2OuK0AS9keIQOkrFx23IaDqeUmoGJd-yLZYTYKlFL-FGLkhKjzmwiVQCrBmgKl5DwvcOffGrLX7K_l2eRTa8XjoqEwAGiD3oZ_vju9OJy2gWac4bFyNyGE/s400/074-026a.JPG" width="400" /></a><br />
<br />
<br />
Β" Μέρος<br />
<br />
...ε (Εγώ), η Ρίθυμνα, χτισμένη στο ακρογιάλι, που το βρέχει το κύμα, λιμάνι, ... ... ...<br />
"Ότι δεν έχω, άφθονα όλα τ' αγαθά της ξηράς και της θάλασσας εαυτό ξένε και συχνέ πολίτη, το έκανε η δική μου φροντίδα".<br />
<u>FLAMINIO CORNER "CRETA SACTA"</u><br />
<div>
<u><br /></u></div>
<div>
<b>Οδοιπορικό στο Παλιό Ρέθεμνος</b><br />
Ρέθεμνος (1540-1646). Εποχή Ενετοκρατίας στο Ρέθεμνος και στην Κρήτη γενικότερα.<br />
Αποσπάσματα από το βιβλίο "ΟΙ ΒΕΝΕΤΙΚΕΣ ΟΧΥΡΩΣΕΙΣ".<br />
<br />
Έπρεπε...<br />
1) Να δουν ποιος άνεμος προσέβαλε αυτό το λιμάνι και πως μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν.<br />
2) Αν υπήρχε ικανοποιητικό βάθος. (των νερών)<br />
3) Αν μπορούσε να είναι ασφαλισμένο και να καλύπτεται αμυντικά από τη Φορτετζα.<br />
4) Αν μπορούσε να γίνει τέτοιας χωρητικότητας που να εξυπηρετεί έναν ικανό αριθμό πλοίων. Να μπορούν επίσης να καπελώνουν μια γαλέρα η γαλεάτσα οποιαδήποτε εποχή. Έπρεπε επίσης ένα τέτοιο λιμάνι με ναύσταθμο να εξυπηρετεί πάνω από 29 γαλέρες, γιατί θεωρούσε ότι επιβαλλόταν η διατήρηση μεγάλου και ισχυρού στόλου, αφού μόνο σε αυτόν μπορούσε να στηρίζεται η άμυνα του "Βασιλείου" σε περίπτωση πολέμου. Ως προς τα υλικά κατασκευής του Μώλου και των θόλων του ναυστάθμου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η πέτρα που υπήρχε στη βραχώδη περιοχή γύρο από τη Φορτεζα.<br />
5) Ποια θα ήταν τα έξοδα που έπρεπε να γίνουν.<br />
Στο ίδιο έγγραφο (15ης Φεβρουαρίου 1641) ο ALVISE SAGREDO απαντά στα πέντε αυτά σημεία...<br />
1) Ο μόνος άνεμος που φυσούσε σε εκείνη την πλευρά ήταν ο Β-Β.Δ. αλλά με την κατασκευή Μώλου μήκους 150 PASSI (261 μ.) θα εξασφαλιζόταν το λιμάνι τελείως.<br />
<br />
2) Το βάθος ήταν ικανοποιητικό σε όλα του τα σημεία.<br />
3) Ήταν σαφες ότι καλυπτόταν αμυντικά από τη Φορτετζα.<br />
4) Σχετικά με την πρόταση τω ν 20 θολωτών χώρων αναφέρει ότι θα μπορούσαν να κατασκευασθούν και λιγότεροι, αλλά τα έξοδα θα ήταν τα ίδια.<br />
5) Ως προς το οικονομικό θέμα, ο SAGREDO ήταν της γνώμης ότι μπορούσε να γίνει κάθε δυνατή οικονομία αφού τα υλικά κατασκευής βρίσκονταν στον ίδιο τόπο και οι αγγαρείες και τα πληρώματα θα εξασφαλίζονταν από την περιοχή εκείνη Για το Μώλο που θα είχε μήκος 150 passi (261μ) και θα θεμελιωνόταν σε βάθος 3,5- 4,5 PASSI (5,20- 7,83 μ) θα κόστιζε 45.000 REALI.<br />
Επισημαίνοντας τα οφέλη που είχε να προσφέρει στην πόλη αυτό το λιμάνι, καθόριζε ότι οι Ρεθυμνιώτες θα πλήρωναν για το έργο αυτό επί τρία χρόνια 2000 δουκάτα, σύνολο 6000 δουκάτα.<br />
Προσπαθώντας να πείσει τους αρμοδίους ο ALVISE SAGREDO συνεχίζει στο ίδιο έγγραφο ότι το παλιό λιμάνι ήταν τόσο ακατάλληλο, ώστε όλα τα προϊόντα της περιοχής παράμεναν στις αποθήκες χωρίς να φορτώνονται προς μεγάλη ζημιά του δημοσίου. Ούτε η συνεχής εσκαφή του παλιού λιμανιού ήταν αποτελεσματική αφού μπορούσε να καταστραφεί γρήγορα ότι επισκευή είχε γίνει.<br />
Το Νοέμβριο του 1641 ο γενικός Προνοητης PRIULI MICHEL επιθυμώντας προφανώς να πάρει μια τελική απόφαση για την κατασκευή του νέου αυτού λιμανιού στα δυτικά της πόλεως κάλεσε στο Ρέθυμνο διάφορους μηχανικούς και άλλους ειδικούς γνώστες για να μελετήσουν τη θέση της προτεινόμενης τοποθεσίας και γενικότερα των ανέμων και των θαλάσσιων ρευμάτων που επικρατούσαν στην περιοχή.<br />
Αυτά αναφέρει ο ίδιος σε έγγραφο του της 10ης Νοεμβρίου 1641. Και συνεχίζει στο ίδιο έγγραφο ότι εξετάσθηκαν όλα τα θέματα που είχε υποδείξει ο Ρεκτορας SAGREDO από τον περασμένο Φεβρουάριο. Όμως το συμπέρασμα που έβγαλαν ήταν αντίθετο από εκείνο του SAGREDO.<br />
Δηλαδή η θέση του προτεινόμενου Μώλου θεωρήθηκε πολύ εκτεθειμένη στους Β και Β.Δ ανέμους και ανίκανη να αντισταθεί στην ορμή τους.<br />
Επίσης τα έξοδα που θα γίνονταν ήταν μεγάλα, πέρα από την μεγάλη ποσότητα ξυλείας που θα χρειαζόταν.<br />
Όλα αυτά ήταν παράγοντες ανασταλτικοί που συντέλεσαν εις το να μην πραγματοποιηθεί η κατασκευή του λιμανιού στα δυτικά της πόλεως.<br />
<br />
Συνεχίζεται με το Γ" Μέρος<br />
1850-1930<br />
<br />
<br />
<br />
<b>Δημοσιογραφική έρευνα-Επιμέλεια-Ρετουσάρισμα<br />Ιωάννης Μιχ. Δογάνης<br />Συνταξιούχος Βιβλιοθηκάριος</b><br />
http://topaliorethemnos.blogspot.com/</div>
</div>
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧ. ΔΟΓΑΝΗΣhttp://www.blogger.com/profile/06967238591635879538noreply@blogger.com0